سرویس فرهنگی مشرق به نقل از فارس- «اسفند 1363 مسئول نصب پل های شناور خیبر شد؛ بزرگ ترین پل تاکتیکی جهان. گردان هایی که برای نصب پل تشکیل داد، هسته ی نخستین تشکیلاتی شد که بعدها صراط المستقیم نام گرفت. ... مهندسی نخوانده بود، اما مهندس ها پیشش چیز یاد می گرفتند.»
«بیش از چند نفر» کتاب سوم از مجموعه "سرداران" است که "روایت فتح" آن را امسال به چاپ رسانده و روایتی کوتاه است از زندگی شهید سیدعباس جولایی. نویسنده ی کتاب "جواد کلاته عربی" است و در 112 صفحه قطع پالتویی به مخاطبان و دوستداران زندگی شهدا ارائه شده است.
برش زیر از کتاب ماجرای پذیرفته شدن عباس جوان در تیم فوتبال پرسپولیس توسط علی پروین را روایت می کند؛
«آن قدر فوتبال برایش جدی بود که حتا بعدها به سرش زد برود یکی از تیم های مطرح پایتخت. رفت پرسپولیس تست داد. علی پروین بازی اش را دید و قبول کرد در تمرینات شرکت کند. اتفاق خیلی مهمی افتاده بود. همین اجازه تمرین هم چیز کمی نبود. هر چه باشد در تیم بزرگی مثل پرسپولیس بود. هر کسی جای او بود، تمام دوست و آشنا و فامیل را خبر می کرد، اما برگه ای را که از پرسپولیس برای ثبت نام گرفت، فقط به چند نفر نشان داد. ... همین که آسید اسدالله فهمید داستان فوتبال عباس جدی شده و برگه ی ثبت نام هم گرفته، رفت پیش عباس و همه چیز را یکسره کرد. حرفش را زد و رفت. از نظر او حالا که عباس آمده بود تهران، باید فقط به چند چیز فکر می کرد: ادامه ی تحصیل، پیشرفت در کار و دوستی با جمع های مذهبی. البته عباس هم این چیزها را نه فقط قبول داشت، بلکه در عمل هم نشان داده بود تمام تلاشش همین بوده، ولی فوتبال را مخالف با آن ها نمی دانست، اما اسدالله می دانست. می گفت «اگه بری پرسپولیس باید شب و روزت رو بذاری روی فوتبال و از همه چیزت می افتی.» بالاخره عباس متقاعد شد دور پرسپولیس را خط بکشد، اما تا سال ها بعد از آن، اصلی ترین تفریحش فوتبال بود.»
*
کتاب «بیش از چند نفر» با این روایت به پایان می رسد:
14 خرداد بود؛ شش ماه بعد از فوت عزیزجون. روز ختمش رفیق دوست گفت «شهید سیدعباس جولایی آچار فرانسه ی سپاه بود. با شهادت ایشان موتور سپاه خاموش شد.»
رفت پرسپولیس تست داد. علی پروین بازی اش را دید و قبول کرد در تمرینات شرکت کند.
