به گزارش مشرق، علاقه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور ایالات متحده برای دریافت جایزه صلح نوبل، حاصل ترکیبی از اشتیاق بیش از اندازه او برای کسب اعتبار بین‌المللی، رقابت یک دهه‌ای با «باراک اوباما» رئیس جمهور سابق آمریکا و کمی فتنه‌انگیزی است.

ترامپ ادعا می‌کند که در طول تنها چند ماه حضور دوباره خود در کاخ سفید به چند درگیری پاپان داده است.

«کارولین لویت» سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید نیز در ۳۱ ژوئیه به خبرنگاران گفت که «برای اعطای جایزه صلح نوبل به رئیس جمهور ترامپ دیر هم شده است.» او مدعی شد که رئیس جمهور ایالات متحده از زمان بازگشتش به قدرت در ۲۰ ژانویه، به طور متوسط هر ماه یک توافق صلح یا آتش‌بس را میانجی‌گری کرده است.

این اظهارات، واکنش‌های ناباورانه و کنایه‌آمیز مخالفان رهبر جمهوری‌خواه را برانگیخت.

سخنگوی کاخ سفید حتی از ایران، جایی که ترامپ دستور حمله متجاوزانه آمریکا به تأسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را صادر کرد، به‌عنوان شاهدی بر تصمیماتی که مدعی است به صلح جهانی کمک کرده‌اند، نام برد.

اما او هیچ اشاره‌ای به جنگ اوکراین که ترامپ چندین بار متعهد به پایان دادن به آن در «روز اول» ریاست جمهوری‌اش شد، یا جنگ غزه که همچنان ادامه دارد و ایالات متحده نیز برای تداوم آن به اسرائیل سلاح می‌دهد، نکرد.

به کسی که نظم بین‌المللی را برهم زده جایزه نمی‌دهند

بنابر گزارش خبرگزاری فرانسه، برای برخی از رهبران خارجی، اشاره به این جایزه معتبر به ابزاری برای نشان‌دادن حسن‌نیت دیپلماتیک نسبت به رئیس‌جمهور آمریکا تبدیل شده که خود را به عنوان یک صلح‌طلب تصور می‌کند.

پاکستان، ترامپ را برای جایزه صلح نوبل نامزد کرد، همان‌طور که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز این کار را انجام داد.

در جریان جلسه‌ای در اوایل ماه ژوئیه در کاخ سفید، یک روزنامه‌نگار از روسای جمهور لیبریا، سنگال، موریتانی، گینه بیسائو و گابن پرسید که آیا ترامپ شایسته این جایزه است یا خیر. ترامپ که از پاسخ‌های چاپلوسانه رهبران آفریقایی لذت می‌برد، با لبخند گفت که «ما می‌توانیم این کار را تمام روز انجام دهیم.»

ده‌ها هزار نفر می‌توانند نامزدی خود را به کمیته نوبل ارائه دهند، از جمله قانونگذاران، وزرا، برخی از اساتید دانشگاه، برندگان سابق و خود اعضای کمیته اما برای بسیاری، چشم‌انداز اهدای جایزه به کسی که نظم بین‌المللی را برهم زده، غیرقابل قبول است.

من لیاقتش را دارم!

«اِما شورتیس» پژوهشگر تاریخ و سیاست آمریکا در سایت خبری «کانورسِیشن» نوشت: نامزد کردن ترامپ برای جایزه صلح نوبل مانند شرکت دادن یک کفتار در یک نمایش سگ است. البته که ترامپ لیاقتش را ندارد.

رئیس‌جمهور آمریکا با این نظر مخالف است. او در ماه فوریه، هنگام میزبانی از نتانیاهو در کاخ سفید با ابراز تاسف از اینکه در زندگی‌اش جایزه نوبل را دریافت نکرده است، به خبرنگاران گفت: من لیاقتش را دارم، اما آنها هرگز آن را به من نخواهند داد.

ترامپ همچنین در ماه ژوئن در شبکه‌های اجتماعی با لحنی گلایه‌آمیز گفت: نه، من هر کاری که انجام دهم، از جمله درباره روسیه و اوکراین و اسرائیل و ایران، جایزه صلح نوبل را دریافت نخواهم کرد، فارغ از اینکه این نتایج چه باشند.

ترامپ به جوایز علاقه دارد

«گرت مارتین» استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه آمریکایی در این‌باره به خبرگزاری فرانسه گفت: اما ترامپ به عنوان کسی که به‌طور خاص به جوایز و تقدیرها علاقه دارد، شناخته می‌شود، بنابراین، از این تقدیر بین‌المللی بزرگ استقبال خواهد کرد.

مارتین افزود: از آغاز جاه‌طلبی‌های ریاست جمهوری‌اش در ۱۰ سال پیش، او خود را در مقابل باراک اوباما که در سال ۲۰۰۹ جایزه صلح نوبل را به خوبی برنده جایزه شد، قرار داده است.

این جایزه که به رئیس‌جمهور سابق دموکرات، تنها ۹ ماه پس از تصدی سمت ریاست جمهوری اعطا شد، بحث‌های داغی را برانگیخت و همچنان ادامه دارد.

ترامپ حتی در اکتبر ۲۰۲۴ در آخرین مرحله از مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری با ناراحتی گفت: اگر من اوباما نامیده می‌شدم، جایزه نوبل را در عرض ۱۰ ثانیه به من می‌دادند.

پیش از این، سه رئیس جمهور دیگر آمریکا صلح نوبل را دریافت کرده‌اند. این جایزه در سال ۱۹۷۳ نیز به «هنری کیسینجر» به خاطر تلاش‌هایش برای کمک به پایان دادن به جنگ ویتنام اهدا شد. انتخاب کسینجر که زمانی وزیر امور خارجه ایالات متحده بود، به شدت مورد انتقاد قرار گرفت.