من خرداد پارسال به همراه خانواده ام از طریق رشت و اپلیکیشن بلد زدم سرعین که من رو انداخت تو جاده پونل به خلخال.تو عمرم همچین زیبایی های شگفت انگیزی ندیده بودم سراسر بهت و حیرت بودم و راستش در یک لحظه هایی از بس تراکم درخت و جنگل دیدم خوف کردم.یک رویا بود این جاده برام و در برگشت هم از خلخال به اسالم اومدم اون هم وصف ناپذیر بود هرکی نرفته یه بار بره

غربگدای خودتحقیر میگه: ایران جهنمه! ایران عخه! آمریکا بهشته! مردمش موبور و سفیدپوستن مثل فرشته ها! همشون فرشته هستن! (به هیروشیما و ناکازاکی و غزه نگاه کن و کارهای فرشته هارو ببین)