به گزارش سرویس فرهنگی مشرق؛ عصر روز گذشته مراسم بزرگداشت محمدرضا آقاسی شاعر مشهور آئینی و انقلابی کشور با حضور فرزندان آن شاعر و شعرای جوان برگزار شد.

در ابتدای این مراسم علی محمد مودب مسئول موسسه شهرستان ادب در سخنانی با اشاره به همسایگی با مرحوم آقاسی گفت: روزی یخچال خانه خراب شده بود و برای برداشتن آب از آب‌سردکن آمده بودیم که دیدیم عکس ایشان به در و دیوار است و متوجه شدیم که چقدر به آقاسی نزدیک بودیم و نمی‌شناختیم.

* مودب: شعر آقاسی با سیاست جمع بود

وی از دیدارهایش با آقاسی در سفر به محلات و در حرم امام رضا(ع) نیز گفت و افزود: کارهای ادبی نیازمند آرامش است و حتی اگر سفری قرار است باشد سفر باید آرامش داشته باشد اما استاد آقاسی سفرهای زیادی داشت و این خیلی سخت است چه بسا که این سفرها بود که ایشان را از ما گرفت.

مودب در ادامه با اشاره به محتوای شعر مرحوم آقاسی تاکید کرد: شعر آقاسی از لحاظ محتوایی از اهل‌بیت(ع) سخن می‌گفت و آئینی بود اما شعرش با سیاست جمع بود و دین آمیخته با زندگی و زندگی آمیخته با دین را می‌توانید در شعر او ببینید.

وی افزود: شعر مذهبی و آئینی داشته و داریم که به مذهب به عنوان تفنن نگاه می‌کنند و شعری سکولار است اما شعر آقاسی شعر انقلاب اسلامی و مذهبی انقلاب اسلامی بود و تعریف او از دین تعریف دکوری نیست.

مودب شعر آقاسی را قوی دانست و با اشاره به برنده بودن شعر او، گفت: آقاسی برزندان برخی از افراد که در آن زمان در اوج اقتدار بودند را به نقد می‌کشید و امروز ما در اوج جنگ نرم به این شعر نیازداریم.

وی با بیان اینکه برخی کوتاه آمدن‌ها از نمادهای انقلابی و حزب‌اللهی ضربه زد، افزود: آقاسی بر ارائه نمادهای انقلابی و حزب‌الهی تاکید داشت.

مسئول موسسه شهرستان ادب در پایان سخنان خود به برخی از افراد که چهره خود را به آقاسی شبیه کردند، تاکید کرد: این اتفاق پدیده مبارکی است چراکه ممکن است از میان آنها شاعرانی ایمانی‌تر و چه بسا هنرمندتر ظهور کند.

* شرف‌شاهی: آقاسی دهه 60 فرقی با روزهای آخر عمرش نداشت

در ادامه این مراسم، کامران شرف‌شاهی شاعر در سخنانی با بیان اینکه «آقاسی» به واقع متواضع بود، گفت: علت رغبت مردم به آقاسی در این بود که او فیلم بازی نمی‌کرد.

وی افزود: او هرگز حاشیه نداشت و به یاد نداریم که حتی به کنایه و طعنه با کسی برخورد و دعوایی داشته باشد و حتی آن زمان که شهرت داشت تیپ آنچنانی نمی‌زد و چون مردم می‌گشت.

شرف‌شاهی با بیان اینکه آن چهره خاص مرحوم آقاسی برای شهرت نبود، تاکید کرد: آقاسی دهه 60 فرقی با روزهای آخر او نداشت.

وی با اشاره به کسانی که پس از آن مرحوم خود را شبیه او کرده بودند، آن را نامطلوب خواند و افزود: این روزها برخی به دنبال این هست که از این نمد برای خود کلاهی تهیه کنند.

این منتقد و شاعر همچنین در پایان سخنانش گفت: این افراد که فوت می‌کنند کسی نمی‌رود و آثار بر زمین مانده آنها را منتشر کنند و حفظ کند چراکه ممکن است از بین برود.

* دلاوری: باید چون آقاسی تکلیف خودمان را با مسائل اجتماعی و سیاسی معلوم کنیم

بنابر این گزارش در ادامه این مراسم، حسین دلاوری رئیس خانه سرود انقلاب اسلامی از همراهان برگزاری این مراسم در سخنانی با بیان اینکه آقاسی به تنهایی رسانه سمعی و بصری بود، گفت: آقاسی به واقع شهید است چراکه خودش را وقف دفاع مقدس و انقلاب کرد و هر وقت بر سر مزار وی می‌رویم عده‌ای بر سرمزار او هستند.

وی با بیان اینکه روح بلند آقاسی بر شعر او سایه افکنده بود، افزود: مسیری که آقاسی انتخاب کرده بود جایی نبود که به برخی سخنانی که بیشتر اشتباه بود گوش کند او راهش را انتخاب کرده بود و پایان آن را می‌دانست و برای همین شعر را دنبال می‌کرد.

دلاوری با بیان اینکه امروز شعر باید زبانی برنده داشته باشد، تاکید کرد: این که لیلی و مجنون می‌خوانند سر جای خود اما بحث انقلاب کجاست؟ امروز جای شعر برنده و تعیین کننده تکلیف کجاست؟ به نظر من این شعر کمرنگ است.

وی افزود: باید چون آقاسی تکلیف خودمان را با این مسائل معلوم کنیم و وقتی مسئله سوریه است، مسئله انتخابات است باید ببینیم نقش شعر کجاست؟

* فرزند آقاسی: دشمنی برخی با آقاسی در ولایت‌پذیری او بود

در ادامه این مسیر غلامرضا آقاسی، فرزند ارشد مرحوم آقاسی در سخنانی با اشاره به خاطراتی از زمان رحلت آن شاعر انقلابی، گفت: کسانی در آنجا گریه می‌کردند که ما نمی‌شناختیم و وقتی ما سوال کردیم معلوم شد که آقاسی خرج ماهانه این افراد را می‌داده است.

وی با بیان اینکه پدرم بر حیدری و علوی بودن و تساوی آن با انقلابی بودن تاکید داشت، افزود: یکبار با پدرم از یکی از این مراسم‌های معمول شعرخوانی برمی‌گشتیم در منطقه‌ای که نزدیک ترمینال جنوب به خانه خانم معلولی رفتیم که دو بچه داشت و پدرم پاکتی که آن روز گرفته بود را به او داد و وقتی علت را از او جویا شدم گفت که پدر این خانواده در زندان است و اجاره او بر من است.

فرزند آقاسی با اشاره به برخی سخنان درباره پیراهن فروشی یا سیگار فروشی پدرش، تاکید کرد: پدرم یک مغازه باز کرد برای خانمی که با آن امرار معاش کند و یک کتاب‌فروشی برای جوانی باز کرد و به او گفت اگر فروش کردی یا نکردی از من ماهی 120 هزار تومان حقوق می‌گیری.

وی در ادامه سخنان خود درباره مکتوب نشدن کارهای پدرش گفت: کارهای پدر مکتوب بود اما مشغله او به‌ویژه در دهه 70 باعث شد که این اشعار در یک دفتر جمع نشود.

آقاسی افزود: برای پدرم اعتقادش مهمتر بود که این حرف‌ها را بزند و شده بود که روزی چهار پرواز داشت ولی نمی‌گفت که مثلا چرا باید به دهاتی بروم که نهایت تحصیلاتشان دیپلم است.

وی با اشاره به یکی از سفرهای پدرش به شیراز که به صورت خانوادگی بوده است، گفت: معمول جاهایی که پدرم می‌رفت پر می‌شد که بیشتر مساجد و حسینیه‌ها بود که برخی اوقات به سختی می‌توانست وارد شود و برخی او را نمی‌شناختند.

فرزند آقاسی همچنین دشمنی برخی با مرحوم آقاسی را در ولایت‌پذیری او دانست و گفت: این ولایت یا ولایت علی(ع) بود یا ولایت فقیه و آنانکه با ولایت مشکل داشتند با ولایی‌ها نیز مشکل داشتند.

وی افزود: اگر آقاسی ظاهر‌ساز بود یا نبود، حکومتی بود یا نبود، اثرگذار بود و این اثرگذاری‌اش همچنان هست و می‌شود از آن الگوسازی کنند.

غلامرضا آقاسی ادامه داد: در اشعار پدرم یکبار کلمه «ایران» نمی‌بینید چراکه وطن‌پرست نبود بلکه وطن او اسلام بود و بر اساس مصاحبه‌ای که با آقای بهزاد داشته معتقد است یک شاعر انقلابی و بسیجی کسی است که حداقل برای بوسنی شعر داشته باشد.

* موسوی: شعر آقاسی نخستین شعر اعتراضی اجتماعی بود

بنابر این گزارش در پایان این مراسم نیز سیدنظام‌الدین موسوی مدیرعامل خبرگزاری فارس ، با بیان اینکه آقاسی در حوزه شعر و ادب اسوه بود، گفت: دهه 70 دوره دانشجویی ما بود و مصادف بود با دوره تنگنای انقلاب و مدافعان ولایت که شمشیر کشیده بودند و فضای نامطلوبی را ایجاد کرده بودند.

وی افزود: آنچه که امثال آقاسی می‌کشیدند از طرف روشنفکران نبود بلکه از همان‌هایی بود که از هستی خود را از انقلاب داشتند و الان هم سر در آخور انقلاب دارند و پز اپوزیسیون می‌گیرند.

موسوی با اشاره به دوران غربت بسیجی‌ها در دهه 70 گفت: یکی از کسانی که دانشجویان به او دلخوش بودند و شمع محفل بسیجیان بود آقاسی بود؛ یکبار هم نشد دعوت ما را رد کند و یا تاخیر داشته باشد یا از کم‌رونقی جلسات ما گلایه کند بلکه دلگرمی نیز می‌داد.

وی با بیان اینکه او فقط یک شاعر نبود، افزود: او از استوانه‌های ادبی بود شاید برخی شعرا از لحاظ صنایع ادبی از او بالاتر بودند اما آقاسی به یک نماد تبدیل شد و شعرش فرهنگی و اقتصادی و سیاسی بود.

موسوی ادامه داد: شعر آقاسی نخستین شعر اعتراضی اجتماعی بود و این در حالی بود که او را به حکومتی بودن متهم می‌کردند اما آقاسی یک شاعر شیعه به تمام معنا بود.

موسوی با اشاره به استوانه‌های تفکر بسیجی و اصولگرایی در آن زمان، تاکید کرد: آقاسی یک پایه تفکر بسیجی بود و من به عنوان کسی که آن زمان در دانشگاه بودم او یکی از پرچم‌ها و نمادها و به نوعی بلال شعر انقلاب بود.

وی افزود: آقاسی مظهر شعر شیعه بود و با آن لحن حزن‌آلود، حزب‌الهی و انقلابی که شعرش را می‌خواند، این شعر در دل مردم می‌نشست و این شعر از دل مردم بیرون نمی‌رود.

موسوی با اشاره به نوشته شدن اشعار آقاسی بر پشت پنجره ماشین‌ها و ...، ادامه داد: مردم ممکن است شخصیتی به نام آقاسی را نشناسند اما این شعر را حفظ هستند و این شعر انقلاب است.