به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دیروز یعنی روزی که نوبت بازخوانی عبرت‌های نشست شرم‌الشیخ بود، روزنامه‌های مدعیان اصلاحات، روی خود را به سمت دیگری گرفتند، انگار نه انگار که شرم‌الشیخی هم بوده و اینها برایش غش و ریسه می‌رفته‌اند.

این طیف همان‌هایی هستند که ادعا می‌کردند نشست شرم‌الشیخ، فرصت بزرگی است و آقای پزشکیان حتماً باید در آن شرکت کند. اما پس از آنکه ترامپ، مقامات حاضر در شرم‌الشیخ را مورد توهین و تحقیر قرار داده و حتی اجازه حرف زدن به آنها نداده، نشریات مذکور از جمله هم‌میهن و شرق و آرمان و سازندگی ترجیح دادند به خبر درگذشت یک کارگردان پناه ببرند و با برجسته کردن تیتر و عکس در این زمینه، از خیر نبش قبر شرم‌الشیخ بگذرند. شتر دیدی ندیدی!

یادآور می‌شود شبکه بدسابقه‌ای از برخی فعالان سیاسی و رسانه‌ای، قبل از برگزاری نشست شرم‌الشیخ ادعا کردند دعوت از ایران، فرصت دیپلماسی و مذاکره و حتی اعلام موضع صریح است.

اما نمایشی که ترامپ در توهین به میزبان مصری و توهین و تحقیر نسبت به سران انگلیس و فرانسه و ایتالیا و امارات و ترکیه و عراق ترتیب داد، نشان داد فضای این نشست، کمترین تناسبی با دیپلماسی و مذاکره و حتی اعلام موضع ندارد. صرفاً توهین بود و تحقیر، برای ارضای عقده حقارت ترامپ و ارباب نشان دادن او و رعیت‌نمایی دیگران.

اکنون که واقعیت آشکار شده، چرا بزک‌کنندگان نمایش ترامپ، زبان‌شان بند آمده و تقریباً هیچ تحلیلی که نشان دهد روی پیشنهاد خود پافشاری می‌کنند یا پشیمانند، منتشر نمی‌کنند؟! ساکتند، چون نمی‌توانند واقعیت توهین و تحقیر را انکار کنند؛ اما ضمناً صداقت و شجاعت ندارند که اعتراف کنند چیزی از دیپلماسی نمی‌فهمند.

البته که یک احتمال هم مأمور و معذور بودن است. شبکه آلوده به نفوذ مأموریت داشتند آقای پزشکیان را به تله بکشانند. و حکمت حاکم بر تصمیم‌گیری نظام بود که نگذاشت رئیس‌جمهور کشورمان پای در تله ترامپ بگذارد.

از سوی دیگر، در حالی که روزنامه‌های زنجیره‌ای وانمود کرده بودند حماس تسلیم آمریکا و اسرائیل شده، روزنامه اعتماد اذعان کرد هیچ اثری از تسلیم حماس دیده نمی‌شود. این روزنامه نوشت: «از قبل حدس زده می‌شد که اجلاس شرم‌الشیخ به میزبانی مصر، در حقیقت یک نشست نمادین باشد؛ جلسه‌ای که هدف آن تحقق خواسته ترامپ است تا به عنوان «مرد صلح» مطرح شود و به همین دلیل، نام اجلاس را «صلح ۲۰۲۵» گذاشتند. از این منظر می‌توان گفت که این اسم و ساختار نشست، دقیقاً منعکس‌کننده اهداف و خواسته ترامپ است و نه حل ریشه‌ای مشکل فلسطین!

سخنرانی ترامپ به خوبی نشان داد که او اساساً موضوع فلسطین، خاورمیانه و ریشه‌های مشکلاتی که باعث شکل‌گیری این بحران‌ها در طول تقریباً ۸۰ سال شده‌اند را نمی‌داند، یا تجاهل می‌کند یا اولویتی برای آن قائل نیست! به همین دلیل او با ایده‌های خام و شعارگونه قصد دارد تمایلاتش را که در جهت منافع اسرائیل است پیش ببرد!

اما در این صورت در نتیجه نه‌تنها مشکلی حل نمی‌شود، بلکه در صورتی که روند فعلی ادامه یابد، باید منتظر تکرار بحران‌ها و «یک هفت اکتبر دیگر» باشیم. به موازات خروج آمریکا از میانجیگری و تمایل به سمت اسرائیل و از دست دادن افکار عمومی دنیای اسلام، پیچیدگی‌های منطقه نیز در حال افزایش بوده؛ ابتدا مبارزه ساده و محدود به انتفاضه با سنگ بود، سپس به تدریج به استفاده از تسلیحات رسید و اکنون در سطح موشک، پهپاد و فناوری‌های پیشرفته قرار دارد.

در چنین شرایطی او صرفاً توانسته با فشار روی نتانیاهو حداقل اقدام در مرحله نخست را به سرانجام برساند؛ یعنی اجرای موادی از طرح ۲۰ ماده‌ای‌اش که شامل آتش‌بس، آزادی زندانیان دو طرف و عقب‌نشینی ارتش در مرزی توافق‌شده! از چالش‌های قدم بعدی در طرح ترامپ، بحث خلع سلاح حماس و دیگری مسئله اداره غزه است. بعید است حماس خلع سلاح خود را به‌آن راحتی که ترامپ فکر می‌کند، بپذیرد! شواهدی که در دستورهای صادر شده به نیروهایش و بسیج ۷ هزار نیرو برای تأمین امنیت داخلی غزه بعد از عقب‌نشینی ارتش اسرائیل دیده می‌شود، نشان می‌دهد که این گروه به راحتی حاضر به ترک صحنه نیست.

روزنامه اعتماد همچنین در یادداشتی با بیان اینکه «تصمیم شورای امنیت ملی درست بود»، نوشت: بعد از برگزاری نشست شرم‌الشیخ و مشاهده وقایع آن معلوم شد که عدم شرکت ایران درست بود و در صورت شرکت نه تنها منفعتی به‌دست نمیآورد که برخی برگ‌های برنده خود را از دست میداد. احتمالاً موافقان حضور، از پروتکل‌های این اجلاس خبر نداشته‌اند و بدون اطلاع از کم وکیف آن به اظهارنظر پرداخته‌اند. همان‌طور که همه مشاهده کردند در کنفرانس مذکور هیچ بحث و تبادل نظری صورت نگرفت و حتی بیانیه‌ای صادر نشد. در غیاب بحث و گفت‌وگوهای جدی حضور ایران چه اثری میتوانست داشته باشد جز اینکه بدون هیچ امتیاز گرفتنی بر روند یکجانبه طرح‌ریزی شده از سوی آمریکا صحه بگذارد؟

نشست شرم‌الشیخ یک دورهمی صرف برای خودنمایی ترامپ و دریافت تعریف و تمجید از سوی دولت‌هایی است که برای همین منظور به صف شده بودند و اغلب آنها نه سخنی گفتند و نه نقشی داشتند. ترامپ بر همین اساس، اجلاس را به محلی برای رفتار خارج از عرف خود تبدیل کرد؛ با یکی دست نداد، با دیگری مچ انداخت، از زیبایی همسر سومی تعریف کرد، در وصف چهره خانم نخست وزیر ایتالیا زبان گشود و در نهایت سران کشورها در نوبت قرار گرفتند تا یکییکی خدمتش برسند و عکس بگیرند! خب در چنین شوئی اگر آقای پزشکیان حضور مییافت چه میتوانست بکند و چه نفعی را به دست میآورد؟