*********

علی لاریجانی روز سه شنبه ۱۱ شهریورماه ۱۴۰۴ در صفحه شخصی خود در شبکه ایکس نوشت: راه مذاکره با آمریکا بسته نیست.دبیر شورای عالی امنیت ملی افزود: آمریکایی‌ها فقط حرف از مذاکره می‌زنند و پای میز مذاکره نمی‌آیند و به غلط می‌گویند جمهوری اسلامی مذاکره نمی‌کند! در حالی که ما به دنبال مذاکره‌ی عاقلانه هستیم.

سخنان قابل توجه و مطمئن از سوی دبیر شورای عالی امنیت ملی به مذاق اصلاح‌طلبان خوش نیامده و سعی در تخریب او دارند که این مسئله قابل توجه و تحلیل است، روزنامه هم‌میهن طی یادداشتی با کنایه به لاریجانی می‌نویسد:

به نظر می‌رسد در مهلت باقی‌مانده برای تخلیۀ خشم اروپا از آنچه گرایش ایران به روسیه در جنگ اوکراین و ارسال سلاح برای برتری مسکو می‌پندارند و فعال‌سازی مکانیسم ماشه به قصد تلافی و انتقام، اقدام و تلاش شود. در قبال آمریکا هم چه‌بسا گزینۀ مستقیم در نظر باشد تا مجاب یا توجیه شود حساب خود را از اسرائیل جدا کند. چراکه آمریکا حسب تصور یا ادعای خود در قبال منطقه مسؤولیت دارد در حالی که اسرائیل مسؤولیتی برای خود حس نمی‌کند. همچنین آمریکا نمی‌تواند مانند اسرائیل دغدغه آینده را نداشته باشد و به فردای بی‌ثباتی نیاندیشد.

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:

اروپایی‌ها هم جدای آن تخلیه باید دربارۀ تبعات بحران‌های بی‌ثبات‌کننده و مهاجرفرست توجیه یا انذارشوند. اینها البته راهبردها و راهکارهایی است که حسب هدف‌گذاری‌ها یا مستقیم/غیرمستقیم بودن مذاکره انتخاب خواهد شد اما این نوشته در پی بیان دو نکتۀ دیگر است. چنانچه بنا بر چرخش یا نرمش یا گفت‌وگوی مستقیم یا هر راهکار و راهبرد دیگر به جز تقابل و اصرار بر روند فعلی و حتی تهدید به خروج از پیمان‌های تعهدآفرین باشد.

روزنامه آرمان ملی لاریجانی را متهم به عدم جدی بودن در مذاکره کرده و افزوده است:

دبیر شعام این پیام را پس از دیدار با مدیران و مسئولان رسانه‌ها منتشر کرد؛ دیداری چند ساعته که لاریجانی در آن به استماع نظرات و گفت‌وگو پیرامون وضعیت کشور در دوره‌ قطع آتش پرداخت. لاریجانی در این دیدار ضمن تشریح وضعیت کنونی کشور، هم‌بستگی ملی را مساله‌ای ذاتی دانست که حکومت و مردم در مقابل یکدیگر وظایفی دارند و حاکمیت با ارائه مسیرهای معقول در شئون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، امنیتی- نظامی باید وظیفه‌ خود را انجام دهد.

برخی چهره های تندروی اصلاح طلب، با تشابه سازی تاریخی انتصاب لاریجانی با محمد علی فروغی، تلاش داشتند این انتصاب را، در راستای توهم "تغییر شیوه حکمرانی" مصادره به مطلوب کنند و حالا به دیوار خورده‌اند و مخالفت با او ریشه در همین ماجرا دارد.

در حالی‌که بازگشت علی لاریجانی به یکی از مهم‌ترین مناصب تصمیم‌سازی، به‌ ویژه در این مقطع حساس که کشور با چالش‌های متعددی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و سیاست خارجی مواجه است، تنها یک انتخاب اداری یا چرخش نخبگان نیست؛ بلکه می‌تواند حامل پیام‌هایی عمیق درباره مسیر آتی نظام و نوع نگاه تصمیم‌گیران به ترکیب نیروهای مؤثر در مدیریت کلان کشور بود.

.