*********

در حالی که دیپلماسی در مصر میان ایران و آژانس آغاز شده بود منطقه با شوکی امنیتی مواجه شد؛ حمله هوایی رژیم به قطر مهمترین واقعه در روزهای اخیر بوده است. این حمله که با محکومیت شدید قطر و کشورهای اسلامی و عربی همراه شد، تنش‌ها را در خلیج فارس افزایش داده و نگرانی‌ها درباره گسترش دامنه درگیری‌ها به کشورهای همسایه را بالا برده است.

هم‌زمانی این دو رویداد، تصویری پیچیده از وضعیت ژئوپلیتیک خاورمیانه ارائه می‌دهد؛ جایی که دیپلماسی و درگیری در کنار هم نفس می‌کشند.روزنامه سازندگی با کنار هم قرار دادن واژه ترور و توافق نوشته است:

قطر، کشوری با روابط رسمی با اسرائیل و هم‌پیمانی نظامی و سیاسی با ایالات متحده حالا خود را در معرض حمله‌ای مستقیم از سوی اسرائیل می‌بیند. این اقدام نشان داد که از منظر تل‌آویو تفاوتی میان کشور دشمن مانند ایران و کشوری با روابط دیپلماتیک مانند قطر وجود ندارد. این حمله نخستین اقدام نظامی اسرائیل در جنوب خلیج فارس محسوب می‌شود؛ منطقه‌ای که پیش‌تر از حملات مستقیم اسرائیل مصون مانده بود.

در بخش دیگری از این تحلیل آمده است:

از منظر تاریخی این دومین حمله به خاک قطر از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۷۱ میلادی است. پیش‌تر، در تیرماه گذشته، ایران در واکنش به حملات هوایی آمریکا به مراکز هسته‌ای خود، پایگاه نظامی آمریکا در قطر را هدف حمله موشکی قرار داده بود. اکنون، با حمله اسرائیل، قطر بار دیگر در مرکز یک بحران امنیتی قرار گرفته است.

قطر و اوکراین دو نمونه، قطر چهار ماه پیش میلیاردها دلار با امریکا قرارداد بست، به ترامپ هواپیما هدیه دادند، توافق امنیتی امضا کردند. اسرائیل به قطر حمله کرد و امریکا تماشاچی بود. همین بلا را سر اوکراین آوردند.

نوبت دیگران هم می‌رسد. نکته دیگر اینکه نقشه ترافیک هوایی نشان می‌دهد؛ جنگنده‌های اسرائیلی هنگام حمله به قطر از هواپیمای سوخت‌رسان انگلستان که در خاک قطر و بحرین قرار دارند، سوخت‌گیری کرده‌اند!

نکته مهم دیگر آن است که جریان ‎ظاهربین در کشور می‌گفت ببینید حتی حماس هم با ‎امریکا ‎مذاکره می‌کند. حمله به تیم مذاکراتی حماس در ‎قطر در حین بررسی طرح غزه ترامپ نشان داد؛ مذاکره در نگاه طرف مقابل ابزاری برای فریب و ترور است. این حمله بدون هماهنگی با امریکا غیر ممکن بود.

جواد ظریف وزیر سابق خارجه نیز در یادداشتی در روزنامه هم‌میهن به خطرات اسرائیل پرداخته و می‌نویسد:

بمباران‌های اسرائیل هیچ خط قرمزی را رعایت نمی‌کنند. در ایران، ترور دانشمندان و حمله به تأسیسات ما به منزله اعمال آشکار تروریسم دولتی است. در قطر، تجاوز تروریستی علیه مذاکره‌کنندگان صلح نشان می‌دهد که صلح تنها تهدید وجودی برای اسرائیل است.این توهم وحشیانه با هدف از بین بردن مبانی حقوق بین‌الملل و تضمین مصونیت کامل از طریق حمایت بی‌دریغ قدرت‌های غربی، به ویژه ایالات متحده، صورت می‌گیرد.

درک واقعیت آمریکا همان چیزی است که ظریف مدت‌ها در شناخت واقعی آن دچار خطای راهبردی بوده است؛ گویی لازم بود حتما مرکز مذاکره در دوحه بمب بخورد تا امثال وزیر سابق خارجه متوجه شوند که دیپلماسی تا لایه‌ای نازک از واقعیت جهان وحشی است!