حماسه‌اي که مردم ايران با حضور ميليوني خود در 9 دي آفريدند، سه تاثير متفاوت بر سه گروه مختلف داشت. اول باعث دلگرمي و احساس غرور و قدرت خود مردم ايران و دوستان انقلاب در داخل و سراسر دنيا شد. دوم خشم و عصبانيت دشمنان و منافقان و البته واکنش همراه با انفعال و عقب‌نشيني آنها را به همراه داشت و سوم باعث بيداري عده‌اي شد که در چند ماه گذشته در تحليل و بررسي اوضاع ايران تا حدودي دچار شک و ترديد شده بودند.
اين حماسه بزرگ، بدون شک باشکوه‌ترين و بزرگترين اجتماع و راهپيمايي سراسري مردم ايران در 30 سال گذشته بود. در اين مساله هيچ شک و ترديدي وجود ندارد. گواه اين ادعا خود مردم ايران هستند که اين حماسه بزرگ را خلق کردند. در بسياري از شهرهاي کوچک و بزرگ به ويژه تهران و قم، خود مردم شاهد هستند و تاييد مي‌کنند که تاکنون چنين اجتماع بزرگي را نديده بودند.
اين حماسه مردمي، البته با واکنش‌هاي جالب و مضحکي از سوي مخالفان داخلي و خارجي ما روبرو شد. آنها ابتدا سعي کردند جمعيت ميليوني مردم را زير سوال ببرند و آنرا چيزي در حد راهپيمايي‌هاي معمولي و سنتي و يا حتي کمتر از آن قلمداد کنند، اما خودشان مي‌دانستند که اشتباه مي‌کنند. بنابراين براي توجيه اين جمعيت عظيم، به توهين و تمسخر مردم ايران متوسل شدند و کارشان به جايي رسيد که ملت ايران را ملتي گرسنه معرفي کردند که به خاطر يک سانديس 100 توماني به خيابان آمده است!
البته اين اهانت مضحک ابتدا در سايت‌هاي متوهمي چون بالاترين ساخته شد و به تدريج به رسانه‌هاي غربي هم رسيد. اين مدعيان آزادي بيان و آزادي فکر و آزادي پوشش، آنقدر بدبخت بودند که حتي به تيپ و قيافه و لباس مردمي هم که در اين راهپيمايي شرکت کرده بودند، گير دادند و به آنها هم توهين کردند. اين بيچاره‌ها آنقدر احمق هستند که نمي‌دانند همين واکنش همراه با اهانت آنها، بزرگترين دليل حقانيت مردم و اثبات حضور ميليوني مردم ايران است. چرا که اگر جمعيتي در کار نبود، به اين همه توهين و دروغ هم نيازي نبود!
البته ما هيچ نيازي به تعريف و تمجيد شبکه‌هاي خارجي و دشمنان نظام نداريم. ما به دنبال اين نيستيم که شبکه‌ي بي‌بي‌سي و العربيه و صداي آمريکا، جمعيت ميليوني ما را نشان بدهد و از ما تعريف کند. ما از اين همه توهين و اهانت که به فهم و شعور مردم ايران مي‌شود، تعجب نمي‌کنيم. اتفاقا اگر از ما تعريف مي‌کردند، تعجب مي‌کرديم…
همان طور که در ابتداي اين مطلب نوشتم، سومين نتيجه حضور ميليوني و حماسه مردمي 9 دي اين بود که عده‌اي را از شک و ترديد و تحليل‌ها نجات داد. چند ماهي برخي از عناصر سياسي براي جبران شکست‌هاي انتخاباتي و براي رسيدن به اهداف خود، القا مي‌کردند که مملکت دچار انشقاق و دوپارگي شده است. اين افراد به اصطلاح نخبه با توجه به نفوذي که احيانا در ارگان‌هاي کشور و ارکان نظام دارند و با استفاده از تبليغات و جوسازي رسانه‌اي، در صدد القاي اين توهم بودند که اوضاع مملکت بهم ريخته و بخش زيادي از جمعيت ايران، نااميد و ناراضي شده‌اند و از نظام بريده‌اند! سپس با اين پيش‌فرض‌هاي توهمي مي‌خواستند بر فضاي ذهني برخي دلسوزان و بزرگان ديني و مذهبي حوزه و دانشگاه تاثير بگذارند و آنها را با خود همراه کنند. کما اينکه در ابتدا تا حدودي هم موفق شدند و برخي از دلسوزان نظام و انقلاب را که به حق نگران اوضاع بودند، دچار شک و ترديد کردند. اين مساله در چند ماه گذشته به وضوح مشخص بود و برخي از دلسوزان نظام نمي‌توانستند از اين فضاي توهمي که ديگران برايشان ساخته بودند، بيرون بيايند. حماسه 9 دي، اين حباب توهم را شکست!
چرا که اين عده با چشم خود حماسه عظيم مردمي را ديدند و به يکپارچه بودن مردم ايران، ايمان آوردند. اگر تا ديروز به حق نگران دو پاره شدن مردم ايران بودند، نگراني‌شان رفع شد و فهميدند که مشکل جاي ديگري است! و دقيقا به همين خاطر بود که بسياري از بزرگان ديني و مذهبي و مراجع و علماي ما، بلافاصله به اين حقيقت روشن اشاره کردند و حضور مردم را در حماسه نهم دي، بسيار باشکوه توصيف کردند و آنرا خوني تازه براي حيات انقلاب دانستند.
مردم ايران با هر تيپ و قيافه و سليقه و اعتقادي، براي دفاع از نظام و انقلاب و امام و رهبري، به صحنه آمدند. حتي بسياري از آدمهايي که سال پيش به نتيجه انتخابات هم معترض بودند، آنها هم آمدند، چرا که ديگر بحث انتخابات مطرح نبود. اگر در روزهاي بعد از انتخابات، بسياري از معتقدان به نظام به خاطر شور و احساسات انتخاباتي به خيابان آمدند، امروز ديگر به خاطر شعور و درک واقعيات به خيابان مي‌آيند. آيا اين توهين و اهانت به فهم و شعور مردم ايران و راي دهندگان به ميرحسين موسوي نيست که ادعا کنيم همه حاميان وي هنوز هم از اقدامات غيرقانوني او حمايت مي‌کنند؟ مگر حاميان احمدي‌نژاد اچشم و گوش بسته ز همه تصميمات او حمايت مي‌کنند که ديگران چنين باشند؟!
نتيجه آنکه اين حضور باشکوه نشان داد که درست در روزهايي که همه حرمت‌ها شکسته شد، مردم ايران زنده و بيدار هستند. در روزهايي که همه تعارفات کنار گذاشته شد و فضا چنان آشفته بود که هر کسي که مشکلي با نظام داشت، مي‌توانست از فرصت بدست آمده استفاده کند و مشکلش را نشان بدهد و عليه نظام شعار بدهد، ديديم که چنين نشد. کساني در حماسه 9 دي به خيابان آمدند و از نظام و رهبري دفاع کردند که شايد از وضعيت معيشتي و مادي خود شکايت داشته باشند، اما آمدند. کساني به خيابان آمدند که شايد از ما و امثال ما، برخوردهاي ناشايستي هم ديده باشند، اما آمدند! کساني به خيابان آمدند که شايد انتظارش را نداشتيم، اما آمدند. قدر اين حضور آگاهانه و اين حماسه باشکوه و اين ملت بزرگ را بدانيم و شکرگزار آنها باشيم.
