به گزارش مشرق، کانال تلگرامی موسسه مطالعات تحریریه در مطلبی به نقل از واشنگتن پست نوشت:

گزارش واشنگتن‌پست به تحلیل مراسم قرعه‌کشی جام جهانی فوتبال می‌پردازد که با حضور پررنگ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، همراه بود. نویسنده این مراسم را نمونه‌ای از «حماقتِ به نمایش درآمده در اوج» توسط کشور میزبان برای مخاطبان جهانی توصیف می‌کند و اشاره می‌کند که سنت این مراسم همواره با «شوآف‌های مبتذل» همراه بوده است. در این رویداد، ترامپ «جایزه صلح فیفا» را دریافت کرد؛ جایزه‌ای که به گفته نویسنده، رئیس فیفا آن را «به وضوح برای خوشایند ساختن رئیس‌جمهور ابداع کرد» و در توصیف ترامپ از عبارت «رهبری پویا که تلاش‌های دیپلماتیک او فرصت‌هایی برای گفت‌وگو، کاهش تنش و ثبات ایجاد کرده» استفاده شده بود.

چکیده راهبردی (بخش‌های مهم):

وقتی اخیراً خبری منتشر شد که نشان می‌داد دونالد ترامپ نه تنها در مراسم قرعه‌کشی جام جهانی فیفا روز جمعه در واشنگتن حضور خواهد یافت، بلکه نقشی برجسته نیز خواهد داشت، این ایده با همان تمسخری که معمولاً توسط یکی از قطبی‌سازترین انسان‌های روی کره زمین برانگیخته می‌شود، روبرو شد. اما این البته نادیده گرفتن تاریخچه قرعه‌کشی جام جهانی بود، که ظاهراً تنها برای اعلام برنامه مسابقات وجود دارد اما از نظر تاریخی راهی برای کشور میزبان بوده تا با حداکثر ابتذال خودنمایی را به مخاطبان جهانی نشان دهد. این مراسمی است که در سال ۲۰۰۶ در آلمان، یک ویدئوی رایانه‌ای لرزان از یک توپ فوتبال سخنگو ارائه داد؛ در سال ۲۰۱۴، یک رقص سامبای حماسی برزیلی که هنوز هم ممکن است ادامه داشته باشد؛ و در سال ۲۰۱۸، سوپرمدل‌های روسی کشورهایی را اعلام کردند که به نظر می‌رسید قبلاً هرگز نام آن‌ها را نشنیده‌اند.

هیچ راهی نبود که ترامپ بتواند در برابر این نمایش در مرکز کندی مقاومت کند. این رویداد اساساً برای او ساخته شده بود. بالاخره، چه فایده‌ای دارد که رئیس‌جمهور باشی اگر نتوانی ویلج پیپل را وادار کنی در یک مراسم فوتبال برایت اجرا کنند؟ بدین ترتیب، ما آندریا بوچلی را نیز دیدیم که برنامه را افتتاح کرد — اوج مراسم، فقط به این دلیل که تنور ایتالیایی به نظر می‌رسید تنها کسی باشد که تمرین کرده — و پس از آن ساعتها شوخی‌های تصنعی بین هایدی کلوم و کوین هارت؛ چندین بسته ویدئویی که به نظر می‌رسید توسط هوش مصنوعی نوشته و تدوین شده باشند؛ و افسانه فوتبال ریو فردیناند، متیو مک‌کانهی، سلما هایک و رئیس فیفا جیانی اینفانتینو در یک «اسکچ کمدی» وحشتناک ظاهر شدند.

اهدای نخستین جایزه صلح فیفا به خود ترامپ، که این جایزه را با شادمانی و قدردانی به ظاهر صادقانه‌ای پذیرفت که دیدنش حیرت‌آور بود. این جایزه، که به وضوح توسط اینفانتینو برای خوشایند ساختن رئیس‌جمهور ابداع شده بود، ترامپ را به خاطر «رهبری پویایی که در تلاش‌های دیپلماتیک درگیر شده و فرصت‌هایی برای گفت‌وگو، کاهش تنش و ثبات ایجاد کرده، و کسی که قدرت متحدکننده فوتبال را در صحنه جهانی ترویج کرده است» ستود. می‌توانید آن را جایزه صلح نوبلِ قلابی بنامید. مسخره‌ترین لحظه کدام بود؟ شاید وقتی ترامپ به روی صحنه بازگشت تا تفاوت بین «فوتبال» و «فوتبال آمریکایی» را برای مخاطبانی که احتمالاً میلیاردی بودند و فقط می‌خواستند بدانند آیا کشورشان در گروه اسپانیا، فرانسه یا برزیل قرار گرفته است، توضیح دهد.

مهر ترامپ حتی وقتی روی صحنه نبود، بر تمام مراسم حک شده بود. در یک نقطه، اینفانتینو، با الهام از عظمت‌نمایی ترامپی، گفت: «فیفا ارائه‌دهنده رسمی شادی برای بشریت از بیش از ۱۰۰ سال پیش است، درست است؟» در نهایت به قرعه‌کشی واقعی رسیدند، و اگر شما یک هوادار فوتبال آمریکا هستید، باید از انتخاب گروه هیجان‌زده شده باشید. روبرو شدن با پاراگوئه، استرالیا و برنده پلی‌آف اروپایی که شامل ترکیه، رومانی، اسلواکی و کوزوو است، یک ایده‌آل افلاطونی است. برای بسیاری از آمریکایی‌ها این روزها آسان است که کمی درباره چشم‌اندازهای کشور احساس ناخوشی کنند، اما برای کسانی که قرعه‌کشی را تماشا کردند، اکنون می‌توانند منتظر تابستان باشند. در این میان، تصویر ماندگار ترامپ است که به آهنگ «Y.M.C.A» رقصید و به سنت قرعه‌کشی جام جهانی فیفا که کشور میزبان را در معرض نمایشی مسخره و شرم‌آور قرار می‌دهد، ادای احترام کرد. با این حال، رویداد مسحورکننده بود، و نگاه کردن به آن غیرممکن بود. تقریباً شبیه به تأثیر خود برنده جایزه صلح فیفا.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.