به گزارش گروه فرهنگی مشرق ؛ سیدمهدی شجاعی در یادداشتی که برای مراسم نقد کتاب «ماه به روایت آه» نوشت از وضعیت مدیریت فرهنگی در کشور انتقاد کرده ‌است.

 این نشست سه‌شنبه 7 آذر با حضور صادق کرمیار، نویسنده برگزار شد.

سیدمهدی شجاعی هم که در این نشست حضور نداشت، یادداشتی را درباره این کتاب فرستاده بود که شهرام شکیبا این متن را برای حاضران خواند.
شجاعی در یادداشت خود نوشته است: «ابوالفضل زرویی نصرآباد بدون شک از مفاخر فرهنگ و ادب ایران به شمار می‌رود چه این ارزش و منزلت شناخته ارج نهاده شود و چه نشود. اگر این جایگاه و منزلت شناخته و ارج و پاس آن داشته شود بر ارزش وجودی او چیزی نمی‌افزاید، بلکه بهره و فایده‌اش به اهالی فرهنگ و کتاب می‌رسد. و اگر همچنین در محاق قدرناشناسی بماند ارزنی از خرمن ارزش و اعتبارش نمی‌کاهد و این جامعه فرهنگی است که دچار زیان و خسران می‌شود.»
همچنین در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «درست است که محفل امروز حول اثری از آثار این محقق و نویسنده گرانمایه با نام «ماه به روایت آه» شکل گرفته، اما بنده می‌خواهم به کلامی از حضرت مولا که مولای کلام و کلمه است، تاسی بجویم که فرمود: «فاعلُ الخیرِ خیرّ من عمله» و در این مجال سپاس و احترام خود را تقدیم خالق اثر کنم.»
در بخش دیگری از این یادداشت شجاعی به نحوه مدیریت فرهنگی در کشور انتقاد کرده و گفته است: «در زمانه‌ای که میل به ادبار دارد و لحظه به لحظه از قرب و منزلت ارباب فضیلت کاسته می‌شود، نباید توقع داشت که مدیران و سیاستگذاران عرصه فرهنگ و هنر که سیاه و سپید و درشت و ریز را از هم تمیز نمی‌دهند، امثال زرویی را قدر بدانند و بر صدر بنشانند. مدیرانی که در طول عمرشان جز کتاب درسی آن هم به اجبار کتاب دیگری نخوانده‌اند، چگونه می‌توانند بفهمند که زرویی کیست و چه کرده است؛ حتی اگر به مصلحت مقام عاریتی، نکوداشتی هم برای او برگزار کنند و در اعزاز و اکرام هیچ کم نگذارند و دست آخر هم با تقدیر قاب‌ها و تقدیرنامه‌های حجیم و عریض و طویل با این سوال مواجهش سازند: به طاقتی که ندارم کدام بار کشم ... بگذریم.»
او همچنین در این یادداشت درباره شخصیت زوریی در عرصه‌های مختلف یادآور شده است: «زرویی در عرصه طنز شخصیت منحصر به فرد است، اما شخصیت او محصور و منحصر به این عرصه نیست. او هنرمندی ذوالفنون است که به هر عرصه‌ای ورود کرده، فاتح و سربلند از آن برآمده. از مثنوی و قصیده تا داستان و افسانه و رمان و در تنوع سوژه و موضوع از زمین تا آسمان. از یک سو احاطه و تسلط او بر نظم و نثر کهن که خلاء اغلب شاعران و نویسندگان عصر ماست و از سوی دیگر تیزهوشی و ژرف‌نگری و درایتش در شناخت آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی و همچنین طبع لطیف و روان و خلاقیت شگرف و پایان ناپذیر او از وی معدنی عظیم و استوار ساخته که تاکنون تنها رگه‌ها و لایه‌هایی از آن کشف و استخراج شده.»
شجاعی در پایان این یادداشت آورده است: «نفس سلیم، روح بلند، شخصیت ارجمند و تخلقش و اخلاق و تادبش به آداب است که در عصر ما کیمیاست و قحطی‌اش موجب بروز هزاران فتنه و مصیبت و بلا. خدا به حق همان کس که زرویی افتخار همنامی‌اش را دارد از جمیع بلایا تنش محفوظ بدارد و بر توش و توان و توفیقاتش بیفزاید.»