به گزارش مشرق، علی پروین در گفت‌وگو با فارس در مورد تجمع تعدادی از ساکنان هشتگرد مقابل فدراسیون فوتبال در اعتراض به خانه های هشتگرد اظهار داشت: ببینید نیاز به گفتن من نیست، من کاری به این مسائل ندارم. اول باید این را بگویم من آدمی نیستم که روزی مردم را بخورم، چون نیازی به این کار ندارم. خدا به حدی به ما داده تا دست خودمان و بچه‌هایمان به دهن‌مان برسد. خدا را صد هزار مرتبه شکر.
وی افزود: اما به موضوع هشتگرد برمی‌گردیم، به نظرم این افراد کار خوبی کردند که مقابل فدراسیون جمع شدند، این ماجرا به حدود 8 یا 10 سال پیش برمی‌گردد، زمانی که یکی از دوستان من قصد داشت در هشتگرد سرمایه‌گذاری کند و از من هم دعوت کرد.
پروین خاطر نشان کرد: ما هم در گوشه زندگی‌مان پولی داشتیم و مثل همه آدم‌ها دست به یک سرمایه‌گذاری زدیم و این کار را با دوستم، آقای تاج‌الدینی انجام دادم و حدود 200 خانه نیمه کاره را در هشتگرد که آن وقت مثل الان بال و پر نداشت را خریدیم. اگر اشتباه نکنم، پس از گذشت زمانی با 5 میلیون تومان یک سری را صاحب خانه کردیم و قرار شد برای بقیه وام بگیریم و آنها قسطش را بدهند.
پروین ادامه داد: البته من سرم شلوغ بود و همه چیز را به دوستم سپردم و فقط به عنوان یک سرمایه‌گذار شرکت کردم؛ همین و بس.
پروین گفت: بالاخره آدم وقتی یک خانه می‌خرد دچار هزار مشکل می‌شود. ما هم پس از گذشت مدتی دوستان مان در این سرمایه‌گذاری دچار مشکل شد و در خصوص وام‌ها و بانک مربوطه به مشکلاتی خورد. پس از اینکه این بنده خدا دچار مشکلاتی شد که باید 900 میلیون پرداخت می‌کرد، همه چیز قاطی شد. این بنده خدا به خاطر مشکلات نتوانست این پول را پرداخت کند که کم‌کم انباشته شد و حدود 4 میلیارد شد.
وی افزود: پس از اینکه دیدیم خیلی دچار مشکل شده‌ایم، خودم آستین بالا زدم و با پیگیری‌های از بانک از شخصیت خودم استفاده کردم تا بتوانم دست مردم را بگیرم به همین دلیل با بانک به توافقات خوبی رسیدیم و من از کسانی که در خانه‌ها مستقر بودند، کمک خواستم تا این مشکل را حل کنیم. هیچ کس گوش نکرد تا مشکلاتمان چند برابر شد. خیلی‌ها می‌توانستند با اینکه با 5 میلیون صاحب خانه شدند با 3 یا 4 میلیون این مشکل را حل کنند.
پروین خاطرنشان کرد: وقتی دیدم برخی از این افراد دستشان به دهنشان نمی‌رسد باز هم وارد ماجرا شدم، حتی گفتم مبلغ 600 تا 700 میلیون را من می‌دهم مابقی را که حدود 200 یا 300 میلیون را ساکنان جمع کنند تا این مشکل حل شود ولی آقایان انگار نه انگار. مثل طلبکار با ما بودند، آنها نمی‌دانستند با 5 یا 6 میلیون در این خانه‌ها نشسته‌اند و هرچه گفتیم هیچ‌کس گوش نکرد.
وی ادامه داد: البته باید این موضوع را بگویم من بعد از دو ماه که این شراکت را قبول کردم وقتی دیدم مشکلات خیلی زیاد است و همه مثل طلبکاران هستند سهم خودم را فروختم و پایم را از این ماجرا کنار کشیدم ولی اشتباه من این بود که به بانک اعلام نکردم که این اتفاق افتاده البته اسناد و مدارکش را کامل دارم. من حتی علی‌رغم اینکه بعد از دو ماه دیگر نقشی در این مورد نداشتم حتی به بانک صادرات رفتم و صحبت‌های خوبی را برای رفع مشکلات داشتم، اما همه ساکنان عزیز ما را تهدید کردند و خیال می‌کردند که چه خبر است. البته آقای تاج‌الدینی هم که آن زمان شریک ما معتقد بود که این خانواده‌ها باید کمک می‌کردند چون 10 سال است که در خانه‌ها با 5 یا 6 میلیون نشسته‌اند، اما هیچ‌کس گوش نکرده است. ما قرار بود برای هر خانه حدود 6 میلیون وام بگیریم که البته بعد از مدتی کمتر شد ولی در کل به دلیل مشکلات نشد حالا نمی‌دانم این افراد به دنبال چه هدفی بودند که برای من مقابل فدراسیون جمع می‌شوند. آقایان من مال مردم‌خور نیستم، اشتباه کردید.
پروین در پایان در پاسخ به سوالی که چه راه حلی برای حل رفع این مشکل دارید، گفت: تا به امروز پیگیر بودم ولی حالا که آقایان و ساکنان محترم 10 سال در این خانه‌ها که با 5 یا 6 میلیون نشسته‌اند خودشان می‌دانند مشکل‌شان را حل کنند. ما می‌خواستیم دست شان را بگیریم اما دیدیم این دوستان دنبال مسائل دیگری هستند که قانونی انشاءالله مسئله پیگیری می‌شود.
وی افزود: اما به موضوع هشتگرد برمی‌گردیم، به نظرم این افراد کار خوبی کردند که مقابل فدراسیون جمع شدند، این ماجرا به حدود 8 یا 10 سال پیش برمی‌گردد، زمانی که یکی از دوستان من قصد داشت در هشتگرد سرمایه‌گذاری کند و از من هم دعوت کرد.
پروین خاطر نشان کرد: ما هم در گوشه زندگی‌مان پولی داشتیم و مثل همه آدم‌ها دست به یک سرمایه‌گذاری زدیم و این کار را با دوستم، آقای تاج‌الدینی انجام دادم و حدود 200 خانه نیمه کاره را در هشتگرد که آن وقت مثل الان بال و پر نداشت را خریدیم. اگر اشتباه نکنم، پس از گذشت زمانی با 5 میلیون تومان یک سری را صاحب خانه کردیم و قرار شد برای بقیه وام بگیریم و آنها قسطش را بدهند.
پروین ادامه داد: البته من سرم شلوغ بود و همه چیز را به دوستم سپردم و فقط به عنوان یک سرمایه‌گذار شرکت کردم؛ همین و بس.
پروین گفت: بالاخره آدم وقتی یک خانه می‌خرد دچار هزار مشکل می‌شود. ما هم پس از گذشت مدتی دوستان مان در این سرمایه‌گذاری دچار مشکل شد و در خصوص وام‌ها و بانک مربوطه به مشکلاتی خورد. پس از اینکه این بنده خدا دچار مشکلاتی شد که باید 900 میلیون پرداخت می‌کرد، همه چیز قاطی شد. این بنده خدا به خاطر مشکلات نتوانست این پول را پرداخت کند که کم‌کم انباشته شد و حدود 4 میلیارد شد.
وی افزود: پس از اینکه دیدیم خیلی دچار مشکل شده‌ایم، خودم آستین بالا زدم و با پیگیری‌های از بانک از شخصیت خودم استفاده کردم تا بتوانم دست مردم را بگیرم به همین دلیل با بانک به توافقات خوبی رسیدیم و من از کسانی که در خانه‌ها مستقر بودند، کمک خواستم تا این مشکل را حل کنیم. هیچ کس گوش نکرد تا مشکلاتمان چند برابر شد. خیلی‌ها می‌توانستند با اینکه با 5 میلیون صاحب خانه شدند با 3 یا 4 میلیون این مشکل را حل کنند.
پروین خاطرنشان کرد: وقتی دیدم برخی از این افراد دستشان به دهنشان نمی‌رسد باز هم وارد ماجرا شدم، حتی گفتم مبلغ 600 تا 700 میلیون را من می‌دهم مابقی را که حدود 200 یا 300 میلیون را ساکنان جمع کنند تا این مشکل حل شود ولی آقایان انگار نه انگار. مثل طلبکار با ما بودند، آنها نمی‌دانستند با 5 یا 6 میلیون در این خانه‌ها نشسته‌اند و هرچه گفتیم هیچ‌کس گوش نکرد.
وی ادامه داد: البته باید این موضوع را بگویم من بعد از دو ماه که این شراکت را قبول کردم وقتی دیدم مشکلات خیلی زیاد است و همه مثل طلبکاران هستند سهم خودم را فروختم و پایم را از این ماجرا کنار کشیدم ولی اشتباه من این بود که به بانک اعلام نکردم که این اتفاق افتاده البته اسناد و مدارکش را کامل دارم. من حتی علی‌رغم اینکه بعد از دو ماه دیگر نقشی در این مورد نداشتم حتی به بانک صادرات رفتم و صحبت‌های خوبی را برای رفع مشکلات داشتم، اما همه ساکنان عزیز ما را تهدید کردند و خیال می‌کردند که چه خبر است. البته آقای تاج‌الدینی هم که آن زمان شریک ما معتقد بود که این خانواده‌ها باید کمک می‌کردند چون 10 سال است که در خانه‌ها با 5 یا 6 میلیون نشسته‌اند، اما هیچ‌کس گوش نکرده است. ما قرار بود برای هر خانه حدود 6 میلیون وام بگیریم که البته بعد از مدتی کمتر شد ولی در کل به دلیل مشکلات نشد حالا نمی‌دانم این افراد به دنبال چه هدفی بودند که برای من مقابل فدراسیون جمع می‌شوند. آقایان من مال مردم‌خور نیستم، اشتباه کردید.
پروین در پایان در پاسخ به سوالی که چه راه حلی برای حل رفع این مشکل دارید، گفت: تا به امروز پیگیر بودم ولی حالا که آقایان و ساکنان محترم 10 سال در این خانه‌ها که با 5 یا 6 میلیون نشسته‌اند خودشان می‌دانند مشکل‌شان را حل کنند. ما می‌خواستیم دست شان را بگیریم اما دیدیم این دوستان دنبال مسائل دیگری هستند که قانونی انشاءالله مسئله پیگیری می‌شود.
