اولین گروهی(ده نفره ای) که مختار آنان را به سزای اعمال زشت شان رساند و از آنان انتقام گرفت،کسانی بودند که روز عاشورا، اسب های خود را نعل تازه زدند و بر بدن مطهرامام حسین-علیه السلام-و بدن های دیگر شهدا تاختند.پس از دستگیری این گروه، مختار دستور داد که آن ها را به پشت خواباندند و با میخ های آهنی دست و پایشان را به زمین کوبیدند و آن گاه دستور داد عده ای از سپاهیان به پای اسب های شان نعل تازه کوبیدند،سپس بر بدن این جنایتکاران تاختند تا اینکه بدن هایشان زیر سم اسبان از هم پاشید؛گوشت، پوست و استخوانشان نرم و با خاک یکسان شد و به این صورت به هلاکت رسیدند.سپس جسدهای پلید آنان را به آتش کشیدند تا خاکستر شد.
«ابو عمرو زاهد» می گوید:ما بعدها درباره ی سوابق این ده نفر-که روز عاشورا بر بدنامام حسین(ع)و دیگر شهدا با اسب تاختند- بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که همۀ آنان زنازاده و فرزندان نامشروع بودند!
بحارالانوار ج45،ص59،345
