به گزارش ویژه نامه نوروزی مشرق، علی سیدنژاد نویسنده وبلاگ "آب و نان یادداشت های سیاسی و اجتماعی یک طلبه" در جدیدترین نوشته خود آورده است:دقیقه ۹۰ است و من و گل های خورده شده.
دقیقه ۹۰ است و من و دروازه دلِ بدون دروازه بان.
دقیقه ۹۰ است و من و این همه اخطار زرد و قرمز و حتی سیاه(!) و حکم انضباطی که در راه است.
دقیقه ۹۰ است و من و شنیدن سوت زمستانی؛ چه سوزناک است؟! سوتی برای «سوتی» هایم!
دقیقه ۹۰ است و من و این همه ناداوری ها که در حقم کردند و کردم!
دقیقه ۹۰ است و من و حسرت تک به تک هایی که خدا پاسش داد و من شوتش کردم در محوطه ندانم کاری.
دقیقه ۹۰ است و من و مصدومیت پا و دل؛ هر دو با هم!
دقیقه ۹۰ است و من و شعارِ«سیدنژاد حیا کن، زندگی رو رها کن»
دقیقه ۹۰ است و من و این وقت کمِ اضافه…
دقیقه ۹۰ است و من و یاران اخراج شده.
دقیقه ۹۰ است و من و باختنم در یک سال، نه، در تمام این سال‌ها؛ از همه‌دنیا و همه‌جا و همه‌کس!
دقیقه ۹۰ است و من و چمن سبز دلم که له شد و ریش ریش.
و خدایا، تو اگر لطف کنی بذر تازه‌ای خواهم کاشت، آبیاری ام کن، بهاری…
«وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُورُ»
خدا همان کسی است که بادها را روانه می‌کند پس[بادها] ابری را برمی‌انگیزند و [ما] آن را به سوی سرزمینی مرده راندیم وآن زمین را بدان [وسیله] از مرگش، زندگی بخشیدیم رستاخیز[نیز] چنین است. سوره فاطر/۹
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ ن۱: سال جدید را به همه دوستانی که در این یک سال به حقیر لطف داشتند و همه کسانی که به نوعی در این وبلاگ حضور داشتند تبریک عرض میکنم.
اگر از طرف بنده به شخصی، گروهی خواسته یا ناخواسته جسارت و بی ادبی شده، صمیمانه عذر خواهی میکنم.
پ ن۲: امسال جای خواهرمان خالی است. بدون او نه عید برایمان لطفی دارد و نه شادی… برای آرامش دل همسر و پدر و مادرشان دعا کنید.
انشاء الله خداوند جواد بابا را در پناهش حفظ و او را جزء سربازان امام زمان قرار دهد.
