گروه بین الملل مشرق - شیخ یوسف قرضاوی نماد این مثل است که:" وقتی حیا نداری هر کاری می‌خواهی بکن".  این مثل با پدیده یوسف قرضاوی همخوانی دارد. چرا که وی با زبان و ریختن اشک تمساح  به حمایت از اخوان المسلمین پرداخته است.

سایت عرب آنلاین در مطلبی آورده است:"ای سر منشأ نفاق چرا از لیبیایی‌ها و سوری‌ها نمی‌خواهی که در برابر رهبران خود صبور باشند؟" تظاهرکنندگان مصری با این جمله به درخواست یوسف قرضاوی از مصری‌ها مبنی بر تحمل مرسی و اطرافیان وی پاسخ گفته اند.

قرضاوی گفته است مصر با به خیابان آمدن مخالفان و موافقان محمد مرسی به "درد و بلا" مبتلا شده است.

قرضاوی که پدر معنوی اخوان‌المسلمین به شمار می رود از اینکه مصری ها 30 سال حسنی مبارک را تحمل کرده و حال برای رفتن مرسی تعجیل می کنند ابراز شگفتی نموده و گفته است با رفتن مرسی، بدتر از وی زمام امور را به دست خواهد گرفت.

روشن است که قرضاوی باور نمی کرد تا این اندازه مصری‌ها او را به باد تمسخر گرفته و ضمن ابراز تنفر از شخصیت وی، او را تاجر دین فروش و فتنه‌انگیز معرفی کنند. یکی دیگر از مخالفان گفته است: «من از اینکه قرضاوی منافق و دین فروش است، احساس شرم می‌کنم.»

این در حالی است که دیگران بر این باورند که قرضاوی بعد از آنکه قطری‌ها وی را اخراج کرده‌اند، سنگ  محمد مرسی را به سینه می‌زند.

شایان ذکر است که سایت رسمی قرضاوی پیشتر خبر اخراج او از این کشور و سلب تابعیت وی به دستور شیخ تمیم بن حمد را تکذیب کرده بود. این اقدام در زمانی صورت می‌گرفت که سایت ها این خبر را منتشر کرده بودند.

خبرها حاکی از آن است که شیخ تمیم چند ساعت به قرضاوی فرصت داده بود که قطر را ترک کند. چرا که امیر جدید قطر تلاش دارد سیاست پدر خود مبنی بر به حضور پذیرفتن گروه‌های اسلامی و شخصیت‌های اخوانی که باعث مخدوش شدن روابط دوحه با بشتر کشورهای عربی شده است، را ادامه ندهد.


 با اینکه صحت این خبر به طور رسمی تأیید نشده است، اما مخالفان قرضاوی از این اقدام رهبران جدید قطر استقبال کرده و بیان کردند که شیخ تمیم از بد طینتی و مکر قرضاوی آگاه بوده و چون می دانسته که این شخص عامل مخدوش شدن روابط قطر با کشورهای حوزه خلیج فارس است، وی را از قطر اخراج کرده است.

عده‌ای پیش‌بینی می‌کنند در صورتی که این خبر صحت داشته باشد، قرضاوی بر ضد قطر فتوی صادر می کند.

مخالفان با بیان اینکه یوسف قرضاوی رئیس اتحادیه جهانی علمای اسلام، سخنان بیهوده سر داده و شیطانی است که از حق دفاع نمی‌کند، می گویند: تو را با مصر چکار؟ آیا تابعیت مصر را رها نکردی و تابعیت قطر را نپذیرفتی... ای شیطان سرنوشت مصر را به خودش واگذار و از این کشور درگذر.

دیگری گفته است: این مرد خجالت نمی کشد. دین را ابزاری برای خندیدن به ریش دیگران قرار داده است. ریختن خون مسلمین در سوریه و لبنان را مباح دانسته و برای اینکه ولی نعمت جدید و قدیم خود را آزرده نسازد به آرامش فرا می خواند. یک نفر دیگر هم پرسیده است «آیا قرضاوی کسی نیست که بین مسلمین نبرد طایفه ای به راه انداخته است، دستش به ریختن خون هزاران انسان آغشته است ولی از اسلام دم می زند و مویه می کند.

مصری‌ها می گویند: «نظام مرسی فرصت یافت تا به رشد و اصلاح بپردازد ولی به ایجاد تفرقه بین ملت روی آورد و از نظام پیشین نادان تر و جاهل تر بود. از این گذشته شیخ قرضاوی و تمامی جریان های اسلامگرا باعث ایجاد واگرایی در بین ملت مصر و کافر شدن تمامی طیف های این کشور شدند». آنها معتقدند:« مردم مصر دیگر به تو اجازه نمی دهند که افکار احمقانه ات را به خوردشان دهی».

آنها خطاب به قرضاوی اعلام کردند: احترام جایگاه دینی خود را نگه دار و مؤدبانه سرجای خود بنشین یا از مصر خارج شو... ما دین فروشان و منافقان را نمی‌خواهیم.