قسمتی از این گفتوگو را در ادامه می خوانید:
*اتفاقی که در 24 خرداد افتاد، قابل پیش بینی نبود اما همه
دوست داشتند که تغییری در جامعه پیش بیاید. هیچ کس فکر نمیکرد که اتفاق
اینچنینی رخ دهد، حتی تصور نمیکردند که شخصیتی مانند روحانی رای بیاورد.
به دلیل بلوغی که در جامعه ما وجود دارد، همه ما میدانیم آنچه که در
انتخابات 24 خرداد رخ داد برآیند و محصول کار نه اعتدالگرایان بود ونه
اصلاحطلبان البته آنها بسیار موثر بودند ولی برآیندش این نبود.
*ایشان یک مجموعهای از کارشناسان را برای انتخاب کابینه و مدیران تشکیل دادند و در واقع ایشان کارگروههایی متشکل از مدیران توانمند و کارشناسان هر رشته و هر وزارتخانهای را به دور هم جمع کردند. از این حیث میتوان گفت دولت یازدهم موفق شد که در یک فرآیند منطقی وزرایش انتخاب شوند البته کار گروهها هم کارگروههای ترکیبی بودند که شامل یک گروه و یک جناح خاص نمیشدند و حاصلش این شد که در هر کارگروه، یک بانک بسیار خوبی از افرادی که دانش و توانایی مدیریت در کشور را دارند به دور هم جمع شوند و تصمیم بگیرند. تا آنجایی که من اطلاع دارم به خاطر آن که در متن کار انتخاب وزرا بودم، آقای دکتر روحانی خودشان را ملزم کرده بودند که نتایج حاصل از آن کارگروهها را عموما اجرا کنند. البته در برخی از وزارتخانهها به دلیل مسائلی اجرا ممکن نبود یا اینکه در برخی از کارگروهها افرادی معرفی شده بودند، به دلیل مصلحتها یا به دلیل شکل خاص آن وزارتخانه یا حتی بخاطر اینکه با برنامههای دولت یازدهم هماهنگ نبوده اند، اشخاص دیگری به انتخاب دکتر روحانی به مجلس معرفی شده اند. ولی آقای روحانی تقریبا 70 درصد نتایج بدست آمده از کمیسیونها را اجرا کردند. میشود گفت آقای روحانی فارغ از برخی انتخابها که به خاطر برخی مصلحتها افراد دیگری را انتخاب کردند، برای انتخاب وزرا به نتایج بدست آمده از کار گروهها پایبند بودند.
*در مورد وزارت علوم دقیقا همین روند طی شد. افراد صاحب صلاحیت از 1تا 5 برای این جایگاه انتخاب شدند. به این صورت که نفر اول معرفی شده توسط کارگروه مسئولیت وزارت را نپذیرفت. نفر دوم به دلایلی نشد که مسئولیت وزارت علوم را قبول کند و نفر سوم که روی ایشان با دکتر روحانی توافق شد، جناب آقای میلیمنفرد بود که مسئولیت وزارت را پذیرفت که البته مجلس به ایشان رای نداد، نفرات چهارم وپنجم برای پذیرفتن سرپرستی وزارت علوم به هیچ وجه پیشنهاد ایشان را نپذیرفتند و آقای دکتر روحانی به خاطر اعتقادشان به دموکراسی، دوباره به نفر اول معرفی شده توسط کارگروه که آقای دکتر توفیقی بودند، مراجعه کردند که در نهایت ایشان بحث سرپرستی و مسئولیت وزارت علوم را پذیرفتند،تقریبا میشود گفت اکثرانتخابهای ایشان برای تصدی وزارتخانهها بر اساس نتایج بدست آمده از این کار گروهها بود.
*دکتر روحانی خودشان را ملزم کرده بودند که به نتایج بدست آمده توسط کارگروهها عمل کنند واز این به بعد هم در جریان سه وزارتخانه باقی مانده این گونه عمل خواهند کرد. ایشان التزام خودشان به راهکارهای عقلانی در هر حالتی حتی در مواقعی که تحت فشار بودند را نشان دادند.
*اگر این مجلس، مجلس ششم هم بود، به این صورت نبود که به
تمام وزرای پیشنهادی روحانی رای بدهند. به هر حال مجلس سازوکار خودش را
دارد، شما نباید انتظار داشته باشید که مجلس هرچه دولت میگوید عمل کند.
مجلس باید خاستگاه و جایگاه سوال از دولت باشد، مجلسی که نتواند از دولت
سوال یا انتقاد کند، به وظیفهاش عمل نکرده است. ما نباید انتظار داشته
باشیم مجلس دربست در اختیار منویات دولت باشد. مجلس باید وظایف نظارتیاش
را به طور کامل انجام دهد؛ در این صورت است که معنی دموکراسی کامل میشود.
ممکن است من اصلاحطلب باشم اما وقتی در مجلس حضور پیدا میکنم باید نگاه
نمایندگی مردم را داشته باشم، حتی اگر به وزیر دولت اصلاحطلب رای ندهم.
چون نظام ایران به صورت کامل حزبی نیست، آن چیزی که تحت عنوان اصلاحطلب و
اصولگرا وجود دارد، بیشتر یک گروه است تا حزب؛ بنابراین وقتی یک حزب وجود
داشته باشد حزب از من خواهد خواست که به فلان وزیر رای بدهم یا ندهم و
مسئولیتش را هم قبول خواهد کرد، اما ما در ایران به آن شکل حزب نداریم.
بیشتر اردوگاه است؛ اردوگاه اصلاحطلب و اردو گاه اصولگرا، در این
اردوگاهها هم طیف وجود دارد. یک زمانی میگفتند اصلاحات طیفی از عباس تا
عباس است از عباس دوزدوزانی تا عباس عبدی یا الان میگویند از مصطفی است تا
مصطفی یعنی از مصطفی کواکبیان است تا مصطفی تاجزاده به همین دلیل است که
میشود گفت، ما در ایران حزب به آن شکل نداریم که کادر تربیت کند یا
استراتژی داشته باشد که براساس آن نمایندگانش بخواهند به شخص خاصی رای
اعتماد بدهند یا ندهند، به همین دلیل نمایندگان مجالس باید فعلا کارشان را
انجام بدهند.
* اگر منطقی ببینیم دکتر توفیقی در بین چهار یا پنج نفر مدیران برتر آموزش عالی شناس کشور حضور دارد؛ کسی است که نظام بین الملل آموزش وپرورش را میشناسد، آشنایی کاملی با نظام آموزش عالی در کشور ما دارد، بسیار انسان متعامل و اعتدالگرایی است. ایشان شخصیت متدین و متعهدی هستند. از همه مهم تر شخصیتی است که تجربه، دانش و توانایی اداره وزارت علوم را دارد. تصورم این است که ایشان هیچ اشکالی ندارند و احتمال میدهم که رای اعتماد مجلس محترم را خواهند گرفت.