عباس پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ ایران و عراق، عملیات جنگی خود را آغاز نمود. وی در سال ۱۳۶۰ درجهٔ سرهنگ دومی دریافت کرد و به عنوان فرمانده «پایگاه هشتم هوایی اصفهان» منصوب شد.
«عباس بابایی»در ۹ آذر ۱۳۶۲ به درجه سرهنگ تمامی ارتقاء یافت و به سمت «معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی» منصوب شد و به تهران عزیمت کرد. بابایی پس از چهار سال جهاد، در مقام «معاونت عملیات نیروی هوایی»، در ۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه «سرتیپی» رسید و سرانجام در سن ۳۷ سالگی و پس از ۶۰ ماموریت جنگی موفق به تاریخ ۱۵ مرداد ۱۳۶۶ به آخرین درجه ی خود را، هم زمان با «عید سعید قربان» از «حضرت حق»(جل و علا) دریافت کرد و پای بر بساط«عند ربهم یرزقون» نهاد. پیکر «عباس بابایی» در گلزار شهدا در «شاهزاده حسین» واقع در «قزوین» تا روز «رجعت» به امانت سپرده شد.
در میان نظامیان، افسران «نیروی هوایی» همواره از شان و منزلب اجتماعی بالایی برخوردار هستند. این گروه از نظامیان، از لحاظ توانمندی های فیزیکی، ضریب هوش و آموزش های علمی و تسلط نسبی بر زبان های خارجی، همواره از دیگر هم ردیفان خود در سایر نیروهای مسلح، برتری های آشکاری دارند. افسران «نیروی هوایی» با کلاس ترین بخش ارتش را تشکیل داده اند که البته این جایگاه، فاصله ی زیادی هم با حقیقت ندارد. «عباس بابایی» در زمان شهادت، یک افسر عالی رتبه ی «نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی» و مرد شماره ی دوی «آسمان ایران» بود. اما همواره به تواضع و فروتنی خارق العاده اشتهار داشت. تمامی آنان که تجربه ی حضور و جهاد در کنار وی را داشته اند، از این خصیصه ی اش، با احترام فراوان یاد می کنند. تنها ژنرالِ نیروی هوایی که یونیفرم خوش قواره و چشم نواز خلبانی را با لباس بسیجی عوض می کرد و به میان بسیجیان می رفت و با آنان نشست و برخاست می کرد. تنها افسر خلبانی که بیل به دست می گرفت و به کمک روستاییان اقدام می کرد و تنها فرمانده ی عملیات نیروی هوایی که در میان نیروهای زیر دست و سربازانش، پابرهنه در مراسم عزای سیدالشهدا(صلوات الله علیه) حاضر می شد و حتی نوحه خوانی هم می کرد. از «عباس بابایی»، عکس هایی به جا مانده است که در آلبوم عکس شخصی هیچ ژنرال دیگر نیروی هوایی پیدا نمی شود. عکس هایی که نمونه هایی از آن ها را پیش رو دارید.
روحمان با یادش شاد
«عباس بابایی» در جمع بسیجیان
افسر خلبان و فرمانده یم پایگاه شکاری، در حالتی استثنایی
فرمانده عملیات نیروی هوایی در لباس خاکی بسیجی
فرمانده یک پایگاه هوایی، با پاهای برهنه و در حال نوحه خوانی در دسته ی عزاداری همان پایگاه
