أیها الأعزاء، أیها الإخوة والأخوات
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
قبلَ أن أعبّرَ عَن سَعادتي وَشَرفي بِالحُضورِ بَينَكُم، إِسْمَحوا لي أن أشكرَ مَجيئَكم هنا وَتَرحيبَكم بي وحَفاوَتَكُم التي اشْتَهَرتُم بِها في جَميعِ البِلاد، وَليسَ غريباً مِنكم كلٌّ هذا التَرحيبِ والمَحَبَّةِ والوِدّ، فأنتُم الشعبُ الكريمُ المِضياف، وَفي نفسِ الوَقتِ، الشعبُ الغَيورُ الذي يتميّز بحَميَّتِهِ وشَهامَتِه، ولَن نَنسى أبداً مُقاوَمَتَكم وشَجاعَتَكُم ودعمكم طَوالَ سَنَواتِ الحَرْبِ المَفْروضَةِ في هذهِ المِنطقةِ العَزيزة.
وبصرف النظر عمّا أثبتُّمُوهُ في زَمَنِنا الحاضِر، هناكَ دَلائلُ كبيرةٌ عَلى تميُّزِكُم وَعَظَمةِ مِنطقتِكم، وَمُحافَظَتِكم، وهي جُذورُكمُ التاريخيةُ في الأدبِ والفَضائلِ والوِلاءِ للدّينِ الحنيف، فهاهُنا هيَ بَوّابَةُ دُخولِ التشيّعِ إلى البِلاد؛ والأعلامُ والشخصياتُ العظيمةُ التي قدّمتُموها للتاريخ، هي خيرُ دليلٍ على مَجدِكم، فَمِن الشاعرِ أبي نَواسِ الأهوازي إلى الشاعر دِعبِلِ الخُزاعي، وثمّ الرّجُلِ العَظيم، عليِّ بنِ مهزيار الأهوازي، كلُّهُم رُموزُ أدبٍ وثقافةٍ ينبغي الاقتداءُ وَالاعتِزازُ بهِم عَلى صعيد كلِّ البِلاد كافة.
وَسوفَ يَشهَدُ التاريخُ على جَدارتِكُم سَواءً في الحَربِ وَالأدب، إِذْ ينطبقُ عليكم، بِصدقٍ، البيتُ الشهيرُ للشاعرِ العربي، المتنبّي:
الخيلُ والليلُ والبيداءُ تعرِفُني/ والسيفُ والرُّمحُ والقِرطاسُ والقلَمُ
ولأنّكُم كَذلِك، فَلا شَكَّ أنّكم سَوفَ تَستَطيعُون التَغَلُّبَ عَلى المَشاكِلِ التي طَرَأَتْ عَلَيكُم سَواءً المَشاكِلُ المناخية التي لِلْأَسَفِ حَدَثَتْ واستَفْحَلَتْ مُؤَخَّرَاً، وغَيرُها، فَكُونُوا عَلى ثِقةٍ بأنّنا، لا سِيَّما خِلالَ الحُكومَةِ الجَديدَةِ، يَهُمُّنا ما يَهُمُّكُم، وَما يَتَعَلَّقُ بِكُلِّ القَوْمِيّاتِ الكَريمةِ في إيران، وَتَأَكَّدوا أنّنا بِدَعْمِنا المُتَقابِلِ لِبَعْض، سَوفَ نَتَمَكّنُ مِنَ الوُصولِ إلى حُلولٍ إنسانيةٍ وَحضاریة، وَلا يَتَحَقَّقُ ذلك إلّا بِالأمَلِ وَالتَأَنّي وَالصَّبرِ والحِكمَة، وهذا، كَما تَعرِفُون، هو ما يَتَضَمّنُهُ شِعارُنا في الحُكمِ الجَديد.
وَاليومْ، أشكُرُ اللهَ لأنّهُ قد مَنّ عليّ بلِقائِكُم، وَزِيارةِ مُدُنِكم، واستشمام عبق طيبِكُم، فأُقَدِّرُ لِنَفْسي هذهِ الفُرصَةَ العَظيمةَ، وأرجو مِنَ الباري عزّ وجل، أن يُديمَ لَكُم هذا العِزَّ وَالكَرَم، وأن يَحرُسَكم في كَنَفِهِ وعِنايتِه، وأن يَهَبَني شرفَ لقائِكم مرةً ثانيةً وفي فرصةٍ قَريبة.
شكرا لَكُم من أجلِ حُسْنِ الضیافة وحفاوة الاستقبال، وأَرجو أنْ تَعتَبِروني واحداً منكم، فأَشُدُّ عَلى أيديكُم فرداً فرداً بِمَحَبَّة، وأقول لكم: بارك الله فيكم وصدق على طريق الحق خطاكم والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
عزیزان، خواهران وبرادران
پیش از اینکه از شادی و افتخار حضور خود در میان شما بگویم، اجازه دهید از حضور و استقبال گرم شما که در سراسر کشور به آن شهره‌اید، تشکر کنم، و این همه استقبال و مهر و محبت از جانب شما غریب نیست که خود مردم بخشنده و مهمان‌نواز و در عین حال ملت غیوری هستید که شجاعت و شهامت، ویژگی شماست. چنانچه هیچ گاه مقاومت و شجاعت و پشتیبانی‍‌‌تان را در طول سال‌های جنگ تحمیلی در این منطقه‌ی عزیز فراموش نخواهیم کرد.
جدا از شایستگی‌هایی که در زمان حاضر به اثبات رساندید، شواهد بزرگی بر تمایز و عظمت منطقه و استان شما وجود دارد و آن، ریشه‌های تاریخی شما در ادبیات و فضیلت‌ها و پایبندی به دین اسلام است؛ که این‌جا دروازه‌ی ورود تشیع به کشور است و شخصیت‌های بزرگی که تقدیم تاریخ نمودید، بهترین نشانه‌های بزرگی شماست، از شاعرانی چون ابونواس اهوازی و دعبل خزاعی گرفته تا مرد بزرگ علی بن مهزیار اهوازی، همه نمادهای ادبیات و فرهنگ هستند که باید در سراسر کشور به آن‌ها اقتدا و افتخار کرد.
تاریخ بر شایستگی شما چه در جنگ و چه در ادبیات شهادت خواهد داد و بی شک این بیت معروفِ شاعر عرب "متنبی" بر شما صدق می کند که می گوید:
" اسب و شب و بیابان مرا می شناسند/ و شمشیر و نیزه و کاغذ و قلم نیز "
و از آن‌جا که شما چنین هستید، بی‌شک خواهید توانست بر مشکلات پیش آمده غلبه کنید، چه مشکلات آب‌وهوایی که متأسفانه اخیرا پیش آمد و به معضل بدل شد و چه مشکلات دیگر. اطمینان داشته باشید که ما به‌ویژه در دولت جدید، به آن چیزی اهمیت می‌دهیم که برای شما مهم است و به قومیت‌های گران‌قدر ایران مربوط می‌شود. و مطمئن باشید که با حمایت متقابل خواهیم توانست به راه‌حل‌های انسانی و متمدنانه برسیم، و این جز با امید و درایت و صبر و تدبیر میسر نمی‌شود، و این، همان‌گونه که می‌دانید، شعار ما در دولت جدید است.
امروز خداوند را سپاسگزارم که به من توفیق دیدار شما و شهرهای‌تان و استشمام بوی خوش مهربانی شما را به من عطا کرد. از این رو، این فرصت را برای خود بزرگ می‌دارم و از خداوند باری‌تعالی تمنا می‌کنم این شکوه و سخاوت را برای شما نگه‌دارد، و شما را در پناه مرحمتش حفظ کند و به من توفیق دیدار دوباره شما را در آینده نزدیک عطا کند.
از شما به خاطر میزبانی و استقبال گرم‌تان ممنونم، و امیدوارم من را یکی از خود بدانید. دست تک‌تک شما را با مهر می‌فشارم و به شما می‌گویم: خداوند شما را برکت دهد و گام‌های‌تان را در راه حق، استوار کند والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.
