به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «محمدمهدي حاج ابراهيم عراقي» معروف به «حاج مهدی عراقی» به سال 1309 در تهران متولد شد. وي از مسلمانان مبارز و متعهدي بود که پس از شهريور 1320 در کنار «فداييان اسلام» قرار گرفت و در همان سال‏ ها به زندان افتاد و دو بار تبعيد شد. وي همچنين در جريان «نهضت ملي شدن نفت»به رهبري «آيت‏ اللَّه کاشاني»  حضوري بسیار فعالی داشت. پس از سرکوب و اعدام اعضای اصلی «فداييان اسلام»، «حاج مهدی عراقی» و همرزمانش، با تاسیس «هیئت های موتلفه اسلامی» به مبارزات خود ادامه دادند و  پس از سرکوبِ خونین نهضت «خرداد  1342»، در سال 1344 ، دست به اعدام انقلابي «حسنعلي منصور» نخست وزير پهلوي، زدند که پس از آن، دستگیر و محکوم به حبس ابد گرديد.

 «حاج مهدی عراقی»، در ماه‏ هاي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، پس از 13 سال از زندان آزاد شد و بلافاصله به «نوفل شاتو» رفته و در کنارِ مرادش «امام خمینی» قرار گرفت و به همراه او به ایران بازگشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وی به رياست «زندان قصر» منصوب گردید و در آخرین روزهای حیاتش، به مدیریت مالی «موسسه ی کیهان» بر عهده اش نهاده شد.

 سرانجام در ساعت هفت صبح روز چهارم شهریور 1359، دو عضو گروهک ضاله ی «فرقان»، «حاج مهدی عراقی» و فرزندش «احسان» را با رگبار مسلسل های خود به شهادت رسیدند.

تصویری که در پیش رو دارید، دقایقی پس از شهادت «حاج مهدی عراقی»، از پیکر خون آلود او برداشته شده است.