به گزارش مشرق، علیرضا سلیمانی نژاد، فعال رسانه در تلگرام نوشت:

روابط ایران و چین، با پشتوانه تاریخ کهن جاده ابریشم و توافق‌نامه همکاری ۲۵ ساله امضاشده در سال ۲۰۲۱، به یکی از محورهای کلیدی دیپلماسی منطقه‌ای و جهانی تبدیل شده است. این رابطه، که در سال‌های اخیر به دلیل تحولات ژئوپلیتیکی و اقتصادی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده، فرصت‌های گسترده‌ای در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی برای ایران فراهم می‌کند. این یادداشت به بررسی این فرصت‌ها و ملاحظات مرتبط با آن می‌پردازد.

از منظر اقتصادی، همکاری با چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان، برای ایران فرصت‌های بی‌نظیری ایجاد می‌کند. چین به‌عنوان بزرگ‌ترین واردکننده انرژی، نیاز مبرمی به منابع نفت و گاز دارد و ایران با ذخایر عظیم خود می‌تواند شریک استراتژیکی در این زمینه باشد. توافق ۲۵ ساله بر سرمایه‌گذاری چین در بخش‌های انرژی، حمل‌ونقل، فناوری و زیرساخت‌های ایران تأکید دارد. این سرمایه‌گذاری‌ها می‌توانند به نوسازی اقتصاد ایران، کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و ایجاد اشتغال کمک کنند. علاوه بر این، ابتکار کمربند و جاده (BRI) چین، ایران را به‌عنوان پل ارتباطی بین آسیا، اروپا و خاورمیانه در مرکز تجارت جهانی قرار می‌دهد. افزایش صادرات غیرنفتی، مانند محصولات کشاورزی و معدنی به چین، نیز می‌تواند به تنوع‌بخشی به اقتصاد ایران منجر شود و وابستگی به نفت را کاهش دهد.

در حوزه سیاسی، روابط ایران و چین می‌تواند جایگاه ایران را در نظام بین‌الملل تقویت کند. در شرایطی که ایران تحت فشار تحریم‌های غربی قرار دارد، چین به‌عنوان عضو دائم شورای امنیت و قدرت اقتصادی، می‌تواند در مذاکرات بین‌المللی نقش حامی ایفا کند. عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای (SCO) در سال ۲۰۲۲، بستری برای تقویت دیپلماسی چندجانبه فراهم کرده است. این همکاری‌ها نه‌تنها به کاهش انزوای سیاسی ایران کمک می‌کنند، بلکه با ایجاد توازن در برابر نفوذ غرب در منطقه، به هم‌افزایی استراتژیک منجر می‌شوند. موضع مشترک دو کشور در حمایت از چندجانبه‌گرایی و مخالفت با یک‌جانبه‌گرایی آمریکا نیز زمینه‌ساز همکاری‌های عمیق‌تر در مسائل جهانی است.

در حوزه فرهنگی، روابط ایران و چین از طریق دیپلماسی فرهنگی و تبادلات اجتماعی قابل گسترش است. تاریخ مشترک دو تمدن کهن، بستری مناسب برای تقویت درک متقابل فراهم می‌کند. برنامه‌هایی مانند تبادل دانشجو، برگزاری جشنواره‌های فرهنگی، همکاری در حفاظت از میراث فرهنگی و آموزش زبان‌های فارسی و چینی می‌توانند پیوندهای فرهنگی را عمیق‌تر کنند. گسترش گردشگری نیز می‌تواند به معرفی ظرفیت‌های فرهنگی ایران به جامعه چین کمک کند.

با وجود این فرصت‌ها، چالش‌هایی مانند تفاوت در نظام‌های سیاسی، نگرانی‌های زیست‌محیطی ناشی از پروژه‌های صنعتی و خطر وابستگی بیش از حد به چین وجود دارد. ایران باید با دیپلماسی هوشمندانه و برنامه‌ریزی بلندمدت، از تبدیل شدن به بازار مصرفی برای محصولات چینی جلوگیری کند و منافع ملی خود را در اولویت قرار دهد.

در مجموع، روابط ایران و چین با پشتوانه توافق ۲۵ ساله و همسویی استراتژیک، فرصتی بی‌نظیر برای تقویت جایگاه ایران در منطقه و جهان ارائه می‌دهد. بهره‌برداری از این فرصت‌ها نیازمند حفظ استقلال استراتژیک، مدیریت چالش‌ها و استفاده هوشمندانه از ظرفیت‌های دوجانبه است. این همکاری می‌تواند الگویی موفق برای روابط جنوب-جنوب باشد و به توسعه پایدار ایران کمک کند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.