به گزارش مشرق، اوایل پاییز ۱۴۰۲ مرد میانسالی در تماس با مرکز فوریت‌های پلیسی خبر قتل دخترش را اعلام کرد. در ادامه مأموران به محل جنایت که خانه‌ای در اسلامشهر بود رفتند و پس از بررسی‌های اولیه مشخص شد که مقتول زنی ۲۸ ساله به نام مریم است و با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده است. جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و مأموران تحقیقات خود را برای شناسایی عامل قتل آغاز کردند.

پدر مریم در توضیح ماجرا به پلیس گفت: چند سال پیش دخترم متارکه و بعد هم با مرد دیگری ازدواج کرد و حالا هم یک بچه دوساله دارند. از روز گذشته من و همسرم چندین بار با دخترم تماس گرفتیم اما جواب نداد ما هم از سر نگرانی صبح به اتفاق همسرم راهی خانه دخترم شدیم و هرچه در زدیم کسی در را باز نکرد. همسایه‌ها گفتند صبح روز قبل صدای دعوای دخترم و شوهرش را شنیده‌اند. به همین خاطر دلواپس دخترمان شدیم و در را شکستیم اما وقتی وارد خانه‌اش شدیم جسد خونین او را پیدا کردیم و پلیس را در جریان قرار دادیم. ما فقط به شوهرش مظنون هستیم.

۴ روز بعد شوهر مقتول را در حاشیه تهران ردیابی و بازداشت کردند و خیلی زود به قتل همسرش اعتراف کرد.

با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

نخستین جلسه دادگاه

در آن جلسه پدر و مادر مقتول درخواست قصاص کردند. سپس متهم به جایگاه رفت و گفت: مدتی بود که به رفتارهای همسرم مشکوک شده بودم و گمان می‌کردم روابط پنهانی دارد. روز حادثه سر موضوعی با هم بحث‌مان شد که از روی عصبانیت و به خاطر حسی که نسبت به رفتارها و کارهایش داشتم با کارد آشپزخانه او را کشتم. الان هم معتقدم او مهدورالدم بود. در پایان جلسه قضات متهم را به قصاص محکوم کردند. پس از صدور حکم متهم اعتراض کرد و پرونده برای بررسی بیشتر به دیوان‌عالی کشور رفت و قضات دیوان به دلیل آنکه در صدور حکم سهم کودک صغیرشان در نظر گرفته نشده بود، حکم را شکستند و پرونده بار دیگر به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

دومین جلسه دادگاه

در این جلسه نیز پدر و مادر مقتول بار دیگر بر صدور حکم قصاص تأکید کردند اما قیم فرزند خردسال قربانی - پدر متهم- اعلام گذشت کرد.

پس ازآن متهم دوباره با تکرار اظهاراتش اظهار کرد: همسرم مهدورالدم بود و از قتل او پشیمان نیستم.

قاضی از متهم پرسید: آیا شما همسرت را با مرد غریبه‌ای دیده بودی؟ یا مدرکی برای اثبات ادعایت داری؟

متهم جواب داد: نه. هیچ مدرک یا سندی ندارم. اما گمان می‌کنم او به من خیانت می‌کرد.

در پایان جلسه قضات با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده ادعای متهم مبنی بر مهدورالدم بودن همسرش را تأیید نکرده و وی را بار دیگر به قصاص محکوم کردند.