به گزارش مشرق، آغاز این پروژه برق آبی که جاه‌طلبانه‌ترین پروژه چین از زمان ساخت سد «تری گورجس» بر روی یانگ تسه است، توسط بازارهای چین به عنوان مدرکی از محرک اقتصادی تلقی شد و باعث افزایش قیمت سهام و بازده اوراق قرضه در معاملات روز دوشنبه شد.

این سد که از پنج نیروگاه برق آبی آبشاری با ظرفیت تولید ۳۰۰ میلیارد کیلووات ساعت برق سالانه، برابر با میزان برق مصرفی انگلیس در سال گذشته، تشکیل شده است، در پایین دست «یارلونگ زانگبو» واقع خواهد شد. بخشی از رودخانه در طول ۵۰ کیلومتر به طول ۲۰۰۰ متر فرو می‌ریزد و پتانسیل برق آبی عظیمی را فراهم می‌کند.

هند و بنگلادش پیش از این نگرانی‌هایی را در مورد تاثیر احتمالی این سد آبی بر میلیون‌ها نفر در پایین‌دست رودخانه ابراز کرده‌اند و سازمان‌های غیردولتی نسبت به خطر آن برای یکی از غنی‌ترین و متنوع‌ترین محیط‌های فلات هشدار داده‌اند.

پکن اعلام کرده است که این سد به تامین تقاضای برق در تبت و بقیه چین بدون تاثیر عمده بر منابع آب پایین‌دست یا محیط زیست کمک خواهد کرد. پیش‌بینی می‌شود فعالیت آن در دهه ۲۰۳۰ آغاز شود.

وانگ ژو، شریک مدیریت سرمایه‌گذاری «شانگهای ژوژو»، گفت: از دیدگاه سرمایه‌گذاری، پروژه‌های برق آبی توسعه یافته، سود سهامی مانند اوراق قرضه ارائه می‌دهند. او در عین حال هشدار داد که خرید سوداگرانه سهام مرتبط، ارزش‌گذاری‌ها را افزایش می‌دهد.

شرکت «هوتای سکیوریتیز» در یادداشتی به مشتریان خود گفت که این پروژه تقاضا برای ساخت و ساز و مصالح ساختمانی مانند سیمان و مواد منفجره مدنی را افزایش خواهد داد.

سهام شرکت تجهیزات هوشمند تونل «هونان ووکسین» که در بورس پکن عرضه می‌شود و تجهیزات ساخت تونل می‌فروشد، ۳۰ درصد افزایش یافت. سهام شرکت «ژئوکانگ تکنولوژیز» که ترمینال‌های نظارت هوشمند تولید می‌کند، نیز همین افزایش را تجربه کرد. سهام شرکت سیمان «شیزانگ تیانلو» و شرکت تولیدکننده مواد منفجره غیرنظامی «تبت گائوژنگ»، هر دو حداکثر ۱۰ درصد صعود کردند.

پروژه قرن

خبرگزاری رسمی شینهوا گزارش داد نخست‌وزیر چین، این سد را «پروژه قرن» توصیف کرد و گفت که باید بر حفاظت از محیط زیست تاکید ویژه‌ای شود تا از آسیب‌های زیست‌محیطی جلوگیری شود.

این پروژه که تحت نظارت گروه دولتی تازه تاسیس «چاینا یاجیانگ» قرار دارد، منعکس کننده افزایش قابل توجه در سرمایه‌گذاری عمومی برای کمک به تقویت رشد اقتصادی است، زیرا محرک‌های فعلی نشانه‌هایی از تزلزل را نشان می‌دهند.

چین تخمینی از تعداد مشاغلی که این پروژه می‌تواند ایجاد کند، ارائه نکرده است. رسانه‌های دولتی گزارش دادند که سد «تری گورجس» که تکمیل آن تقریبا دو دهه طول کشید، نزدیک به یک میلیون شغل ایجاد کرد اما حداقل به همین تعداد از مردم را آواره کرد.

«یارلونگ زنگبو» با خروج از تبت و جاری شدن به سمت جنوب به هند و در نهایت به بنگلادش، به رودخانه «برهماپوترا» تبدیل می‌شود. سازمان‌های غیردولتی می‌گویند که این سد به طور جبران‌ناپذیری به فلات تبت آسیب خواهد رساند و میلیون‌ها نفر را در پایین‌دست تحت تاثیر قرار خواهد داد.

پما خاندو، سروزیر آروناچال پرادش، اوایل امسال گفت که چنین سد عظیمی که ۵۰ کیلومتر بیشتر از مرز فاصله ندارد، می‌تواند ۸۰ درصد از رودخانه‌ای را که از این ایالت هندی عبور می‌کند، خشک کند و در عین حال به طور بالقوه مناطق پایین‌دست در آروناچال و ایالت همسایه آسام را زیر آب ببرد.

بر اساس گزارش رویترز، برخی از کارشناسان همچنین نگرانی‌هایی را در مورد ساخت یک پروژه در منطقه‌ای زلزله‌خیز ابراز کرده‌اند.