به گزارش مشرق به نقل از آیپرس، اینکه شبکههای اجتماعی یکی از
ابزارهای اصلی فتنهگران در سال ۸۸ بود حتی مورد تایید مقامات وقت آمریکایی
هم که تمامقد بهحمایت از فتنه پرداخته بودند، رسیده است. همه میدانیم
که فتنهگران که برخی در داخل و برخی در خارج از کشور حضور دارند، همچنان
در این شبکهها فعال بوده و سعی در تبلیغ گسترده علیه نظام مقدس جمهوری
اسلامی ایران دارند.
یکی از تدابیر اصحاب سایبری فتنه، تلاش گسترده در شبکههای اجتماعی برای مصادره رای مردم در انتخابات شکوهمند ۲۴ خرداد ۹۲ بود. این جماعت اصلیترین ابزار تبلیغاتی طیف تندروی اصلاحات در تلاش برای کسب مشروعیت مجدد از طریق انتصاب خود به منتخب ملت ایران داشتند. این تلاش همچنان نیز ادامه دارد و صدالبته وقاحت اصحاب فتنه بیش از آن است که از این دست مدعیات خود دست بردارند.
اینبار نیز اصحاب سایبری فتنه تلاش کردند که از فرصت تنفیذ دکتر روحانی به ریاستجمهوری بهنفع خود استفاده کرده و بار دیگر گامی در راستای بهرخ کشیدن بدنه اجتماعی خود بردارند. آنچه این امید را بهآنها میداد، شادی گسترده مردم بالاخص در شهرهای بزرگ پس از اعلام پیروزی آقای روحانی در انتخابات بود.
تردیدی نیست که شادی پس از آن پیروزی و تحقق حماسه سیاسی، حق مردم بود. البته ایکاش برخی افراد آن شب شادمانه را به برخی اعمال محرم و خلاف شرع نمیآلودند اما بههرروی، این شادی مردمی بدون مشکل خاصی محقق شد و پایان پذیرفت.
در همان شب هم روشن بود که عدهای در خیابانهای پایتخت قصد دارند برخی شعارهای ساختارشکنانه علیه نظام و بهنفع سران منزوی فتنه در دستور کار خود قرار دهند که البته دامنه آن را نمیتوان چندان گسترده دانست. نکته مهم این بود که شبکههای رسانهای جریان غالب، عموما از همین صحنهها برای گزارش شادی مردم از پیروزی دکتر حسن روحانی استفاده کردند تا بار دیگر بهیاری اصحاب فتنه شتافته باشند و آنها را به حماسه سیاسی مردم گره بزنند.
این بار، ایادی سایبری فتنه در تلاش بودند تا در ساعت ۱۰ شب ۱۲ مرداد، یعنی همان روزی که آقای روحانی با تنفیذ مقام معظم رهبری، رسما رئیسجمهور ایران شد، مردم را به بهانه برگزاری «جشن خداحافظی با احمدینژاد» به خیابانها بکشند. این بهمثابه تسویه حساب اصحاب فتنه با کسی بود که در انتخابات ۸۸، کعبه آمال این جماعت را با ۲۴ میلیون رای فروریخته بود.
از نظر اصحاب سایبری فتنه، مردم باید پس از تنفیذ روحانی به خیابانها میریختند و با سردادن شعارهای ساختارشکنانه، انزجار خود را از دولتهای نهم و دهم و خوشحالی خود را از پایان آن دوران ابراز میداشتند اما این خواسته اصحاب فتنه محقق نشد و شنبهشب، تهران شبی آرام را پشت سر گذاشت.
حتی در محلههای شمالی شهر تهران که بیشترین مخالفان آقای احمدینژاد در آنها ساکن هستند نیز تقریبا هیچ خبری نبود. فعالان سایبری فتنه نیز تا ساعت ۱ بامداد روز ۱۳مرداد، هیچ تصویر یا خبری از گودبای پارتی مزبور منتشر نکردند چون اتفاقی نیفتاده بود که خبری مخابره شود.
پس از حماسه نهم دیماه ۸۸ نیز فتنهگران برای کشاندن بدنه اجتماعی نداشته خود به صحنه در راهپیمایی ۲۲ بهمن تلاش تبلیغاتی زیادی کردند اما در نهایت در این روز این مردم انقلابی ایران بودند که خیابانها را پرکردند، نه فتنهگران.
اینها هنوز باور نکردهاند که بدنه اجتماعی آنها ناچیز است و تنها کاری که از دستشان برمیآید این است که گاه بر امواج خروشان مردمی سوار شوند و تلاش کنند آن را بهنفع خود مصادره کنند.
تنفیذ رئیسجمهور جدید ایران که به تصریح خود دارای سوابق انقلابی روشنی است، در کمال صمیمیت برگزار شد و فتنهگران موفق نشدند از آن بهعنوان ابزاری علیه رای قاطع مردم در ۲۲ خرداد ۸۸ استفاده کنند. آنها بار دیگر از مردم سیلی خوردهاند اما قطعا این مانع نخواهد شد که بگویند رای ۲۴ خرداد متعلق به آنهاست و یا اینکه دست از سهمخواهی از کابینه آینده بردارند.
احمدینژاد اگرچه مورد انتقاداتی بود که بر حق هم بودند، اما با احترام پاستور را ترک کرد و دوستانه کلید آن را تحویل روحانی داد. این همان صحنهای بود که اصحاب فتنه دوست نداشتند ببینند.
یکی از تدابیر اصحاب سایبری فتنه، تلاش گسترده در شبکههای اجتماعی برای مصادره رای مردم در انتخابات شکوهمند ۲۴ خرداد ۹۲ بود. این جماعت اصلیترین ابزار تبلیغاتی طیف تندروی اصلاحات در تلاش برای کسب مشروعیت مجدد از طریق انتصاب خود به منتخب ملت ایران داشتند. این تلاش همچنان نیز ادامه دارد و صدالبته وقاحت اصحاب فتنه بیش از آن است که از این دست مدعیات خود دست بردارند.
اینبار نیز اصحاب سایبری فتنه تلاش کردند که از فرصت تنفیذ دکتر روحانی به ریاستجمهوری بهنفع خود استفاده کرده و بار دیگر گامی در راستای بهرخ کشیدن بدنه اجتماعی خود بردارند. آنچه این امید را بهآنها میداد، شادی گسترده مردم بالاخص در شهرهای بزرگ پس از اعلام پیروزی آقای روحانی در انتخابات بود.
تردیدی نیست که شادی پس از آن پیروزی و تحقق حماسه سیاسی، حق مردم بود. البته ایکاش برخی افراد آن شب شادمانه را به برخی اعمال محرم و خلاف شرع نمیآلودند اما بههرروی، این شادی مردمی بدون مشکل خاصی محقق شد و پایان پذیرفت.
در همان شب هم روشن بود که عدهای در خیابانهای پایتخت قصد دارند برخی شعارهای ساختارشکنانه علیه نظام و بهنفع سران منزوی فتنه در دستور کار خود قرار دهند که البته دامنه آن را نمیتوان چندان گسترده دانست. نکته مهم این بود که شبکههای رسانهای جریان غالب، عموما از همین صحنهها برای گزارش شادی مردم از پیروزی دکتر حسن روحانی استفاده کردند تا بار دیگر بهیاری اصحاب فتنه شتافته باشند و آنها را به حماسه سیاسی مردم گره بزنند.
این بار، ایادی سایبری فتنه در تلاش بودند تا در ساعت ۱۰ شب ۱۲ مرداد، یعنی همان روزی که آقای روحانی با تنفیذ مقام معظم رهبری، رسما رئیسجمهور ایران شد، مردم را به بهانه برگزاری «جشن خداحافظی با احمدینژاد» به خیابانها بکشند. این بهمثابه تسویه حساب اصحاب فتنه با کسی بود که در انتخابات ۸۸، کعبه آمال این جماعت را با ۲۴ میلیون رای فروریخته بود.
از نظر اصحاب سایبری فتنه، مردم باید پس از تنفیذ روحانی به خیابانها میریختند و با سردادن شعارهای ساختارشکنانه، انزجار خود را از دولتهای نهم و دهم و خوشحالی خود را از پایان آن دوران ابراز میداشتند اما این خواسته اصحاب فتنه محقق نشد و شنبهشب، تهران شبی آرام را پشت سر گذاشت.
حتی در محلههای شمالی شهر تهران که بیشترین مخالفان آقای احمدینژاد در آنها ساکن هستند نیز تقریبا هیچ خبری نبود. فعالان سایبری فتنه نیز تا ساعت ۱ بامداد روز ۱۳مرداد، هیچ تصویر یا خبری از گودبای پارتی مزبور منتشر نکردند چون اتفاقی نیفتاده بود که خبری مخابره شود.
پس از حماسه نهم دیماه ۸۸ نیز فتنهگران برای کشاندن بدنه اجتماعی نداشته خود به صحنه در راهپیمایی ۲۲ بهمن تلاش تبلیغاتی زیادی کردند اما در نهایت در این روز این مردم انقلابی ایران بودند که خیابانها را پرکردند، نه فتنهگران.
اینها هنوز باور نکردهاند که بدنه اجتماعی آنها ناچیز است و تنها کاری که از دستشان برمیآید این است که گاه بر امواج خروشان مردمی سوار شوند و تلاش کنند آن را بهنفع خود مصادره کنند.
تنفیذ رئیسجمهور جدید ایران که به تصریح خود دارای سوابق انقلابی روشنی است، در کمال صمیمیت برگزار شد و فتنهگران موفق نشدند از آن بهعنوان ابزاری علیه رای قاطع مردم در ۲۲ خرداد ۸۸ استفاده کنند. آنها بار دیگر از مردم سیلی خوردهاند اما قطعا این مانع نخواهد شد که بگویند رای ۲۴ خرداد متعلق به آنهاست و یا اینکه دست از سهمخواهی از کابینه آینده بردارند.
احمدینژاد اگرچه مورد انتقاداتی بود که بر حق هم بودند، اما با احترام پاستور را ترک کرد و دوستانه کلید آن را تحویل روحانی داد. این همان صحنهای بود که اصحاب فتنه دوست نداشتند ببینند.