به گزارش وبلاگستان مشرق، نويسنده وبلاگ "خاکريز" در مطلب اخير وبلاگ خود به نوشته قبر يک شهيد اشاره کرد و نوشت:
بسمه تعالي
ان تنصرالله ينصرکم و يثبت اقدامکم
در مجالس ترحيم و سر قبرم اسمم را ننويسيد،عکسم را نزنيد
فقط همراه با آيه اي آرم سپاه را رسم کنيدتا يادي از شهداي گمنام باشد. «وصيت نامه شهيد»
کهف گمنامي
سر قبرش همين جملات را نوشته بودند با تابلويي که بجاي عکس شهيد، آرم سپاه در آن خودنمائي مي کرد. روي قبر مطهرش هم در کنار آرم سپاه نوشته بود:محل شهادت:نقده،تاريخ شهادت:22فردوردين ماه66،فقط همين.
ياد آويني بخير آنجا که مي گويد:
«تقدير حقيقي جهان در کف مرداني است که پرواي نام ندارند. آنان از گمنامي خويش کهفي ساخته‌اند و در آن پناه گرفته‌اند.کهفي که آنان را از تطاول دهر مصون خواهد داشت. اصحاب کهف خود را از تعلقات رهانده اند و اينچنين، ننگ تعلقات نيز دامان آنان را رها کرده است.»
آري،آويني خوب فهميده بود که «تاريخ سازان آينده انسان همه گمنامند.»اوکه سال ها گمنامانه و غريبانه فتح را برايمان روايت کرده بود خوب مي دانست که:«گمنامي براي شهرت پرستها دردآور است اگرنه، همه اجرها در گمنامي است.».
حتما آويني اکنون،بعد از شروع مسافرت آسماني اش از قرارگاه عشق فکه،بخوبي مي ديد که:«(شهدا و رزم آوران دلاور) اگرچه در زمين گمنام هستند، اما در آسمان، در بلندترين معارج جبروتي، ميان عرش‌نشينان کسي از ايشان مشهورتر نيست و آنچنان که در احاديث گفته‌اند شأنشان شأن انبياست.»
امان از زمان آخر:
و اما اکنون کاش بخوبي دريابيم رمز چنين گمنامي در قيام لله و براي انجام کار خداست،کاش بخوبي اين سخن اماممان را آويزه گوشمان قرار دهيم، کاش...:
اگر انسان براى شهوات نفسانيه قيام بکند ، و براى خدا نباشد ، اين کارش ،، بهجايى نمىرسد اين کارش، بالاخره فشل مىشود .چيزى که براى خدا نيست ، دوام نمىتواند داشته باشد . حضرت امام خميني (ره)
