به گزارش مشرق به نقل از پايگاه اتحاديه بين المللي امت واحده، در ابتداي اين برنامه تلويزيوني که پنج شنبه شب در شبکه چهار و با مجري گري نادر طالب زاده برگزار شد ابتدا سليم غفوري توضيحاتي مختصر درباره کاروان آسيايي داد و اظهار داشت: اين کاروان متشکل از پانزده کشور آسيايي است و اينک کاروان در شهر کرمان است.
سپس کوئيچي ساکاکوچي از کشور ژاپن شروع به صحبت کرد و علت حضور خود را مشاهده وضعيت فلسطيني‌ها و ابراز همدردي با آنها عنوان کرد و افزود: پيش از اين ده بار به فلسطين رفته‌ام و وضعيت بد آنها را ديده‌ام. گروههاي صلح طلب ما در پي از بين بردن خشونت هستند. ما مي‌خواهيم از مردم در مقابل خشونت‌هايي که خانه‌هاي آنان را خراب مي‌کند حفاظت کنيم. حرکتهاي آرام و غيرخشن در مقابله با اسرائيل براي من جذاب بود لذا وقتي اين کاروان را پيدا کردم به آن پيوستم چون اين همدردي کشورهاي آسيايي با مردم فلسطين براي من اهميت داشت.
در ادامه برنامه فيروز ميتي بوروالا از کشور هندوستان ضمن ابراز خرسندي از شکل گيري يک حرکت آسيايي در زمينه فلسطين افزود: ما شرمگين هستيم که دولت هند رابطه استراتژيک با اسرائيل دارد! شرمگين ايم به اين خاطر که ما کساني مثل مهاتما گاندي را داشتيم و استعمار انگليس را از کشورمان بيرون کرديم و با مردم فلسطين همدردي مي‌کرديم اما اينک دولت هند به يکي از مشتري هاي سلاحهاي اسرائيل بدل شده و اين براي ما شرم‌آور است.
وي افزود: فلسطين به نظر ما مرکزيت دارد و مهاتما گاندي و نلسون ماندلا هم بر اين مساله تاکيد داشتند. اگر ما به پا نخيزيم نجات فلسطين سخت خواهد بود. مردمان اروپا و آمريکا هم اينک دارند از مقاومت فلسطيني‌ها دفاع مي‌کنند اما آسيايي ها در اين عرصه کمرنگ تر حاضر بوده اند! ما با اين اقدام مي‌خواهيم نقش خودمان را ايفا کنيم. چيزي که من ديدم اين است که مردم ايران هم قصد دارند بيشتر از کشور خودشان نقش‌آفريني داشته باشند.
در ميان اين برنامه فلش مسير حرکت کاروان و همچنين بخش‌هايي از مستند کشتي آزادي که توسط موسسه ميثاق درباره کشتي ماوي مرمره ساخته شده بود پخش گرديد.
ساکاکوچي که مسير حرکت را کاملا زميني طي کرده بود در پاسخ به نادر طالب زاده که درباره مسائل اين سفر پرسيد ضمن اشاره به ممانعت دولتهاي هند و پاکستان از ورود اعضاي کاروان گفت: بعد از مذاکرات و اعتراضات متعدد ما، شرايط تغيير کرد و به ما اجازه ورود داده شد.
طالب زاده در ادامه از فيروز پرسيد: هدف شما چه بود و مي‌خواهيد چه چيزي به دست بياوريد؟ او پاسخ داد: خيلي چيزها! ما مي‌توانستيم از دهلي به مصر پرواز کنيم اما عمدا به صورت زميني حرکت را سامان داديم تا بتوانيم با مردم و حرکتهاي مردمي هم جهت بشويم و احساسات مردمي را بيانگيزيم. اين حرکت بر چهار شعار مبتني شد: آزادي فلسطين، پايان حصر غزه، بايکوت کردن اقتصاد اسرائيل و نهايتا يک آسياي همبسته و همراه! اين کار سخت است ولي تنها راه همين است. .. ما بايد براي پايان اشغال اکيناواي ژاپن از حضور آمريکايي‌ها نيز تلاش کنيم.
ساکاکوچي نيز در پاسخ به اين سوال که آيا خطري اين کاروان را تهديد مي‌کند گفت: احتمال خطر هم وجود دارد اما چون مسير ما از طريق مصر است اين مساله کمتر اتفاق خواهد افتاد.
فيروز هم گفت: ما در هند ابتدا سعي کرديم يک کشتي به راه بياندازيم ولي ميسر نشد. ما سنتي داريم که براي صلح راه مي‌رويم. لذا تصميم گرفتيم اين مسير را بپيماييم. از خيلي‌ها دعوت کرديم بيايند و هيچ کس نگفت ما نخواهيم آمد. با دوستان ايراني و کشورهاي ديگر ارتباط گرفتيم و تصميم را گرفتيم. شش ماه وقت گذاشتيم تا اين کار به نتيجه رسيد.
طالب زاده درباره ترکيب اوليه تيم هندي کاروان پرسيد و گفت: همه تيپ آدم از دانشجو تا کارگر و نيروهاي صنفي هستند. همچنين از اديان مختلف از جمله هندو و سيک و مسلمان و از مناطق مختلف هند نيز جمع شده اند. مجموعا در اين کاروان به پانزده زبان متفاوت صحبت مي‌شود.
