به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، دکتر مژگان میر غفورمند، هدف از پژوهش خود را تعیین وضعیت رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و حمایت اجتماعی در زنان سنین باروری عنوان کرد و توضیح داد: این مطالعه با رویکرد ترکیبی متوالی توضیحی از نوع مدل پیگیری و شامل دو مرحله بود که در مرحله اول مطالعه از نوع مقطعی مبتنی بر جمعیت بود که با روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، 1359 زن سنین باروری از مناطق 22 گانه شهر تهران انتخاب شدند و پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت (HPLP-) II و حمایت اجتماعی (PRQ85-Part2) به روش مصاحبه تکمیل شد.

وی ادامه داد: رابطه II– HPLP و زیر دامنه های آن با حمایت اجتماعی و مشخصات جمعیتی _ اجتماعی با استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت.

این دکترای بهداشت باروری افزود: در مرحله دوم مطالعه به روش آنالیز محتوای کیفی و با استفاده از مصاحبه های فردی عمیق با 15 نفر از زنان سنین باروری انجام و برای ارائه راهبردهای بهبود دهنده رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان از داده های دو مطالعه کمی و کیفی، مروری بر متون مرتبط و پانل متخصصان براساس شیوه گروه اسمی استفاده شد.

دکتر میرغفورمند با بیان اینکه در بین شش بعد رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت، زنان بالاترین نمره را در بعد روابط بین فردی و پایین ترین نمره را در بعد فعالیت فیزیکی داشتند گفت: تحلیل رگرسیون چندگانه حمایت اجتماعی را عامل پیشگویی کننده II– HPLP نشان داد.

این پژوهشگر بیان کرد: تجزیه و تحلیل داده های مرحله کیفی منجر به ظهور یازده تم اصلی برقراری الگوی مناسب غذایی، متعادل سازی الگوی استراحت، فعالیت، معنوی گرایی، مدیریت استرس، حساسیت و مسولیت پذیری فردی، برقراری الگوی مناسب تعاملات اجتماعی، پرداختن به تفریحات سالم مورد علاقه، احساس بهبودی در تندرستی جسمانی - عملکردی، احساس بهبودی در تندرستی روحی - روانی، بازدارنده های رفتاری و تسهیل کننده های رفتاری شد.

این دکترای بهداشت باروری در پایان تقویت و ارتقای نقش مردان را مهم ترین رکن در بهبود رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت زنان عنوان کرد و افزود: توانمندسازی زنان، فعالیت فیزیکی با رویکرد اجتماعی و حمایت طلبی اجتماعی در ارتقاء سلامت زنان موثر است.