به گزارش مشرق، ايرنا نوشت: وقتي که فرماندار نامه را خواند دستور داد تا علم ها را برافراشتند و بوق ها را نواختند و شهر را زينت کردند و مردم از هر سو و مکان گرد آمدند.
آن گاه فرماندار بيرون آمد و آنها را ملاقات کرد و هر کس از آنان مي پرسيد جواب مي دادند اين سر خارجي است که بر يزيد خروج کرده بود و ابن زياد او را کشت.
يک مرد نصراني گفت: اي مردم من در کوفه بودم که اين سر را آوردند اين سر خارجي نيست بلکه سر حسين(ع) است.
همين که اين کلام را شنيدند براي بزرگداشت امام حسين (ع) ناقوس ها را به صدا در آوردند و گفتند ما از قومي که فرزند دختر پيامبرشان را کشتند بيزاريم چون اين خبر به لشکر رسيد آنجا وارد نشدند و از خارج تکريت از راه بيابان به راه افتادند.
* اعمي، دير عروه و صليتا
پس از اينکه کاروان خارج از تکريت عبور کرد به منزل اعمي رسيد و بعد از آن به منزل دير عروه رسيد و بدون توقف به قصد منزل صليتا حرکت کردند و از آن نيز گذشتند.
* النخله
و چون شب شد به منزل وادي النخله رسيدند و آن شب را در آنجا منزل کردند.
شبانگاه شنيدند که عده اي گريه کرده و مرثيه مي خواندند و با آه و زاري بر مصيبت هاي آنها ندبه سر مي دادند اما کسي آنان را نمي ديد.
* مرشاد
اسيران داغدار کربلا از وادي نخله به مرشاد رسيدند. زنان و مردان آن شهر به استقبال آمدند و با ديدن قافله اسيران صداي ضجه و ناله آنها بلند شد و بيم آن رفت که بر قاتلان سيدالشهدا حمله کنند.
