به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، راشاتودي طي گزارشي مطرح کرده است: گروهي از سربازان سابق ارتش آمريکا اظهار مي کنند که دولت با کاشت الکترود و تراشه در مغز آنها براي انجام آزمايش هاي کنترل ذهن فجايعي را بوجود آورده است. آنها مقامات ارشد نظامي، سازمان سيا و حتي برخي از دانشمندان دانشگاه ها را به کارگذاشتن دستگاه هاي کنترل از راه دور در مغز خود و تبديل آنها به رباتهاي تروريست متهم مي دانند.
اعضاي اين گروه اظهار مي کنند که در بين سالهاي 1950 تا 1975 در پايگاه نظامي اج وود آرسنال در مريلند تحت آزمايش قرار گرفته اند. اين پايگاه عمدتا براي آزمايشات شيميايي و نورو بيولوژيک مورد استفاده قرار مي گيرد. در حال حاضر اين گروه دولت ايالات متحده را پاسخگوي اين مسائل قلمداد مي کنند.
وکيل مدافع آنها آقاي گوردون ارسپيمر ، گفت که اعضاي گروه اظهار داشته اند که داروهاي توهم زا با دُز بالا به آنها داده شده و همچنين تحت کاشت الکترود در مغز قرار گرفته اند.
ارسپيمر گفت: "آنها صدها نوع ويروس مختلف بيولوژيکي از قبيل سياه زخم، و مواد شيميايي نظير گاز اعصاب و گستره ي وسيعي از مواد شيميايي روان گردان را بر روي آنها آزمايش کرده اند. آنها همه اين کارها را به مدت 20 سال بصورت مخفيانه انجام داده اند."
ارسپيمر توضيح داد که موکلين وي قادر به دريافت خسارت مالي نيستند زيرا آنها در زمان آزمايش جزو نظاميان داوطلب آزمايش بوده اند. بر اساس قانون فرز (Feres) مصوب دادگاه عالي ايالات متحده در سال 1950 آنها نمي توانند بر عليه دولت ادعاي خسارت مالي کنند.
گوردون ارسپيمر اعلام کرده است که آنها به دنبال ادعاي خسارت از دولت نبوده و خواستار به رسميت شناخته شدن اين واقعيت از طرف ارتش آمريکا و ايجاد امکانات و مراقبت هاي درماني براي بازماندگان و افشاي آنچه که در اين جريانات رخ داده هستند. همچنين وي اميدوار است که دادگاه با لغو سوگند اين سربازان مبني بر رازداري امکان افشاي حقايق را براي آنها فراهم آورد. با اين حال اين پرونده يک چالش واقعي مي باشد.
وي گفت: "سازمان سيا اصلا حاضر به همکاري نيست و بقيه متهمين نيز عملکردي بهتري از خود نشان نداده اند. ارتش و وزارت دفاع در برابر افشاي حقايق مقاومت مي کنند."
دکتر "کالين راس"، رئيس و موسس "موسسه آسيب هاي رواني کالين راس" نيز در مصاحبه با شبکه راشاتودي اظهار داشت که حقايقي در مورد بازماندگان اج وود مريلند و اسناد رسمي در مورد اين فجايع وجود دارد. وي توضيح داد که اين اسناد در مورد جزئيات هيپنوتيزم، LSD ، بازجويي و آزمايش هاي الکترو ايمپلنت بوده و اين آزمايشات الکترو ايمپلنت اول بر روي حيوانات انجام شده که آنها را از طريق فرستنده کنترل از راه دور کنترل مي کردند.
دکتر راس مي افزايد: "الکترود ها در مغز دلفين ها قرار داده شده بودند و دلفين ها توسط فرستنده از راه دور براي کارگذاري بمب در هدف هاي معين هدايت مي شدند. مشابه اين تکنولوژي در مورد گربه و جانوران ديگر نيز مورد استفاده قرار گرفته است. تحقيقي با بودجه دولتي توسط دفتر تحقيقات نيروي دريايي در مجله "مين استريم" منتشر شده که در آن با الکترود ايملنت در مغز گربه ها و سگ ها رفتار آنها را کنترل کرده اند و حتي در دانشگاه هاروارد و ييل اسناد آزمايشات انساني آن نيز وجود دارد، که حاکي از حقيقت موضوع است."
راس اظهار داشت که در اين آزمايشات اپراتورها توانستند به زور حيوانات را به راه رفتن يا شنا به مناطق تعيين شده و در مورد انسان به اقدامات محدودي از قبيل برخورد با ديوار، خيره شدن به فضا يا نواختن گيتار وادار کنند.
شرکت در برنامه ي آزمايشي داوطلبانه بوده، اما اکثر آنها واقعا نمي دانستند چه اتفاقي در حال رخ دادن است.
راس گفت: "مردم واقعا نمي دانند چه اتفاقاتي در تاريخ رخ داده، در حقيقت آنها فريب خورده اند."
در اين گزارش رئيس "موسسه آسيب هاي رواني کالين راس" اظهار داشت که شايد هنوز هم کساني مانند "داوطلبان خواب مصنوعي" وجو داشته باشند. تکنولوژي کنترل ذهن چندين دهه است که وجود دارد و طيف وسيعي از فن آوري هاي قابل استفاده، اعم از کاشت الکترود تا شستشوي مغزي را شامل مي شود.
راس گفت که برخي از اين آزمايشات امروزه نيز در حال انجام است، اما به علت محرمانه بودن نمي توان آنها را ثابت کرد.
وي افزود: "افراد قطعا مي توانند به خواب مصنوعي بروند، اما البته همه اين اسناد طبقه بندي شده و محرمانه بوده و بنابراين شما نمي توانيد مدرکي براي اثبات آن پيدا کنيد."
سالهاست که مساله کنترل ذهن انسانها براي آمريکا تبديل به يک رويا شده است که براي تحقق آن تلاش مي کنند.