به گزارش مشرق به نقل از فارس، منوچهر سلطانی حسینی در یک نشست خبری اظهار داشت: آزمایش و بررسی علمی نشان می‌دهد که کیفیت محصولات آرایشی و بهداشتی وارداتی در ایران پایین‌تر از کیفیت محصولاتی است که توسط برندهای خارجی در کشورهای اروپایی و دیگر کشورهای پیشرفته عرضه می‌شود.
وی افزود: تولیدکنندگان خارجی به دلیل جو روانی حاکم بر بازار ایران و اطمینان از گرایش مصرف کنندگان ایرانی نسبت به مصرف محصولات آرایشی و بهداشتی خارجی، در فرمولاسیون تولید محصولات مختص صادرات برای ایران، کاهش هزینه‌ها را در دستور کار قرار داده و به این دلیل کیفیت محصولات خود را کاهش می‌دهند.
وی با بیان اینکه وجود این رویکرد باعث شده تا آنها در دمپینگ(شکستن قیمت برای دستیابی بازار) بازار ایران موفق عمل کنند، گفت: در حال حاضر تولیدات معتبرترین برندهای وارداتی به هیچ وجه قابل رقابت با برندهای خوشنام ایرانی نیست و تنها مزیت آنها کاهش هزینه‌ها در تیراژ بالای تولید و بسته بندی فریبنده است.
عضو انجمن صنایع شوینده ادامه داد: این مسئله نه تنها تولید ملی را با تهدید مواجه کرده، بلکه آسیب های جبران ناپذیری برای سلامت مصرف کنندگان ایرانی به همراه خواهد داشت.
وی با بیان اینکه واردات گسترده محصولات آرایشی و بهداشتی خارجی بدون کمترین نظارت و رعایت حداقل استانداردها صورت می‌گیرد، افزود: قاچاق این محصولات نیز به یکی از مهمترین معضلات دست و پاگیر تولید داخلی تبدیل شده و نوعی رقابت ناسالم در بازار را به وجود آورده است.
وی با بیان اینکه صنایع بهداشتی و آرایشی داخلی یکدیگر را رقیب ندانسته و همگی خود را از یک خانواده می‌دانند، تأکید کرد: تمام تولیدکنندگان داخلی در برابر محصولات خارجی حساسیت دارند و با تولیدات کیفی و مطلوب به دنبال حذف یا کمرنگ کردن این محصولات هستیم.
سلطانی حسینی، فرهنگ استفاده از محصولات و تولیدات داخلی را نیاز صنعت کشور دانست و اضافه کرد: تولیدکنندگان داخلی صنایع بهداشتی و آرایشی توانایی بی نیاز کردن کشور از واردات و همچنین صادرات این نوع محصولات را دارند، اما یکی از اقدامات اساسی برای دستیابی به این هدف جلوگیری از ورود بی رویه محصولات خارجی است.
وی در ادامه با انتقاد از نبود هماهنگی بین صنعت و دانشگاه گفت: یکی دیگر از معضلات این صنعت بررسی و کنترل تولیدات ما از سوی وزارت بهداشت و سازمان استاندارد است که هر دو با یک وظیفه دو هزینه مجزا از تولیدکننده داخلی دریافت می کنند.
عضو انجمن صنایع شوینده ادامه داد: مشکل بزرگتر بخش صنعت ، سیستم بانکی است که باید پرسید، با این همه تبلیغات و پول و سرمایه‌ای که از مردم دریافت می‌کنند این پول ها به کجا می رود و چقدر از این رقم به بخش تولید می آید؟
وی با بیان اینکه تمام امکانات شخصی و خانوادگی ما مانند منزل، کارخانه در رهن سیستم بانکی کشور است، ولی باز موفق به دریافت سرمایه در گردش مورد نیاز کارخانه نشده ایم، اظهار کرد: متاسفانه بسیاری از تولیدکنندگان صنعت بهداشتی و آرایشی در آستانه ورشکستگی هستند و یا کم کاری می کنند و اگر نظام پولی کشور، درآمد و پول خود را در بخش صنعت به کار نگیرد، بخش تولید و صنعت داخلی نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد.
سلطانی افزود: به دلیل دمپینگ گسترده کالاهای وارداتی از طریق بازار و همچنین تاثیرگذاری بر روند توصیه پزشکان معالج نسبت به مصرف کالاهای خارجی، ترویج فرهنگ مصرف تولیدات ایرانی هم با مشکل مواجه شده و در شرایط فعلی یک تولیدکننده به تنهایی نمی تواند در این مسیر گام بردارد.
وی با بیان اینکه در شرایط فعلی 95 درصد از واحدهای صابون سازی کشور تعطیل شده است، افزود: ادامه این روند باعث تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی در این صنعت خواهد شد و در حال حاضر نیز بسیاری از تولیدکنندگان با حداقل ظرفیت به تولید خود ادامه می دهند.
وی افزود: تولیدکنندگان خارجی به دلیل جو روانی حاکم بر بازار ایران و اطمینان از گرایش مصرف کنندگان ایرانی نسبت به مصرف محصولات آرایشی و بهداشتی خارجی، در فرمولاسیون تولید محصولات مختص صادرات برای ایران، کاهش هزینه‌ها را در دستور کار قرار داده و به این دلیل کیفیت محصولات خود را کاهش می‌دهند.
وی با بیان اینکه وجود این رویکرد باعث شده تا آنها در دمپینگ(شکستن قیمت برای دستیابی بازار) بازار ایران موفق عمل کنند، گفت: در حال حاضر تولیدات معتبرترین برندهای وارداتی به هیچ وجه قابل رقابت با برندهای خوشنام ایرانی نیست و تنها مزیت آنها کاهش هزینه‌ها در تیراژ بالای تولید و بسته بندی فریبنده است.
عضو انجمن صنایع شوینده ادامه داد: این مسئله نه تنها تولید ملی را با تهدید مواجه کرده، بلکه آسیب های جبران ناپذیری برای سلامت مصرف کنندگان ایرانی به همراه خواهد داشت.
وی با بیان اینکه واردات گسترده محصولات آرایشی و بهداشتی خارجی بدون کمترین نظارت و رعایت حداقل استانداردها صورت می‌گیرد، افزود: قاچاق این محصولات نیز به یکی از مهمترین معضلات دست و پاگیر تولید داخلی تبدیل شده و نوعی رقابت ناسالم در بازار را به وجود آورده است.
وی با بیان اینکه صنایع بهداشتی و آرایشی داخلی یکدیگر را رقیب ندانسته و همگی خود را از یک خانواده می‌دانند، تأکید کرد: تمام تولیدکنندگان داخلی در برابر محصولات خارجی حساسیت دارند و با تولیدات کیفی و مطلوب به دنبال حذف یا کمرنگ کردن این محصولات هستیم.
سلطانی حسینی، فرهنگ استفاده از محصولات و تولیدات داخلی را نیاز صنعت کشور دانست و اضافه کرد: تولیدکنندگان داخلی صنایع بهداشتی و آرایشی توانایی بی نیاز کردن کشور از واردات و همچنین صادرات این نوع محصولات را دارند، اما یکی از اقدامات اساسی برای دستیابی به این هدف جلوگیری از ورود بی رویه محصولات خارجی است.
وی در ادامه با انتقاد از نبود هماهنگی بین صنعت و دانشگاه گفت: یکی دیگر از معضلات این صنعت بررسی و کنترل تولیدات ما از سوی وزارت بهداشت و سازمان استاندارد است که هر دو با یک وظیفه دو هزینه مجزا از تولیدکننده داخلی دریافت می کنند.
عضو انجمن صنایع شوینده ادامه داد: مشکل بزرگتر بخش صنعت ، سیستم بانکی است که باید پرسید، با این همه تبلیغات و پول و سرمایه‌ای که از مردم دریافت می‌کنند این پول ها به کجا می رود و چقدر از این رقم به بخش تولید می آید؟
وی با بیان اینکه تمام امکانات شخصی و خانوادگی ما مانند منزل، کارخانه در رهن سیستم بانکی کشور است، ولی باز موفق به دریافت سرمایه در گردش مورد نیاز کارخانه نشده ایم، اظهار کرد: متاسفانه بسیاری از تولیدکنندگان صنعت بهداشتی و آرایشی در آستانه ورشکستگی هستند و یا کم کاری می کنند و اگر نظام پولی کشور، درآمد و پول خود را در بخش صنعت به کار نگیرد، بخش تولید و صنعت داخلی نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد.
سلطانی افزود: به دلیل دمپینگ گسترده کالاهای وارداتی از طریق بازار و همچنین تاثیرگذاری بر روند توصیه پزشکان معالج نسبت به مصرف کالاهای خارجی، ترویج فرهنگ مصرف تولیدات ایرانی هم با مشکل مواجه شده و در شرایط فعلی یک تولیدکننده به تنهایی نمی تواند در این مسیر گام بردارد.
وی با بیان اینکه در شرایط فعلی 95 درصد از واحدهای صابون سازی کشور تعطیل شده است، افزود: ادامه این روند باعث تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی در این صنعت خواهد شد و در حال حاضر نیز بسیاری از تولیدکنندگان با حداقل ظرفیت به تولید خود ادامه می دهند.
