به گزارش مشرق، «تام کاتن» سناتور ایالت آرکانزاس آمریکا در گفت‌وگو با «هیو هیویت» مجری و روزنامه‌نگار شناخته شده آمریکایی از سیاست‌های «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور کشورش برای اعمال فشار حداکثری بر ایران از طریق اجرای تحریم‌های اقتصادی سخت‌گیرانه حمایت کرد و مدعی شد که این اقدامات تمام صادرات ایران را نابود خواهد کرد.

او با تکیه بر ادعاهای واهی و تکراری واشنگتن علیه ماهیت برنامه هسته‌ای ایران تاکید کرد که فشار حداکثری در برابر ایران بازدارندگی ایجاد می‌کند و به تمام مسیرهای دستیابی این کشور به سلاح هسته‌ای پایان می‌دهد.

تام کاتن در ادامه به ادعای ترامپ مبنی بر اینکه حصول توافق با ایران و دیپلماسی را به اقدام نظامی ترجیح می‌دهد، اشاره کرد و گفت: رئیس‌جمهور ترامپ همچون لیبی که در سال ۲۰۰۳ با آمریکا توافق کرد، سازش با ایران را ترجیح می‌دهد اما او گفته است که اگر توافقی نباشد، بمباران گزینه دیگر خواهد بود.

سناتور جمهوری‌خواه با ادعای اینکه رئیس‌جمهور ترامپ کسی است که به دنبال صلح و ثبات در جهان است، گفت که بنابراین، او نمی‌تواند به مقامات ایران اجازه دهد که سلاح هسته‌ای داشته باشند.

دولت لیبی در سال ۲۰۰۳ به رهبری «معمر قذافی» به توافقی با ایالات متحده با موضوع خلع سلاح هسته‌ای لیبی دست یافت که مفاد آن از این قرار بود: ۸۰۰ تن از سلاح‌های شیمیایی لیبی نابود شود. لیبی تعهد دهد که کلیه موشک‌های بالستیک و سلاح‌های بیولوژیکی خود را اعلام کند و به‌علاوه دولت لیبی اجازه دهد کارشناسان انگلیس، آمریکا و روسیه از چند سایت سری و چندین لابراتوار و کارخانجات نظامی این کشور بازدید کنند. در صورتی که دولت لیبی تمام این اقدامات را انجام دهد، دولت آمریکا تحریم‌های خود را علیه کشور لیبی لغو کند.

نتیجه این توافق عادی شدن روابط لیبی با غرب و به ویژه آمریکا و خلع سلاح لیبی از سلاح‌های کشتار جمعی و بمب‌های شیمیایی بود اما حقیقت ماجرا این بود که خلح سلاح لیبی مقدمات سقوط قذافی و در نهایت تبدیل شدن این کشور به یک ویرانه را فراهم کرد، چراکه اگرچه شورای امنیت سازمان ملل در سپتامبر ۲۰‌۰۳، تحریم‌های لیبی را لغو کرد، آمریکا هرگز حاضر به لغو تحریم‌های یک‌جانبۀ خود نشد.

قذافی در واقع تمام خواسته‌های آمریکا را انجام داد اما هرگز شاهد تحقق وعده‌های ایالات متحده و غرب برای رفع تحریم‌ها نبود.

بسیاری تاکید دارند که مورد لیبی و سرنوشتی که این کشور پس از مذاکره و توافق با غرب و آمریکا دچار آن شد، درس عبرتی است برای سایر کشورها که هرگز نباید به غربی‌ها و به‌ویژه ایالات متحده اعتماد کنند.