به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، مولوی می‌گوید که برنامه آموزشی ریاضی و علوم و فعالیت‌های فوق برنامه در مدارس ابتدایی و راهنمایی از اهمیت زیادی برای استخدام نیروی کار در نیروگاه‌های هسته‌یی در آینده برخوردارند.

به گفته وی «باید کودکان را به علوم، فیزیک و مهندسی علاقمند کرد. آموزش باید به قدر کافی برای یاددادن به بچه‌ها قاطع باشد اما در عین حال باید علاقه آنها را جلب کند.

به کارگیری مهندسین دقیق مورد نیاز برای عملیات نیروگاه‌های برق هسته‌یی چالشی روبه‌ رشد حتی برای برنامه‌های هسته‌یی موجود است زیرا موجی از بازنشستگی به همراه افزایش تقاضا در عرصه جهانی در راه است. اما مهندسین فقط بخشی از کارکنانی هستند که در نیروگاه‌های هسته‌یی فعالند. درواقع بیشتر کارکنان نیروگاه‌های هسته‌یی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی نیستند؛ بلکه تکنسین‌های ماهر، برق‌کارها، جوشکارها، نصاب‌ها و سایر افرادی هستند که کارهای مشابهی را انجام می‌دهند.

مولوی استدلال می‌کند که این بخش از نیروی کار به تمرکز بیشتری نیاز دارد.

او می‌گوید: موضوع ایجاد توازن میان تمرکز بر دانشگاهیان و نیروهای کاری ماهر است.

به گفته وی کشورهایی که برنامه‌های برق هسته‌یی را در دست بررسی دارند اغلب تمرکزی غیرضروری بر مهندسین هسته‌یی دارند.

برنامه‌ریزی برای نیروی کار هسته‌یی آینده باید 10 سال پیش از زمانی آغاز شود که به استخدام کارکنان تعلیم دیده نیاز است. آموزش و تعلیم از سنین آغازین مدرسه شروع می‌شود که برنامه آموزشی آنها همین حالا نیز شامل علوم و ریاضی جدی است.

مولوی می‌گوید: برای ایجاد یک سطح آگاهی در جامعه از طریق سیستم آموزشی به چند سال آموزش علوم و ریاضی نیاز است.

دیگر بخش‌های مهم مدیریت منابع انسانی در حوزه برق هسته‌یی شامل آموزش مستمر و برنامه‌ریزی متوالی برای اطمینان یافتن از آن است که نیروی کار قابل جایگزینی است و کارکنان ماهری می‌توانند جانشین کارکنان قبلی شوند. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به دولت‌های عضو حمایتی گسترده را در زمینه مدیریت منابع انسانی از طریق کارگاههای آموزشی، نشست‌های فنی و توصیه‌های حرفه‌ای ارایه می‌دهد.

نشریات آژانس نظیر «نقاط عطف توسط زیر ساخت ملی برای برق هسته‌یی»،‌ مدیریت منابع انسانی در حوزه انرژی هسته‌یی» و «برنامه ریزی نیروی کار برای برنامه‌های برق هسته‌یی» دستورالعمل‌هایی را در این زمینه ارایه می‌دهند. نشریات زیر ساخت‌های هسته‌یی آژانس به توسعه منابع انسانی به عنوان یکی از 19 مساله زیرساختی اشاره می‌کنند. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یک گروه کاری فنی در حوزه مدیریت منابع انسانی در زمینه انرژی هسته‌یی به منظور ارایه توصیه و حمایت در تمامی حوزه‌های مدیریت منابع انسانی دارد. آژانس هم‌چنین یک برنامه آموزشی محوری برای مهندسی هسته‌یی دارد که می‌تواند از دانشگاه‌ها استفاده شود.

دولت‌های عضو آژانس با پذیرش طرح اقدام آژانس در زمینه ایمنی هسته‌یی بر اهمیت مدیریت منابع انسانی تاکید می‌کنند.

یکی از 19 اقدام این طرح از کشورهایی که برنامه‌های هسته‌یی در حال اجرا یا برنامه‌هایی برای آن دارند می‌خواهد برنامه‌های ظرفیت سازی را به منظور «اطمینان مستمر از وجود منابع انسانی کافی و ذی‌صلاح ضروری برای به عهده گرفتن مسوولیت استفاده ایمن، مسوولانه و پایه از فن‌آوری‌های هسته یی تقویت کنند. این طرح اقدام هم چنین از دبیرخانه آژانس می‌خواهد به دولت‌های عضو در صورت تقاضا کمک کند.

تقاضا برای این کمک در کشورهای «تازه وارد» بالا است اما به گفته مولوی مدیریت منابع انسانی فقط در کشورهایی مهم است که همین حالا هم نیروگاه برق هسته‌یی دارند.

وی به مورد دولت فنلاند اشاره می‌کند که از شرکت‌ها می‌خواهد ظرفیت هسته‌یی ملی را به عنوان یک شرط برای مجوز توسعه بررسی کنند و آن را رویکردی سودمند می‌خواند.

مولوی می‌گوید: آنها بررسی می‌کنند که آیا منابع انسانی کافی برای ساخت و اجرای نیروگاه‌ها در بلند مدت دارند یا خیر. این الگوی بسیار خوبی است.