به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:

در اخبار آمده که قرار است با پدیده اجتماعی «سگ‌گردانی» در شهر برخورد شود. این خبر نشان‌دهنده عزم ساماندهی است، اما پیشنهاد من این است که لطفا فعلا این قانون را اجرا نکنید؛ نه از سر مخالفت با قانون، بلکه از سر دغدغه برای حفظ حرمت و اقتدار آن.

مردم را قانون‌شکن نکنید: صدور قوانینی که بستر اجرای آنها فراهم نیست، شهروندان را در تنگنای انتخاب میان نیاز و قانون‌گریزی قرار می‌دهد. چنین قوانینی، اگر جامع و دقیق تدوین نشوند، جامعه را به بن‌بست می‌کشانند و افراد ناگزیر به تخلف می‌شوند. برای بسیاری از کسانی که سگ نگهداری می‌کنند، سگ‌گردانی فقط یک تفریح نیست؛ ضرورتی است برای حفظ سلامت حیوان. نمی‌توان از یک‌سو مجوز نگهداری حیوان خانگی صادر کرد. دامپزشک تعیین کرد، غذای وارداتی فراهم کرد و... و از سوی دیگر ابتدایی‌ترین امکان مراقبت از آن را منع کرد. در این شرایط یک‌شبه و با یک تصمیم، جماعتی را قانون‌شکن می‌کنیم؛ درحالی‌که می‌توان با تدبیری ساده، مانند اختصاص فضاهای مشخص با ضوابط معین برای سگ‌گردانی، هم نیاز این گروه را پاسخ داد و هم حرمت قانون را حفظ کرد.

پاس گل به خناس‌ها ندهیم: نکته مهم‌تر چگونگی اجرای قانون است. قرار است چه نهادی مانع سگ‌گردانی شود؟ پلیس؟ نگهبان پارک؟ مأمور شهرداری؟ یا چه؟ و اگر قرار بر برخورد باشد، با چه شیوه‌ای؟ در برخی خبرها از «جمع‌آوری سگ از دست مردم» گفته شده است. آیا به تبعات اجتماعی، فرهنگی و رسانه‌ای این تصمیمات فکر کرده‌ایم؟ آیا باز هم قرار است بهانه دست خناسان رسانه‌ای دهیم؟ اگر بناست تخلفی ثبت شود، آیا زیرساخت لازم مانند دوربین‌های هوشمند فراهم است یا قرار است به شیوه‌های پرهزینه و بی‌اثر گذشته بازگردیم؟

از همه مهم‌تر، اقتدار قانون را حفظ کنیم:

نگرانی اصلی درباره روزهای بعد از انتشار این اخبار است؛ اینکه خبری منتشر شود و بعد هم همچنان همه‌چیز سرجای خودش باقی بماند؛ همان سگ‌گردانی‌ها و همان قانون‌شکنی‌ها و... مثل ده‌ها مورد که اجازه دهید فهرست نکنم. قانونی که اعلام شود اما اجرا نشود یا اجرا شود اما اثر نگذارد، اقتدار قانون و قانونگذار را می‌شکند.

عزیزی می‌گفت: «من از چراغ قرمز عبور نمی‌کنم؛ نه به‌خاطر پلیس و جریمه، نه برای رعایت قانون و نه حتی حرمت شرعی آن؛ این سه حتما هست اما فراتر از آن اقتدار نظام اسلامی است.»

اگر اقتدار قانون در ذهن جمعی شکسته شود، دیگر فقط این قانون نیست که آسیب می‌بیند؛ اعتماد عمومی فرو می‌ریزد و راه برای بی‌تفاوتی به هر قانون دیگری باز می‌شود. پس اگر هنوز نتوانسته‌ایم به موضوع سگ‌گردانی نگاهی جامع داشته باشیم و لوازم اجرای آن را فراهم کنیم، لطفا فعلا اجرایش نکنیم.