به گزارش مشرق،دکتر محمد صادق کوشکی در یادداشتی نسبت به استفاده ابزاری گروه های افراطی جبهه دوم خرداد از دولت روحانی هشدار داده است. متن کامل این یادداشت به شرح ذیل است:
1- آنهایی که سن شان اقتضا می کند می دانند که اصلاح طلبان افراطی ( بخوانید جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین) چشم دیدن هاشمی و یاران او(باز هم بخوانید روحانی) را نداشه و ندارند و راه خود را از راه آنان جدا می دانند و البته بسیار مایلند ( و مخفی هم نکرده اند) که از هاشمی و روحانی به عنوان خاکریز و سنگر استفاده کنند و البته دلیل عمده این اختلاف اساسی آن است که "دو حاکم در اقلیمی نگنجند"!
اگرکار، دست مشارکت و مجاهدین باشد پس از قلع و قمع جبهه موسوم به اصول گرایان با همان داس و کمباین (و حتی با خشونت بیشتر) به جان کار گزاران و هاشمی و اطرافیان او خواهند افتاد! آنانی که باور نمی کنند حوادث قبل از انتخابات مجلس ششم را دوباره مرور کنند.
2- آقایان هاشمی و روحانی بهتر از هر کسی ماهیت مشارکتی ها و مجاهدین انقلاب را می شناسند و می دانند که در این مطلب اغراقی نیست! مشارکتی ها و مجاهدین پس از انتخاب روحانی به این تصمیم رسیدند که از دولت روحانی، پل پیروزی بسازند. پلی که پس از عبور می توان برای همیشه پشت سرگذاشت و حتی آن را به دست تخریب چی ها سپرد!
مشارکتی ها و مجاهدین پس از انقلاب به وزارت خانه های علوم، آموزش و پروش و ارشاد به عنوان پایه های این پل می نگرند. پلی که قرار است آنها و پیاده نظامشان ( یا همان پایگاه های رایشان) را به سر پل انتخابات مجلس دهم برساند! اصلاح طلبان افراطی برای جذب و جلب رای به رسانه ها، دانشگاه ها و دبیرستان ها نیاز دارند و سعی شان را بر این نکته متمرکز کرده اند که به هر قیمت باید در این سه وزارت خانه نفوذ کرد و امکانات و مقررات و اختیارات اجرایی آنها را به خدمت گرفت! در این حالت هزینه ها را دولت روحانی می پردازد و زحمت برداشت محصول را اصلاح طلبان افراطی خواهند کشید!
3- ایجاد محدودیت برای رسانه های مخالف اصلاح طلبان افراطی (مثلا توفیف یالثارات،شکایت از هفته نامه 9 دی و ... ) زمینه ساز برای گسترش شمارگان نشریات اصلاح طلب موجود و تامین هزینه های آنها( مانند آگهی های 1 صفحه ای دولتی برای روزنامه 16 صفحه ای شرق) ایجاد نشریات جدید اصلاح طلب، ایجاد موج های سیاسی رو به گسترش در دانشگاه ها تا آستانه انتخابات مجلس دهم و ... نمونه اقداماتی است که طراحان راهبرد های جناح افراطی اصلاح طلبان با استفاده از امکانات و اختیارات دولت یازدهم اتخاذ کرده و خواهند کرد!
اقداماتی که هزینه های فراوانی را برای دولت یازدهم در پی خواهد داشت (و دارد) و البته وقتی صورت حساب از جیب دولت اعتدال باشد چرا مشارکتی ها و مجاهدین پس از انقلاب، به نفع آینده سیاسی اشان ولخرجی نکنند؟ این اقدامات موقعیت روحانی و دولتش را در افکار عمومی را متزلزل خواهد کرد و فرصت های دولت در عرصه های اقتصادی و حل مشکلات جامعه را خواهد سوزاند و دولت در عوض تمرکز برای تحقق وعده های اقتصادی اش، در گیر بحران های بی حاصل سیاسی - فرهنگی خواهد شد! در این حالت مشارکتی ها و مجاهدین، مردم مایوس و دلزده از روحانی و اطرافیان او را به خود جذب خواهند کرد و با افزودن این عده به جماعتی که با استفاده از نشریات زنجیره ای و پایگاه های دانشجویی و دانش آموزی گرد آورده اند مقدمات پیروزی در انتخابات مجلس دهم و فتح آن را ( به گمان خود) فراهم خواهند آورد!
4- سیاست ( آن هم در قاموس مشارکتی ها و مجاهدین پس از انقلاب) مرام و اخلاق و رعایت حرمت نمک و ... نمی شناسد!
اگر مشارکتی ها بتوانند دولت اعتدال را به نردبان تبدیل کرده و به بام مقصود برسند حتما چنین خواهند کرد! و چرا نکنند که هدف وسیله را توجیه می کند! آن هم وقتی هدف کسب قدرت باشد!
5- در این میان روحانی و اطرافیان او هستند که می توانند با رصد دقیق اقدامات مشارکتی ها و نوچه های آنها، طرح تبدیل دولت یازدهم به پل پیروزی را درک و برای خنثی سازی آن اقدام کنند!
1- آنهایی که سن شان اقتضا می کند می دانند که اصلاح طلبان افراطی ( بخوانید جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین) چشم دیدن هاشمی و یاران او(باز هم بخوانید روحانی) را نداشه و ندارند و راه خود را از راه آنان جدا می دانند و البته بسیار مایلند ( و مخفی هم نکرده اند) که از هاشمی و روحانی به عنوان خاکریز و سنگر استفاده کنند و البته دلیل عمده این اختلاف اساسی آن است که "دو حاکم در اقلیمی نگنجند"!
اگرکار، دست مشارکت و مجاهدین باشد پس از قلع و قمع جبهه موسوم به اصول گرایان با همان داس و کمباین (و حتی با خشونت بیشتر) به جان کار گزاران و هاشمی و اطرافیان او خواهند افتاد! آنانی که باور نمی کنند حوادث قبل از انتخابات مجلس ششم را دوباره مرور کنند.
2- آقایان هاشمی و روحانی بهتر از هر کسی ماهیت مشارکتی ها و مجاهدین انقلاب را می شناسند و می دانند که در این مطلب اغراقی نیست! مشارکتی ها و مجاهدین پس از انتخاب روحانی به این تصمیم رسیدند که از دولت روحانی، پل پیروزی بسازند. پلی که پس از عبور می توان برای همیشه پشت سرگذاشت و حتی آن را به دست تخریب چی ها سپرد!
مشارکتی ها و مجاهدین پس از انقلاب به وزارت خانه های علوم، آموزش و پروش و ارشاد به عنوان پایه های این پل می نگرند. پلی که قرار است آنها و پیاده نظامشان ( یا همان پایگاه های رایشان) را به سر پل انتخابات مجلس دهم برساند! اصلاح طلبان افراطی برای جذب و جلب رای به رسانه ها، دانشگاه ها و دبیرستان ها نیاز دارند و سعی شان را بر این نکته متمرکز کرده اند که به هر قیمت باید در این سه وزارت خانه نفوذ کرد و امکانات و مقررات و اختیارات اجرایی آنها را به خدمت گرفت! در این حالت هزینه ها را دولت روحانی می پردازد و زحمت برداشت محصول را اصلاح طلبان افراطی خواهند کشید!
3- ایجاد محدودیت برای رسانه های مخالف اصلاح طلبان افراطی (مثلا توفیف یالثارات،شکایت از هفته نامه 9 دی و ... ) زمینه ساز برای گسترش شمارگان نشریات اصلاح طلب موجود و تامین هزینه های آنها( مانند آگهی های 1 صفحه ای دولتی برای روزنامه 16 صفحه ای شرق) ایجاد نشریات جدید اصلاح طلب، ایجاد موج های سیاسی رو به گسترش در دانشگاه ها تا آستانه انتخابات مجلس دهم و ... نمونه اقداماتی است که طراحان راهبرد های جناح افراطی اصلاح طلبان با استفاده از امکانات و اختیارات دولت یازدهم اتخاذ کرده و خواهند کرد!
اقداماتی که هزینه های فراوانی را برای دولت یازدهم در پی خواهد داشت (و دارد) و البته وقتی صورت حساب از جیب دولت اعتدال باشد چرا مشارکتی ها و مجاهدین پس از انقلاب، به نفع آینده سیاسی اشان ولخرجی نکنند؟ این اقدامات موقعیت روحانی و دولتش را در افکار عمومی را متزلزل خواهد کرد و فرصت های دولت در عرصه های اقتصادی و حل مشکلات جامعه را خواهد سوزاند و دولت در عوض تمرکز برای تحقق وعده های اقتصادی اش، در گیر بحران های بی حاصل سیاسی - فرهنگی خواهد شد! در این حالت مشارکتی ها و مجاهدین، مردم مایوس و دلزده از روحانی و اطرافیان او را به خود جذب خواهند کرد و با افزودن این عده به جماعتی که با استفاده از نشریات زنجیره ای و پایگاه های دانشجویی و دانش آموزی گرد آورده اند مقدمات پیروزی در انتخابات مجلس دهم و فتح آن را ( به گمان خود) فراهم خواهند آورد!
4- سیاست ( آن هم در قاموس مشارکتی ها و مجاهدین پس از انقلاب) مرام و اخلاق و رعایت حرمت نمک و ... نمی شناسد!
اگر مشارکتی ها بتوانند دولت اعتدال را به نردبان تبدیل کرده و به بام مقصود برسند حتما چنین خواهند کرد! و چرا نکنند که هدف وسیله را توجیه می کند! آن هم وقتی هدف کسب قدرت باشد!
5- در این میان روحانی و اطرافیان او هستند که می توانند با رصد دقیق اقدامات مشارکتی ها و نوچه های آنها، طرح تبدیل دولت یازدهم به پل پیروزی را درک و برای خنثی سازی آن اقدام کنند!
