به گزارش مشرق، حامد علوي در ايران هسته اي نوشت: مطابق آنچه منابع غربي در يکي دو روز گذشته نوشته اند احتمال دارد شمار بيشتري از مقامات ايراني به عنوان نقص کنندگان حقوق بشر به 8 نفر سابق اضافه شوند. به نوشته روزنامه آسياتايمز در روز 27 آذر 1389، رابرت گيبس سخنگوي کاخ سفيد نيز از احتمال افزايش اين اسامي بر اساس حوادث و اطلاعات دريافت شده خبر داده است.
گري سيمور هماهنگ کننده کاخ سفيد درخصوص منع گسترش تسليحات هم هفته گذشته در گفت وگو با يک سازمان مرتبط با نئومحافظه کاران موسوم به موسسه دفاع از دموکراسي ها بر تداوم و افزايش فشار عليه ايران در صورتي که مذاکرات به منظور توقف برنامه هسته اي اين کشور پيشرفتي نداشته باشد، تاکيد کرد. آسيا تايمز در مقاله خود که باربارا اسلاوين، نويسنده آن است، تاکيد کرد: «مقامات امريکايي از جمله سيمور معتقدند مذاکرات دو روزه پيشين در شهر ژنو ميان ايران و گروه 1+5 پيشرفت مشهودي نداشته است».
اين درحالي است که ديپلمات ها در تهران مي گويند اعمال هرگونه تحريم با هر عنواني عليه ايران مستقيما به اين معناست که امريکا تصميم گرفته دستور کار توافق شده در ژنو يعني «گفت گو براي يافتن نقاط مشترک همکاري» را ناديده بگيرد و دراين صورت حضور ايران در مذاکرات استانبول بي معناست.
پيش از اين هم کاترين اشتون رييس هيئت مذاکره کننده 1+5 اقداماتي انجام داد که نشان مي داد ممکن است 1+5 قادر به پي گيري توافق انجام شده در ژنو 3 نباشد. دو هيئت ايران و 1+5 در مذاکراتي که 15 و 16 آذر 1389 در ژنو برگزار شد توافق کردند، که دستور کار مذاکرات آينده «گفت وگو براي همکاري حول نقاط مشترک» باشد. مستندات موجود از جمله قايل صوتي مذاکرات نشان مي دهد، اين جمله جمع بندي کاترين اشتون بوده و هيت ايراني هم آن را تاييد کرده است. مطابق اين دستور کار حقوق هسته اي ايران موضوع هيچ نوع مذاکره اي در آينده نخواهد بود. با اين حال کاترين اشتون پس از پايان دور سوم مذاکرات در غروب روز 16 آذر، بيانيه اي صادر کرد که در آن هيچ اشاره اي به اين توافق نشده بود. يک ديپلمات ايراني مرتبط با مذاکرات به «ايران هسته اي» گفت: «وقتي به يکي از معاونان اشتون اعتراض شد که چرا توافق نهايي جلسه در بيانيه اشتون نيامده، وي گفت که ما موضع خودمان را بيان مي کنيم»!
اين رفتار از جانب اشتون ترديدهايي را در اين باره که 1+5 بتواند به توافقي که با ايران کرده پاي بند باشد، بوجودآورد و اظهارنظرهاي اخير منابع غربي در مورد اعمال تحريم هاي جديد اين ترديدها را بيشتر هم کرده است.
ديپلمات ياد شده گفت: «اين نگراني وجود دارد که توافق ژنو 3 قرباني اختلاف نظرهاي داخلي 1+5 يا اختلافات داخلي امريکا شود». وي اضافه کرد: «در هر حال اين موضوع روشن است که اعمال هرگونه تحريم جديد سرنوشت مذاکرات استانبول را در هاله اي از ابهام فرو خواهد برد چرا که ايران اعلام کرده توقف فشارها را شرط تداوم مذاکرات مي داند».
اکنون مهم ترين سوال در تهران اين است: آيا 1+5 مي تواند به آنچه بر سر آن توافق کرده، پاي بند بماند؟
