به گزارش سرویس فرهنگی مشرق به نقل از سینما پرس، فیلم Life of Pi(زندگی پای) محصول 2012 و به کارگردانی آنگ لی، که در اسکار حضور داشت و جایزه بهترین جلوه های ویژه را به خود اختصاص داده است به تازدگی از پرده نقره ای پایین آمده و با انتقاد های جدی روبرو شده که بخشی از این انتقاد ها در ادامه از نظرتان می‌گذرد:

پدر پای تصمیم می گیرد به همراه همسر و فرزندانش بوسیله کشتی و برای بهبود زندگی خانواده و نیز باغ وحش خود، هند را به مقصد کانادا ترک کنند. خانواده پای به همراه حیوانات باغ وحش سوار بر کشتی شده و به سمت کانادا حرکت می کنند؛ اما در اثر طوفان کشتی به همراه تمام مسافران آن غرق می شود و تنها پای و چهار حیوان دیگر (کفتار، اورانگوتان، گورخر و ببری بنام ریچارد پارکر) که خود را به یک قایق رسانده اند نجات پیدا می کنند. کفتار، گورخر و اورانگوتان را کشته و ببر کفتار را می کشد و پای همراه با ببر در دریا سرگردان می شود ...

در فیلم زندگی پای دو نکته اساسی و قابل توجه وجود دارد که هر دوی آنها به فیلمنامه و در واقع به رمان یان مارتل که فیلم بر اساسی آن ساخته شده مربوط می شود. برای بررسی هر دو نکته باید به شخصیت اصلی فیلم و رویدادهای ابتدای فیلم، خصوصا چرایی و چگونگی بیان سرگذشت پای برای نویسنده ای که به سراغ او آمده، توجه کامل شود.

در ابتدای فیلم شخصیت پای توسط خود او و با بیان خاطرات گذشته اش برای کاراکتر نویسنده شروع به پرداخت می شود. در این میان نویسنده به پای می گوید که "ماماجی" (مربی دوران کودکی پای) به او گفته است که پای قصه ای بسیار جالب دارد و نویسنده با شنیدن آن به خدا ایمان خواهد آورد؛ نکته اولی که در فیلم وجود دارد مسئله ایمان به خداست.

در ادامه آشکار می شود که پای به چهار دین مختلف اعتقاد دارد. او مشخصا خود را یک مسیحی مسلمان هندو می نامد که با توجه به تدریس کابالا در دانشگاه می توان به اعتقاد او به دین یهود نیز رسید. پای اعتقاد دارد که ایمان خانه ای است که اتاقهای زیادی دارد؛ و نکته دوم اینست که شخصیت اصلی فیلم به پلورالیسم دینی معتقد است.

با کنار هم قرار دادن این دو نکته می توان به این مطلب مهم و اساسی رسید که پای سعی دارد با قصه ای که بیان می کند کاراکتر نویسنده را به خدایی که مورد قبول کثرت انگاران است، معتقد سازد و در طول فیلم خصوصا بخش اصلی آن یعنی سفر پای به همراه ببر در دریا، این مطلب که حقیقت مطلق و نجات و رستگاری منحصر در یک دین و مذهب و پیروی از یک شریعت و آئین نیست کاملا مشهود است. و قرار است کاراکتر نویسنده به این مطلب برسد که حقیقت مطلق، مشترک میان همه ادیان است. و ادیان مذاهب، شریعتها و آیینهای مختلف، جلوه‌های گوناگون حق مطلق‌ یا خدا هستند.

جالب این اینجاست که پای این نوع تفکر را بر اساس رابطه استاد و شاگردی به کاراکتر نویسنده و نیز بیننده فیلم القا می کند. در ابتدای فیلم پس از آنکه پای به نویسنده می گوید ایمان اتاقهای زیادی دارد، نویسنده از پای می پرسد: اتاقی برای شک و دودلی هم داره ؟ پای جواب می دهد: "زیاد؛ در هرطبقه. شک بسیار مفیده و ایمان رو زنده نگه می داره. نمی تونی قدرت ایمانت رو تا محک نخوره تشخص بدی" و سپس نام ریچارد پارکر مطرح می شود که به نوعی اساس مسئله شک و دودلی و نیز ایمان به خدا در فیلم است. در ادامه نیز پای قصه خود را بیان می کند.

در انتهای قصه پای، وی به سواحل مکزیک رسیده و نجات می یابد. سپس برای نمایندگان سازمان کشتی رانی ژاپن قصه را تعریف کرده ولی آنها باور نمی کنند و پای قصه دیگری را برای آنها تعریف می کند.این مطلب خود به خود شک و دودلی را در دل کاراکتر نویسنده بوجود می آورد که بالاخره کدام قصه حقیقت دارد؛ و این همان محک زدن ایمان کاراکتر نویسنده در جایگاه شاگرد به سخنان استاد خود است.

البته در فیلم مسئله وجود خدا و ایمان به او با ادله ای محکم و بسیار قاطع مطرح نشده و تنها بر اساس نوعی تمایل احساسی (همچون برخی اندیشه های شرقی همانند بودیسم و تائوئیسم و ...) به خود کاراکتر نویسنده و نیز بیننده  واگذار می شود؛ که این مسئله هیچگاه نمی تواند بودن یا نبودن خدا را برای همگان اثبات کند.