به گزارش مشرق و به نقل از فارس، سید روح‌اله فقیهی، مدیر مجموعه ورزشی انقلاب است که به مدت حدود 9 ماه پس از رفتن پرویز حیدری ریاست این مجموعه را برعهده گرفت. مجموعه‌ای که به نظر می‌رسد برای اقشار خاص و متمول است که البته مدیر جدید چنین اعتقادی ندارد.

وی به سوالات مختلفی پاسخ داد که متن آن را در زیر می‌خوانید:

مجموعه ورزشی انقلاب در سال 1337 تاسیس شده است و از ابتدا هم نوع نگاه استفاده اقشار خاص از مجموعه بوده است. بعد از انقلاب این نگاه تغییر می‌کند و تمام تلاش دوستان در مجموعه و سازمان تربیت‌بدنی این بوده که برای تمام مردم باشد. استفاده عموم مردم به همراه ظرفیت‌هایی که وجود دارد در حد استانداردهای بین‌المللی است. 32 رشته ورزشی در انقلاب وجود دارد. حدود 120 هزار عضو ثابت و متغیر داریم که ممکن است امسال عضو باشند و سال بعد نباشند. از همه اقشار جامعه در مجموعه عضو می‌شوند. این گونه نیست که افراد تافته جدا بافته بیایند. نکته مهم این است که افرادی که برای سلامتی‌شان ارزش قائل هستند، برای سلامتی‌شان هم هزینه می‌کنند. با توجه به اینکه مبلغی به عنوان حق ثابت سالیانه گرفته می‌شود، خیلی از افراد که این نوع نگاه را ندارند ممکن است منصرف شوند. اما خیلی از افراد هستند مانند فرهنگیان که دنبال چند چیز هستند: استانداردهای ورزشی، امنیتی که در مجموعه وجود دارد (کسانی که به مجموعه می‌آیند فقط برای ورزش می‌آیند) امنیت خاصی شکل گرفته و ناهنجاری‌هایی که در جامعه وجود دارد در این مجموعه نمی‌بینید. سرمایه ما در مجموعه درختان و فضای موجود نیست، بلکه اعضای ما هستند.

موضوع دیگر این است که مجموعه انقلاب به دلیل جایگاه مکانی، در یکی از بهترین نقاط تهران دایر شده و 84 هکتار فضای مجموعه است که قبلا حدود 160 هکتار بوده و بعد کوچک شده است. به دلیل گسترش ورزش‌هایی که بوده، این مجموعه اکنون از حالت ورزشی خارج شده است، مانند رستوران‌هایی که دایر شده است و یا ورزش‌هایی که جنبه ورزش‌های حرفه‌ای ندارد و تفریحی است. مانند پینت‌بال یا در زمان‌های گذشته مانند بیلیارد. تلاش ما این است که در مجموعه انقلاب ورزش‌های خاص را دنبال کنیم. 40 هکتار از زمین ما برای گلف است که در هیچ کجای ایران چنین زمینی نداریم. البته این وسعت در گذشته بیشتر بود، اکنون از استاندارد بین‌المللی خارج است.

نوع نگاهی که وجود دارد این است که فکر می‌کنیم ورزش خاص برای مردم خاص است و یا برای قشر خاصی است.

هزینه‌ها کمی بالاتر است، اما نه زیاد. ما بسیاری از وقت‌ها درباره اطلاعاتی که از رشته‌ها نداریم، پیش‌داوری می‌کنیم. نوع نگاه‌ها باعث شده فقط افراد متمول و افراد خاص بیایند، اما تلاش کردیم این موضوع را جا بیندازیم که هر ورزشی که شکل گرفته نیازی از انسان را برطرف ‌کرده است. وقتی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که فلسفه خاصی برای هر ورزش وجود دارد. مثلا برای فوتبال عدالت است که اگر به معنای واقعی انجام شود و مردم آن را دوست دارند. یا ورزش کشتی که اصل زورآزمایی و حفظ برتری طلبی است. بعضی از رشته‌ها فلسفه وجودی‌شان خاص است. ورزش گلف ممکن است 4-3 ساعت طول بکشد و شما باید تفکر و اندازه‌گیری کنید که برای خیلی از افراد بی‌معنا است. وقتی وارد کار می‌شوید می‌بینید که آرامشی در گلف وجود دارد و آدم‌هایی که همه چیز را امتحان کرده‌اند سراغ این رشته می‌آیند، این به این معنا نیست که دیگر افراد از این موضوع محروم شوند چون هزینه‌ها بالا است. یک سالن کشتی در جنوبی‌ترین نقطه تهران یک هزینه‌ای دارد و در مجموعه انقلاب این هزینه خیلی زیاد نیست حتی زمین تنیس ما که قیمت اعلامی مشخص دارد که حتی می‌توانم بگویم از آزادی هم کمتر بود. 37 زمین تنیس خاکی داریم و می‌توانیم بگوییم بزرگترین استادیوم خاورمیانه را ما داریم. این مجموعه تنیس در واقع کوچک شده مجموعه ورزشی آزادی است، اما سالیان زیادی است که خاک می‌خورد که دلیل آن می‌تواند تغییر متولیان ورزش به مرور و یا عدم ورود بخش خصوصی به مجموعه باشد. کسی سرمایه‌گذاری بلندمدت در زمین تنیس نمی‌کند. آن زمانی که این زمین تنیس را ساختند دومین زمین در دنیا بود. اگر نمی‌توانیم اکنون چنین زمین‌هایی را بسازیم، آنهایی را که داشته‌ایم باید نگهداری کنیم. وظیفه من این است که به مردم اعلام کنم، اگر بیایید جلو و از اسم مجموعه که ساخته‌اند نترسید، می‌توانید حداقل پیاده‌روی کنید. بسیاری از خانواده‌ها به خاطر فضای موجود و امنیت، برای پیاده‌روی می‌آیند و کم کم با محیط مجموعه آشنا می‌شوند و ترسشان می‌ریزد و می‌گویند قیمت استخر مجموعه با امکاناتی که داده می‌شود خیلی بیشتر از مکان‌های دیگر نیست. موضوع دیگری که مد نظرمان است درخواستی است که از مسئولان زیربط دارم. مجموعه ورزشی انقلاب از زیر مجموعه شرکت توسعه اماکن ورزشی خارج شد و مستقیم زیر مجموعه وزارت ورزش و دولتی است. در مجموعه‌های دولتی نوع نظارت‌ها خاص است و با ادارات دولتی تفاوتی ندارد اما در اجرا مشکلاتی که وجود دارد نیاز به یک نگرش خاص است. شما نمی‌توانید با نگاه دولتی به ادارات دیگر به این مجموعه هم نگاه کنید. ما با تعداد زیادی از مردم روبه‌رو هستیم. باید یک برنامه جامعی نوشته شود تا فضاهای بازی که وجود دارد به صورت بالفعل درآید. خواهشم این است برای اداره آن و نگهداری نگاه ویژه شود.

حدود 9 ماه.

پیش از اینجا مدیر حراست شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کل کشور بودم.

دو سال مدیر حراست بودم، محل کارمان در مجموعه بود. من شناخت دقیقی روی انقلاب داشتم و پس از حضور عباسی و پیشنهاد وی و به دلیل علاقه‌ای که به مجموعه انقلاب داشتم مدیریت آن را قبول کردم، با اینکه می‌دانستم کار سختی است و با مدیریت‌های مختلفی سروکار داریم. روزانه حدود 600 کارمند دولتی حضور دارند که اگر هر کدام دو سه ارباب رجوع هم داشته باشند روزانه 2000 نفر حدودا تردد می‌کنند. یکی از کارهایی که می‌خواهیم در آینده انجام دهیم و نیاز به حمایت سجادی هم داریم این است که انقلاب را از اماکن اداری خالی کنیم. درست است که بعضی از فدراسیون‌ها فضایی ندارند و نیازمند کمک هستند اما بهتر است نگاه‌ها را بزرگتر کنیم، مجموعه ورزشی انقلاب متعلق به همه مردم است و با آزادی، شیرودی و کشوری متفاوت است. مردمی که می‌آیند هزینه استفاده از این فضا را می‌دهند و نباید با شلوغ کردن مجموعه و ترددهای بی‌جا مشکلاتی ایجاد کنیم. حتی پیشنهاد کرده‌ام از ورود اتومبیل جلوگیری شود و با گذاشتن ماشین‌های برقی افراد جابه‌جا شوند. اجازه ورود موتور به جاده تندرستی را ندادیم.

مورد دیگر این است که حضور قهرمانان ملی را در مجموعه افزایش دهیم. بسیاری از قهرمانان ما عضو هستند و به ورودی‌های مختلف مجموعه سپرده‌ایم مراجعه کنندگانی که قهرمان ملی هستند، اما کارت عضویت ندارند، بتوانند وارد مجموعه شوند. این مجموعه برای ورزشکاران است. یک هدف دیگرمان این بود که این مجموعه را یک مرکز تمرینی تیم‌های ملی غرب آسیا کنیم. زمین فوتبال را نگاه کنید هیچ امکاناتی ندارد و دو تیم تمرین می‌کنند و تمام می‌شود و استفاده بهینه‌ای نمی‌شود بیاییم این فضا را درست کنیم. بسیاری از باشگاه‌ها حاضرند بیایند در مجموعه تمرین کنند و این درآمدزایی دارد. ما یک سالن چند منظوره داریم. شاید درست نباشد بگویم، در 6-5 ماه گذشته حقوق کارکنان آزادی، شیرودی و سوارکاری از درآمد مجموعه ورزشی انقلاب پرداخت شده است. ما گرفتار نگهداری سخت‌افزاری شده‌ایم. در بخش تیم‌های ملی مجموعه انقلاب یکی از بهترین‌ها است. دوستان دوومیدانی بسیاری از تمرینات‌شان را در انقلاب پیگیری می‌کنند، سایر ورزشکاران ملی جایشان در انقلاب است از جمله تنیس، اسکواش، اسکیت و گلف. فضای اصلی این رشته‌ها در انقلاب است که نیاز به نگاه ویژه دارد.

دولتی هستیم، اما مستقیم زیر نظر وزارت ورزش می‌شویم.

68 قسمت بهره‌برداری در مجموعه داریم که اداره آن را به بخش خصوصی دادیم. مثلا زمین تنیس در دست بخش خصوصی است، اگر فدراسیون بخواهد از این زمین استفاده کند باید آن را از بخش خصوصی اجاره کند. متاسفانه به دلیل بحث بودجه خیلی از فدراسیون‌ها به مشکل برخورده‌اند و فضاهای اداری‌شان هم نتوانستند این هزینه را بدهند. ما مبلغ خیلی چشمگیری از فدراسیون‌ها طلب داریم که اگر این مبلغ را بدهند می‌توان کل مجموعه را بازسازی کرد، اما فعلا شرایط را درک می‌کنیم.

برخی از رشته‌ها برخی از فضاهای ما را گرفته‌اند که من گله دارم. به عنوان مثال مجموعه شیرودی یک سالنی را به جودو داده که چند ساعت تمرین می‌کنند. ما می‌توانیم این جودو را به جای دیگری ببریم و از این فضا استفاده کنیم. در انقلاب هم این اتفاق افتاده است. نام نمی‌برم اما یکی از فدراسیون‌ها سالن چند منظوره ما را گرفته است بنابراین ورزش‌های دیگر نمی‌توانند استفاده کنند.

دقیقا. ما در رشته‌های خاص مانند بیس‌بال ضعیف عمل می‌کنیم. مقام معظم رهبری اشاره کردند، چگونه کشورهای غربی ورزش سنتی ما را یاد می‌گیرند ما هم باید ورزش‌های خاص آنها را یاد بگیریم. فکر می‌کنم بیس‌بال در ایران مظلوم واقع شده است. یکی از ورزش‌هایی که می‌تواند برای ما مدال‌آور باشد سپک‌تاکرا است. می‌توانیم انقلاب را پایگاه سپک‌تاکرا کنیم.