آنچه سبب توجه کارشناسان و تحلیل گران بین الملل به دور اول سفرهای کری شده است، حول دو محور می چرخد:

محور اول: سنگینی وزنه توجه کری به غرب آسیا و کشورهای عربی غرب آسیا است.

محور دوم: عدم برنامه ریزی برای سفر به سرزمین اشغالی و ملاقات با نخست وزیر و سران رژیم صهیونیستی است!

آنچه سبب توجه کری به غرب آسیا و کشورهای عربی شده است، بدون تردید مرتبط با بیداری اسلامی، بحران سوریه و خوف آمریکا از کاهش بیش از پیش نفوذ خود در منطقه است که نگاه منطقی و دیپلماسی خاص آمریکا برای پذیرش بیداری اسلامی را طلب می کند؛ اما عدم برنامه ریزی برای سفر به سرزمین اشغالی مسئله ای است که با توجه به رابطه میان آمریکا و اسرائیل، بسای مهم جلوه می کند زیرا عرف کاخ سفید در سالیان دور تا به حال، نشان دادن وفاداری خود به رژیم صهیونیستی بوده است و کری با اقدام اخیر خود، رویه کاخ سفید را نقض کرد!

در این راستا، چند عامل را می توان به عنوان دلایل عدم سفر جان کری به سرزمین اشغالی بیان کرد.

1- بعضی از کارشناسان عدم برنامه ریزی وزیر خارجه آمریکا برای سفر به سرزمین اشغالی را، سفر آینده اوباما به سرزمین اشغالی معرفی کرده اند در همین راستا،"ویکتوریانولاند" سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام می کند کری در 20 مارس همراه اوباما به سرزمین اشغالی سفر خواهد کرد[2].

2- عدم تشکیل کابینه توسط نتانیاهو بعد از پیروزی در انتخابات اخیر رژیم صهیونیستی از دیگر دلایل ارائه شده برای عدم سفر کری به سرزمین اشغالی است.

انديشكده ويلسون در همين زمينه مي نويسد: این تصور که جان کری ممکن است بدون حضور یک دولت جدید در اسرائیل، به آنجا سفر نماید هرگز عاقلانه به نظر نمی‌رسد. دستورالعمل‌های ائتلافی (که ثابت شده بی‌فایده هستند) همچنان در خصوص برخی موارد به کار می‌روند؛ و این احتمال وجود دارد که روند مذاکرات هنوز برای مدتی دیگر به درازا کشیده شود. کری هنوز همکاری رسمی ندارد؛ و حتی هنوز مشخص نیست که چه کسی در جبهه مقابل وی قرار خواهد گرفت. در بهترین حالت، سفر کری می‌تواند در این زمان بسیار حساس موجب حواس‌پرتی مقامات شده و در بدترین حالت این سفر (در زمانی که تمرکز اسرائیل بر اوضاع داخلی است نه دیپلماسی) به عنوان یک دخالت تعبیر خواهد شد.[3]

3- اولویت و اهمیت بیشتر غرب آسیا و رسیدگی به مسئله سوریه و بیداری اسلامی نسبت به مسائل فلسطین و رزیم صهیونیستی در سیاست خارجی جدید ایالات متحده دلیل دیگری می تواند باشد بر عدم سفر جان کری به اسرائیل.

4- عدم توافق ميان كاخ سفيد و رژيم صهيونيستي در مسائل جهاني به خصوص منطقه غرب آسيا و موضوع حمله نظامي رژيم صهيونيستي به جمهوري اسلامي ايران.

به نظر مي رسد از موارد بالا، دو دليل اول و دوم مي تواند قسمتي از عدم برنامه ريزي جان كري براي سفر به سرزمين اشغالي و سران رژيم صهيونيستي باشد اما دليل اصلي بر نرفتن كري به سرزمين اشغالي، عدم رفتار منطقي نتانياهو در دور قبلي نخست وزيريش بوده است.

رفتار خودسرانه و غیرمنطقی سران صهیونیست در سرزمین اشغالی از یک طرف و لابی صهیونیست در داخل ایالات متحده از طرف دیگر به خصوص قبل و بعد از انتخاب مجدد "باراک اوباما" به ریاست کاخ سفید، عملا سیاست خارجی آمریکا را دچار چالش هایی در غرب آسیا کرده است و این رفتار خودسرانه در کنار بیداری اسلامی و سقوط نواب آمریکا در منطقه، سبب احیای کاتالیزوری شده است كه در زمان فعلي و بيداري اسلامي، در جهت نابودی دیپلماسی آمریکایی در منطقه حركت مي كند و اين كاتاليزور در كنار اشغال عراق و افغانستان مشكلات بسياري براي ايالات متحده بوجود آورده است.

اين در حالي است كه بعضي از تحليل گران عدم برنامه ريزي كري براي سفر به سرزمين اشغالي را فرصت سوزي و باخت وزير خارجه جديد امريكا معرفي مي كنند و مي گويند: جان كري با نرفتن به اسرائيل، عملا شانس خوبي را براي احياي روابط ميان آمريكا و اسرائيل از دست داد؛ جان كري با اين اقدام، عملا خلاف سياست هاي رئيس خود اقدام مي كند و امريكا بايد بداند كه بدون رابطه مستحكم با اسرائيل، نمي تواند مشكلات خاورميانه و مسئله فلسطين را حل كند.[4]

در حال حاضر رژيم صهيونيستي جز تخريب، هزينه بري و نابودي سياست ها، نفع ديگري براي ايالات متحده ندارد و با توجه به سقوط "حسني مبارك" رئيس جمهور مخلوع مصر در منطقه، عملا اسرائيل به مشكلي اساسي براي اوباما تبديل شده است و بايد منتظر بود در سفر آتي اوباما به سرزمين اشغالي، رئيس كاخ سفيد چگونه هزينه بر بودن سياست ها و اقدامات غير منطقي نتانياهو را به او مي فهماند.