به گزارش مشرق به نقل از ايران آباد، بحران مالي پس از آن گسترش يافت و در کانون توجهات قرار گرفت که گروهي از تروريست‌هاي وابسته به القاعده در شرق الجزاير اقدام به گروگان گيري کردند و صدها کارگر شاغل در يکي از تاسيسات گاز اين کشور را ربودند.
پس از اين حادثه بسياري از روزنامه‌هاي غربي که شهروندانشان توسط آدم‌رباهاي وابسته به القاعده ربوده شده بود، تلاش کردند تا زواياي پنهان اين گروه را روشن کنند، اينکه اين گروه متشکل از چه افرادي است و دنبال چه چيزي مي‌باشند.
در همين راستا، نبيله رمضاني مقاله نويس الجزايري‌تبار روزنامه گاردين چاپ انگليس در مقاله‌اي با عنوان "خونريزي بيشتر در الجزاير" به توضيح اين جربان و سابقه آنها پرداخته و مي‌نويسد: پايان خشونت آميز بحران گروگان‌گيري در الجزاير آغاز مرحله جديدي از تاريخ خونين اين کشور است.
رمضاني در مقاله خود مي‌نويسد: با توجه به تاريخ الجزاير پي مي‌بريم که بحران گروگان گيري، فاجعه بار، به پايان مي‌رسد ولي اين امر عجيب نيست. هواپيماهاي ارتش الجزاير يک روز پس از حمله اعضاي مسلح القاعده، به ميدان نفتي دورافتاده "عين اميناس" در شمال غرب اين کشور رسيدند.
به نظر مي‌رسد که تلاشي براي مذاکره ميان ربايندگان و دولت الجزاير انجام نشده است چرا که به گفته شاهدان عيني؛ ربايندگان و گروگان‌ها بدون هيچ ملاحظه‌اي زير آتش ارتش الجزاير قرار گرفتند .
مقاله نويس روزنامه انگليسي گاردين در ادامه به بررسي سوابق فرمانده آدم‌رباها مي‌پردازد و مي‌نويسد: "مختار بلمختار" که گفته مي‌شود طراح حمله به ميدان نفتي عين اميناس است، مهارت کافي در بازي "تروريسم" دارد و حتي اگر تعدادي از وفادارترين يارانش را هم از دست بدهد، عقب نشيني نخواهد کرد.
رمضاني در ادامه با اشاره به اين موضوع که مختار بلمختار 41 ساله يادآور تاريخ خونين الجزاير است تاريخي مملو از درگيري با اشغالگران و جنگ داخلي که حداقل 250 هزار نفر در اين جنگ کشته شدند؛ مي‌گويد: بلمختار دوران نوجواني خود را در پايگاه‌هاي القاعده در افغانستان گذراند و با نيروهاي روس جنگيد سپس براي مبارزه با ارتش الجزاير وارد اين کشور شد، زيرا ارتش الجزاير پيروزي اسلامگرايان در انتخابات سال 1992 را به رسميت نشناخت و نتايج انتخابات را لغو کرد که اين امر باعث آغاز جنگ داخلي شد؛ جنگي که اثراتش هنوز با قوت و شدت تمام باقي است و زمينه لازم را براي تبديل شدن الجزاير به کشور "مبارزه با تروريسم" فراهم کرده است.
رمضاني مي‌افزايد: بروز افرادي مانند بلمختار که يکي از معروفترين جنگ سالاران صحراي بزرگ قاره آفريقا است، ريشه در نارضايتي‌ها و ناخشنودي‌هاي گذشته دارد که غرب پس از فاجعه "عين اميناس" اين واقعيت را درک مي‌کند .
مقاله رمضاني حاکيست: گروه تحت امر بلمختار شامل اعضاي گروه‌هاي شبه نظامي قديمي مانند "گروه سلفي تبليغ و مبارزه" است، اين گروه‌هاي شبه نظامي بعداها تشکيلاتي را به نام "القاعده منطقه مغرب عربي" ايجاد کردند .
غرب در سال‌هاي گذشته سرگرم مبارزه با تروريسم در افغانستان، عراق و سومالي بود و اهميتي به اين گروه‌ها نميپ‌داد ولي تصميم فرانسوا اولاند رئيس جمهوري فرانسه مبني بر مبارزه با تروريست‌هاي اسلامگراي فعال در کشور مالي تأثير زيادي در همسايه اين کشور يعني الجزاير گذاشت.
بر اساس نوشته اين روزنامه‌نگار الجزايري تبار: همکاري الجزاير با غرب به خصوص فرانسه در بحران کشور مالي قابل توجه است چرا که لوران فابيوس وزير امور خارجه فرانسه گفته بود "الجزاير اجازه استفاده فرانسه از حريم هوائي‌اش را براي اجراي عمليات نظامي در شمال مالي داده است." غرب همچنين اميدوار بود که الجزاير کمک بيشتري به فرانسه بکند و راه‌هاي فرار اسلامگرايان افراطي از شمال مالي را مسدود کند.
نکته جالب اين است که فرانسوا اولاند ماه گذشته به الجزاير سفر کرد و از اينکه فرانسه به مدت 132 سال الجزاير را اشغال کرده بود، عذرخواهي کم رنگي کرد و خواستار همکاري اقتصادي بيشتر الجزاير با فرانسه شد. گفته مي‌شود که منظور از اين همکاري اقتصادي اجازه دادن به شرکت‌هاي چندمليتي مانند توتال و بريتيش پتروليوم براي امضاي قراردادهاي کشف و استخراج گاز و نفت در الجزاير است .
رمضاني در پايان مقاله خود مي‌نويسد: چنين همکاري اقتصادي خشم گروه‌هاي تروريستي را که افرادي مثل بلمختار رؤساي اين گروه‌ها هستند، برانگيخته است گروه‌هائي که بيش از پيش به شرکت‌ها و تأسيسات غربي حمله خواهند کرد و فصل جديدي از تاريخ خونين الجزاير را آغاز خواهند نمود.
پس از اين حادثه بسياري از روزنامه‌هاي غربي که شهروندانشان توسط آدم‌رباهاي وابسته به القاعده ربوده شده بود، تلاش کردند تا زواياي پنهان اين گروه را روشن کنند، اينکه اين گروه متشکل از چه افرادي است و دنبال چه چيزي مي‌باشند.
در همين راستا، نبيله رمضاني مقاله نويس الجزايري‌تبار روزنامه گاردين چاپ انگليس در مقاله‌اي با عنوان "خونريزي بيشتر در الجزاير" به توضيح اين جربان و سابقه آنها پرداخته و مي‌نويسد: پايان خشونت آميز بحران گروگان‌گيري در الجزاير آغاز مرحله جديدي از تاريخ خونين اين کشور است.
رمضاني در مقاله خود مي‌نويسد: با توجه به تاريخ الجزاير پي مي‌بريم که بحران گروگان گيري، فاجعه بار، به پايان مي‌رسد ولي اين امر عجيب نيست. هواپيماهاي ارتش الجزاير يک روز پس از حمله اعضاي مسلح القاعده، به ميدان نفتي دورافتاده "عين اميناس" در شمال غرب اين کشور رسيدند.
به نظر مي‌رسد که تلاشي براي مذاکره ميان ربايندگان و دولت الجزاير انجام نشده است چرا که به گفته شاهدان عيني؛ ربايندگان و گروگان‌ها بدون هيچ ملاحظه‌اي زير آتش ارتش الجزاير قرار گرفتند .
مقاله نويس روزنامه انگليسي گاردين در ادامه به بررسي سوابق فرمانده آدم‌رباها مي‌پردازد و مي‌نويسد: "مختار بلمختار" که گفته مي‌شود طراح حمله به ميدان نفتي عين اميناس است، مهارت کافي در بازي "تروريسم" دارد و حتي اگر تعدادي از وفادارترين يارانش را هم از دست بدهد، عقب نشيني نخواهد کرد.
رمضاني در ادامه با اشاره به اين موضوع که مختار بلمختار 41 ساله يادآور تاريخ خونين الجزاير است تاريخي مملو از درگيري با اشغالگران و جنگ داخلي که حداقل 250 هزار نفر در اين جنگ کشته شدند؛ مي‌گويد: بلمختار دوران نوجواني خود را در پايگاه‌هاي القاعده در افغانستان گذراند و با نيروهاي روس جنگيد سپس براي مبارزه با ارتش الجزاير وارد اين کشور شد، زيرا ارتش الجزاير پيروزي اسلامگرايان در انتخابات سال 1992 را به رسميت نشناخت و نتايج انتخابات را لغو کرد که اين امر باعث آغاز جنگ داخلي شد؛ جنگي که اثراتش هنوز با قوت و شدت تمام باقي است و زمينه لازم را براي تبديل شدن الجزاير به کشور "مبارزه با تروريسم" فراهم کرده است.
رمضاني مي‌افزايد: بروز افرادي مانند بلمختار که يکي از معروفترين جنگ سالاران صحراي بزرگ قاره آفريقا است، ريشه در نارضايتي‌ها و ناخشنودي‌هاي گذشته دارد که غرب پس از فاجعه "عين اميناس" اين واقعيت را درک مي‌کند .
مقاله رمضاني حاکيست: گروه تحت امر بلمختار شامل اعضاي گروه‌هاي شبه نظامي قديمي مانند "گروه سلفي تبليغ و مبارزه" است، اين گروه‌هاي شبه نظامي بعداها تشکيلاتي را به نام "القاعده منطقه مغرب عربي" ايجاد کردند .
غرب در سال‌هاي گذشته سرگرم مبارزه با تروريسم در افغانستان، عراق و سومالي بود و اهميتي به اين گروه‌ها نميپ‌داد ولي تصميم فرانسوا اولاند رئيس جمهوري فرانسه مبني بر مبارزه با تروريست‌هاي اسلامگراي فعال در کشور مالي تأثير زيادي در همسايه اين کشور يعني الجزاير گذاشت.
بر اساس نوشته اين روزنامه‌نگار الجزايري تبار: همکاري الجزاير با غرب به خصوص فرانسه در بحران کشور مالي قابل توجه است چرا که لوران فابيوس وزير امور خارجه فرانسه گفته بود "الجزاير اجازه استفاده فرانسه از حريم هوائي‌اش را براي اجراي عمليات نظامي در شمال مالي داده است." غرب همچنين اميدوار بود که الجزاير کمک بيشتري به فرانسه بکند و راه‌هاي فرار اسلامگرايان افراطي از شمال مالي را مسدود کند.
نکته جالب اين است که فرانسوا اولاند ماه گذشته به الجزاير سفر کرد و از اينکه فرانسه به مدت 132 سال الجزاير را اشغال کرده بود، عذرخواهي کم رنگي کرد و خواستار همکاري اقتصادي بيشتر الجزاير با فرانسه شد. گفته مي‌شود که منظور از اين همکاري اقتصادي اجازه دادن به شرکت‌هاي چندمليتي مانند توتال و بريتيش پتروليوم براي امضاي قراردادهاي کشف و استخراج گاز و نفت در الجزاير است .
رمضاني در پايان مقاله خود مي‌نويسد: چنين همکاري اقتصادي خشم گروه‌هاي تروريستي را که افرادي مثل بلمختار رؤساي اين گروه‌ها هستند، برانگيخته است گروه‌هائي که بيش از پيش به شرکت‌ها و تأسيسات غربي حمله خواهند کرد و فصل جديدي از تاريخ خونين الجزاير را آغاز خواهند نمود.
