سرویس جهان مشرق - اوریل لین، کارشناس صهیونیست در حوزه مسائل حقوقی، با اشاره به جنگ غزه و اذعان به نسل کشی و کشتار کودکان توسط ارتش این رژیم نوشت:

آیا زندگی یک کودک فلسطینی در غزه از زندگی یک کودک یهودی در اسرائیل کم‌اهمیت‌تر است؟ این نه تنها یک سوال اخلاقی، بلکه سوالی در مورد شخصیت اسرائیل و جایگاه آن در جهان است.

من جرأت می‌کنم فرض کنم که در واقعیت امروز نوار غزه، اسرائیلی‌ها به سرعت به این سوال پاسخ نخواهند داد (کنایه از اینکه صهیونیست‌ها جان کودکان غزه را ناچیز می‌دانند) ، چه برای خودشان و چه برای جهان. و ما تقریباً هر روز به پرتاب بمب بر روی نوار غزه ادامه می‌دهیم و در این فرآیند غیرنظامیان و کودکان را می‌کشیم.

ما می‌خواهیم این مسئله را نادیده بگیریم و به پیش برویم و دنیا هم موضوع را نادیده بگیرد. اما دنیا عجله‌ای برای فراموش کردن این وضعیت ندارد و نمی‌تواند هم فراموش کند.

اوریل لین با اشاره به کودکان فلسطینی که توسط ارتش رژیم صهیونیستی کشته می‌شوند، نوشت:

و دقیقاً گناه آن کودکان فلسطینی چیست؟ گناه آنها این است که در غزه به دنیا آمده‌اند، مانند صدها هزار کودک دیگر که در مناطق عقب‌مانده، فقرزده و درگیر جنگ قاره آفریقا به دنیا آمده‌اند. درد مادران آنها از نظر ما با درد یک مادر عبری که فرزندانش را از دست می‌دهد، برابر نیست.

ما سیاستی را اعلام می‌کنیم که بر اساس آن، جنگ در غزه را ادامه می‌دهیم تا حماس را به معامله‌ای وادار کنیم که منجر به آزادی اسرا شود. بمباران‌های نیروی هوایی ما بر روی غزه با هدف نابودی حماس انجام می‌شود. و این یک سوال تکان‌دهنده را مطرح می‌کند که نمی‌توانیم از پاسخ به آن طفره برویم: آیا ادامه حملات نیروی هوایی در غزه، با علم به اینکه منجر به کشته شدن کودکان نیز خواهد شد، پیروزی مورد انتظار ما را به ارمغان خواهد آورد؟

او پیامدهای این مسئله را اینگونه توضیح می‌دهد:

من معتقدم که پیامدهای این امر برعکس است: این پیروزی حماس و شکست ما خواهد بود. ما به درگیری با نیروهای حماس ادامه خواهیم داد، سرزمین‌های بیشتری را اشغال خواهیم کرد، اما جایگاه اسرائیل را در جهان به پایین‌ترین حد خود خواهیم رساند.

وقتی غیرنظامیان، از جمله کودکان، نیز کشته می‌شوند، باید دست از این کار برداریم. وقتی جان آنها را نادیده می‌گیریم، چه از نظر اخلاقی و چه از نظر سیاسی، اشتباه بزرگی مرتکب می‌شویم.

و مانند هر چیز دیگری در دنیای ما، زمان‌بندی مهم است. پس از شکست ۷ اکتبر، بخش زیادی از جهان با ما همذات‌پنداری کردند. اما امروز اوضاع فرق می‌کند. امروز ما به عنوان کسانیکه که مرتکب نسل‌کشی می‌شود، به جهانیان معرفی می‌شویم.

حس عدالت ابدی که در درون ما ریشه دارد (کنایه از اینکه صهیونیست‌ها تصور میکنند هر کاری انجام دهند درست است)، ما را نسبت به احساسات دیگران بی‌تفاوت می‌کند.

این کارشناس صهیونیست جنگ غزه را اصلی ترین عامل افزایش حملات به یهودیان و حامیان رژیم صهیونیستی در جهان بیان می‌کند:

به گزاره‌های «جهان علیه ماست»، «یهودستیزی در حال افزایش است» مراجعه کنید. یک فرد عادی و بی‌طرف وقتی در تلویزیون اتفاقات نوار غزه را می‌بیند، دقیقاً چه احساسی باید داشته باشد؟ حتی کسانی که از اسرائیل حمایت می‌کنند، وحشت‌زده خواهند شد، و قطعاً بسیاری از ما نیز همین‌طور.

ابتکاری فرانسوی - سعودی برای بحث سازمان ملل در مورد به رسمیت شناختن کشور فلسطین شکل گرفته است. بسیاری از کشورهای غربی ابراز همراهی می‌کنند. یک ابتکار کانادایی-اروپایی ظهور کرده است که ما را ملزم به اتخاذ رویکردی بشردوستانه در نوار غزه می‌کند. دانشگاه‌ها در سراسر جهان شروع به بستن درهای خود به روی ما و به همراه آن موسسات تحقیقاتی کرده‌اند. عرضه تجهیزات نظامی به اسرائیل در حال قطع شدن است. همه اینها از کجا آمده است؟

در واقع، پدیده‌های یهودستیزی همیشه در جهان وجود داشته‌اند، اما امروز ما کسانی هستیم که خودمان مقدمات وقوع این مسئله (یهودستیزی) را فراهم می‌کنیم. در گذشته‌ای نه چندان دور، کشورهای جهان دولت پرتوریا در آفریقای جنوبی را طرد و منزوی کردند. ما در آستانه مسیری هستیم که به آنجا منتهی می‌شود.

اوریل لین در پایان نوشت:

به نظر می‌رسد که دولت نتانیاهو همچنان نسبت به این موضوع بی‌تفاوت است یا هیچ احساسی نسبت به مسئله ندارد. اگر به همین منوال ادامه دهیم، در این جنگ شکست خواهیم خورد. بمباران اماکن غیرنظامی در غزه باید علیرغم تمام ملاحظات مصلحت‌اندیشی متوقف شود. بازگرداندن وجهه و جایگاه اسرائیل در جهان آسان نخواهد بود. این مسئله‌ای است که اهمیتش کمتر از جبهه غزه نیست.