مشـرق - «بهاران» نام نشريه تحليلي-دانشحويي بسيج دانشجويي دانشگاه صنعتي شهيد شريف است که سال هفتم خود را سپري مي کند، نشريه اي که تمام کارهاي آن توسط بچه هاي بسيج شريف انجام مي شود و قالب مقالات آن حاصل تاملات و مطالعات همين دوستان است.
به همت چند ماهه‌ي بچه هاي بهاران، شماره پنجم از سري جديد اين نشريه در بهمن ماه 89 منتشر شد، همچنين اين شماره با تغييراتي در ساختار صفحه آرايي و همچنين تغيير در شوراي سردبيري همراه بود.
در اين شماره که در 128 صفحه آماده شده است مي خوانيد:
1- سرمقاله:
سرمقاله اين شماره با عنوان «چهار پرچم» به قلم سردبير اين شماره، مسعود طوسي، نوشته شده است و بصورت تحليلي به بررسي 4 مفهوم راهبردي بسيج دانشجويي يعني: آرمانگرايي و نقش آفريني، واقع بيني و کادر بودن پرداخته است.
2- پرونده‌ي «بسيج»:
اين پرونده که يکي از سرويسهاي ثابت بهاران است، با يادداشتي از دکتر رضا سراج، رئيس سابق سازمان بسيج دانشجويي، با نام «تاملي در پررنگترين روز سيزدهم» آغاز شده است، نوشته اي که به بررسي سه رويداد مهم در سه 13 آبان تاريخي پرداخته است. نوشته دوم اين پرونده «گمشده جبهه انقلاب، صبر و بصيرت درون گفتماني» به قلم رشيد قانعي است که بصورت مفصّل به گونه شناسي مروجين گفتمان «نئو اصولگرايي» پرداخته و گريزي زده به موضوع رئيس دفتر رئيس جمهوري، مطلب آخر اين پرونده هم مطلبي است باز از مسعود طوسي، با عنوان «باغبان مي خواهيم!» که در ذيل عنوان آن آمده است: «طرح يک سوال راهبردي براي سردار نقدي(فرمانده نيروي مقاومت بسيج)».
3- کارويژه‌ي «فرصتها و تهديدهاي گفتمان انقلاب اسلامي»:
اين سرويس، اصلي ترين بخش اين شماره است که به همت محمد خليلي و بصورت کارويژه اي مفصل همراه با مصاحبه هاي خواندني آماده انتشار شده است. در اين کارويژه مي خوانيد: «بررسي تحولات خاورميانه» در مصاحبه با «کاظمي قمي» سفير سابق ايران در عراق، که در حين مصاحبه، نخستين مصاحبه ايشان با يک نشريه رسمي به شمار مي رفت و به همت رشيد قانعي و محمد خليلي آماده شده است. مطلب بعدي «مذاکره ايران با امريکا، فرصت يا تهديد؟» مي باشد که به قلم محمد خليلي نوشته شده است. مطلب سوم اين کارويژه مصاحبه اي خواندني است با عنوان «فرصتي به نام جمهوري اسلامي پاکستان» با احمد اقبال رضوي، امام جمعه شيعيان لاهور که به بررسي نسبت مردم پاکستان با جمهوري اسلامي و ولايت فقيه پرداخته است. پس از اين مطلب گفتگويي را مي خوانيد با دکتر رضا سراج پيرامون «تهديدات راهبردي امريکا در منطقه»، سپس مطلبي را مي خوانيد با عنوان «کاروان غزه، بخاري که از NGOها برخواست» که در گفتگو با سيد سليم غفوري، عضو شوراي مرکزي اتحاديه بين المللي امت واحده، به بررسي جزئياتي بيشتر پيرامون کاروان غزه قبل از رسيدن آن به غزه پرداخته است. نوشته بعدي يادداشتي است از آقاي «سعداله زارعي»، کارشناس ارشد مسائل خاورميانه، با عنوان «جهان در حال گذار است...» که به صورت تحليلي به بررسي گذار جهان از حالت تک قطبي به چند قطبي و حضور پررنگ تر جمهوري اسلامي ايران در عرصه هاي بين المللي پرداخته است. مطلب بعدي مصاحبه اي خواندني است با دکتر فؤاد ايزدي، استاد دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران، با عنوان «ايران براي هيچ کس در امريکا برنامه ندارد!» که به همت «وحيد اخوت» انجام شده است، و حرفهاي تازه اي پيرامون فرصتهاي جمهوري اسلامي ايران در داخل خاک امريکا زده است. مطلب آخر اين کارويژه نيز نوشته ايست کوتاه با نام «اسلام کفترباز ندارد!» به قلم محمد قائم خاني که با نگاهي نو به نقد اهل حرف و نه عمل بودن عده اي از حزب اللهي ها پرداخته است.
4- پرونده‌ي «فرهنگ و هنر»:
اين پرونده ي ثابت بهاران، اين بار با مطلبي سينمايي ار محمد صادق باطني شروع شده است، مطلبي با عنوان «ملک سليمان، اولين تصوير شيعه از آخرالزمان» که به صورت تحليلي و در 5 بخشِ مفصل، ضمن نقد و تحليل فيلم ملک سليمان، به نقد جريانات سينمايي در داخل جمهوري اسلامي پرداخته است و آنها را با رويکردهاي موجود در سينماي امريکا مقايسه کرده است. مطلب بعدي اين پرونده «هنر از ديدگاه هنرمندترين ره‌بر» است که به گردآوري بيانات ارزشمند مقام معظم رهبري پيرامون هنر و هنرمندان پرداخته است. مطلب آخر اين سرويس هم مطلبي است از مصطفي رضواني با عنوان «تاملي در ماهيت هنر ديني» که در واقع بخش دوم مطلبي است با همين عنوان در شماره قبل بهاران که در اين شماره به بررسي محتوا و فرم هنر ديني پرداخته است.
5- کارويژه‌ي «علم و دين»:
اين کارويژه که به همت جواد درويش آماده شده است، همانطور که از نامش پيداست به بررسي نسبت علم و دين پرداخته است، در مطلب اول اين کارويژه مطلبي مي خوانيم با عنوان «دانشگاه: آنچه هست... آنچه بايد باشد...» که توسط محمد حسين بادامچي نگاشته شده است و ذيل جريانات موجود در بدنه دانشگاهي کشور به عنوان مطالعه موردي به واکاوي انتقادي ماهيت علمي دانشگاه صنعتي شريف پرداخته است. مطلب خواندني بعدي اين کارويژه مطلبي است با عنوان «هيزم "علم و دين" و گرماي تنور سياست» که به همت جواد درويش نوشته شده است و به بررسي تاريخي مسئله "علم و دين" در دنياي غرب چنگ زده است. مطلب انتهايي اين کارويژه نيز بازنشر مصاحبه ايست خواندني با دکتر گلشني، رئيس و بنيانگذار گروه فلسفه علم دانشگاه شريف، با عنوان «علم زير چتر دين».
6- کارويژه‌ي «نخبه معادله رياضي نيست!»:
در اين شماره بهاران هم مثل شماره قبل، مجتبي حميديان، مسئول اسبق بسيج شريف، با دست پر به بهاران آمده و او که خود عضو بنياد نخبگان است، دردنامه اي مفصل و تحليلي نگاشته است در باب نگرش نادرست بنياد نخبگان به مسئله نخبگان و راهکارهاي عملي براي حل اشتباهات اين نگرش ارائه کرده است، کارويژه اي که در 6 بخش روبرو نگاشته شده است: 1) و اينک زمان نقد، 2) بنياد نخبگان يا کميته امداد، 3) برنامه ريزان، نخبگان اصلي، 4) جامعه‌ي صفر و يک‌ها، 5) اصالت با کدام؛ نخبگان يا پيشرفت؟ و 6) نقد، هرگز!
7- پرونده‌ي سياست:
پرونده بعدي اين شماره که پاي ثابت تمام شماره هاي بهاران است سياست مي باشد، اين پرونده با نوشته‌اي از حميد عظيمي آغاز شده است با عنوان «از انقلابي گري تا افراطي گري» که با رويکردي درون گفتماني و آسيب شناسانه و با نيم نگاهي به وقايع پس از انتخابات سال گذشته به بررسي ريشه ايِ معضل خودسرها در جمهوري اسلامي پرداخته است. نوشته بعدي با عنوان «تاريخ برملا مي کند» نوشته‌ي حامد عابدزاده است که در واقع برداشتي آزاد است از کتاب 14 قرن تلاش شيعه براي ماندن و توسعه، مطلب بعدي اين پرونده مطلبي است با عنوان «چپ، راست» به قلم حسين ملازاده که جستاري کوتاه است در باب تحزب. آخرين مطلب اين پرونده نيز مطلبي است با عنوان «جذبي که حداکثري نيست» به قلم محمد توکلي که همانطور که از اسم مطلب پيداست تاملي است آسيب شناسانه در باب موضوع جذب و دفع در اسلام و انقلاب اسلامي.
8- پرونده‌ي انديشه:
آغازبخش اين پرونده که پايان بخش اين شماره بهاران است، مطلبي است خواندني با عنوان «تصميم کبري!» نوشته‌ي محمد صادق کريمي، که با نگاهي نو و طبقه بندي شده به موضوع جهت گيري تخصصي در ميان نيروهاي مذهبي پردخته است. مطلب بعدي اين پرونده مطلبي است با عنوان «مرز دانش اسلامي و دانش سکولار» به قلم سينا عزيزي که همانطور که از اسمش پيداست تاملي کرده است پيرامون تفاوت اين دو گونه‌ي علم. و آخرين مطلب اين پرونده و اين شماره مطلبي است با عنوان «نهادهاي تربيتي: مسجد، مدرسه، دانشگاه» به قلم مهدي زينالو که نگاهي اجمالي است به مراکز اصلي تمدن سازي اسلامي.
