خدا را! خدا را! اى جمعيت انسان‌ها پروا كنيد! حال كه تندرستيد نه بيمار، و در حال گشايش هستيد نه تنگ دست، در آزادى خويش پيش از آن كه درهاى اميد بسته شود بكوشيد، در دل شب‌ها با شب زنده دارى، و پرهيز از شكم‌بارگى به اطاعت برخيزيد.
با اموال خود انفاق كنيد، از جسم خود بگيريد و بر جان خود بيفزاييد، و در بخشش بخل نورزيد كه خداى سبحان فرمود: (اگر خدا را يارى كنيد، شما را پيروز مى گرداند و قدمهاى شما را استوار مى دارد) و فرمود: (كيست كه به خدا قرض نيكو دهد؟ تا خداوند چند برابر عطا فرمايد، و براى او پاداش بى عيب و نقصى قرار دهد) درخواست يارى از شما به جهت ناتوانى نيست، و قرض گرفتن از شما براى كمبود نمى باشد، در حالى از شما يارى خواسته كه: (لشكرهاى آسمان و زمين در اختيار اوست و خدا نيرومند و حكيم است) و در حالى طلب وام از شما دارد كه گنجهاى آسمان و زمين به او تعلق دارد و خدا بى نياز و حميد است، بلكه خواسته است شما ر ا بيازمايد كه كدام يك از شما نيكوكارتريد.
متن حدیث:
فَاللَّهَ اللَّهَ، مَعْشَرَ الْعِبادِ! وَ اءَنْتُمْ سالِمُونَ فِي الصِّحَّةِ قَبْلَ السُّقْمِ، وَ فِي الْفُسْحَةِ قَبْلَ الضِّيقِ، فَاسْعَوْا فِي فَكاكِ رِقابِكُمْ مِنْ قَبْلِ اءَنْ تُغْلَقَ رَهائِنُها، اءَسْهِرُوا عُيُونَكُمْ، وَ اءَضْمِرُوا بُطُونَكُمْ، وَ اسْتَعْمِلُوا اءَقْدَامَكُمْ، وَ اءَنْفِقُوا اءَمْوالَكُمْ،
وَ خُذُوا مِنْ اءَجْسادِكُمْ تَجُودُوا بِها عَلَى اءَنْفُسِكُمْ وَ لا تَبْخَلُوا بِهَا عَنْهَا، فَقَدْ قالَ اللَّهُ سُبْحانَهُ: إِنْ تَنْصُرُوا اللّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ اءَقْدامَكُمْ.
وَ قالَ تَعالَى : مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضا حَسَنا فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ اءَجْرٌ كَرِيمٌ فَلَمْ يَسْتَنْصِرْكُمْ مِنْ ذُلِّ، وَ لَمْ يَسْتَقْرِضْكُمْ مِنْ قُلِّ، اسْتَنْصَرَكُمْ وَ لَهُ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْاءَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ، وَ اسْتَقْرَضَكُمْ وَ لَهُ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْارْضِ وَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ، وَ إِنَّمَا ارادَ انْ يَبْلُوَكُمْ اءَيُّكُمْ احْسَنُ عَمَلاً.
«نهج البلاغه، خطبه 183»
