به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه امروز خود نوشت: رسانه هاي آمريكايي و اروپايي دولت اردوغان را در قبال بحران خود ساخته مداخله در امور سوريه سردرگم و خطاكار توصيف مي كنند.

روزنامه واشنگتن پست در اين باره نوشت: خيلي ها نگرانند تنش در مرز سوريه و تركيه به نقطه آغاز جنگي منطقه اي تبديل شود، موضوعي كه به نظر مي رسد خواسته هيچ كس نيست. آنكارا به صورت ناخوشايندي خود را در خط مقدم تلاش هاي غرب براي سرنگوني رژيم بشار اسد يافته است.

اين روزنامه اضافه كرد: دولت تركيه در موضع گيري اوليه عليه دوست و هم پيمان سابق خود سوريه، سقوط فوري بشار اسد را پيش بيني مي كرد اما اين تصور غلط بود و خاك تركيه به پايگاه اصلي تأمين گروه هاي معارض ومسلح سوريه تبديل شد. تركيه سپر بلاي غرب در مخالفت با سوريه شد.

به نوشته لس آنجلس تايمز «با وجود لفاظي هاي خصومت آميز اردوغان مردم تركيه به شدت نگران گسترش درگيري ها هستند و نظرسنجي ها نشان داده كه شهروندان ترك قاطعانه مخالف جنگ با سوريه هستند. خيلي ها تكروي تركيه را اقدامي مخاطره آميز در منطقه اي قابل انفجار حتي براي كشوري مانند تركيه مي دانند بخشي از نگراني آمريكا نگراني از احتمال افتادن تسليحات پيچيده به دست القاعده و ديگر گروه هاي شبه نظامي است.بسياري از شهروندان تركيه نيز نگران گرفتار شدن در باتلاق سوريه هستند.»

واشنگتن پست از قول «عبدالله بوزكورت» نويسنده روزنامه «زمان» چاپ تركيه تصريح كرد: در شرايط نبود تمايل جدي جامعه بين المللي براي تسهيل سرنگوني دولت سوريه، به چه دليل مردم تركيه بايد خود را درگير چنين مسئله اي كنند؟ حقيقت اين است كه آمريكا علاقه اي به درگير كردن جدي خود در منازعات سوريه ندارد.

روزنامه آمريكايي نوشت: تركيه در 10 سال گذشته به دليل ثبات داخلي و دوري از كانون آشوب ها در منطقه در شرايطي امن بسر برده است اما دوران پيشرفت و آرامش نسبي در اين كشور ممكن است با مداخله فزاينده آنكارا در درگيري سوريه كه پايان روشني براي آن متصور نيست و حتي ممكن است وخيم تر شود به پايان برسد.

در همين حال روزنامه سوئيسي تاگس آنسايگر در تحليل موقعيت دولت تركيه نوشت: نخست وزير تركيه در قبال بحران سوريه سردرگم است از جمله به اين دليل كه آمريكا و ناتو نمي خواهند وارد جنگ مستقيم در سوريه شوند. اردوغان هم با وجود لفاظي ها نمي خواهد به تنهايي وارد جنگ شود.

«روزنامه سوئيسي تصريح كرد: آمريكا كمترين علاقه اي به شركت در يك جنگ ديگر در خاورميانه ندارد و اين موضوع براي ديگر اعضاي ناتو هم صدق مي كند. در افكار عمومي تركيه هم شوقي براي جنگ وجود ندارد بلكه برعكس، اكثريت مردم اين كشور مخالف جنگ عليه سوريه هستند. اردوغان و داود اوغلو متهم شده اند كه مي خواهند روياي امپراتوري عثماني را احيا كنند اما چنين رؤياهايي اكنون جايي در ميان واقعيات خاورميانه ندارد.

روزنامه سوئيسي تأكيد كرد: دولت تركيه در اين بازي خطرناك نمي خواهد وارد جنگ نيابتي شود زيرا هدف اصلي آنكارا ثبات تركيه است.

اگر اين امر از بين برود شكوفايي اقتصادي در اين كشور نيز مي تواند خيلي سريع از بين برود و پاياني بر دولت اردوغان باشد.

 

   

يك روزنامه نگار فراري معتقد است اصلاح طلبان فعال در فتنه سال 88 ميان آشوب طلبي خياباني يا بازگشت به سوي نظام سردرگم مانده اند و آخرين نقشه آنها در قبال انتخابات مجلس به هم ريخت.

«احسان-م» ضمن مقاله در وبسايت راديو زمانه نوشت: تكليف اصلاح طلبان معلوم نيست برخي مي گويند برگرديم دوم خرداد، برخي ديگر مي گويند برگرديم كف خيابان. برخي مي گويند وارد فاز براندازي نخواهند شد. عده اي مي گويند راهي جز انتخابات نداريم. اين نوشتن و گفتن ها جدالي است تا آنها تكليف خود را بدانند هرچند كه اگر تكليف خود را هم بدانند، باز بايد منتظر تعيين تكليف خودشان از سوي نظام باشند، خواستن آنها حكايت همان شوخي رايج است كه «پنجاه درصدش حل است».

وي با اشاره به آلوده شدن طيفي از اصلاح طلبان به خط تحريم انتخابات در سال هاي اخير نوشت: سالياني است كه واژه تحريم انتخابات به اردوگاه اصلاح طلبان هم راه پيدا كرده است، از زماني كه صندوق هاي راي براي آنان ديگر ارمغاني نداشته. در سال 90 شركت در انتخابات مجلس براي بعضي اصلاح طلبان، چيزي شده بود در حد خيانت. اصلاح طلبان بيرون زندان اما جلسه هاي خود براي انتخابات را داشتند. 

جلساتي كه از هاشمي رفسنجاني هم درباره آن نظرخواهي شد و او گفت «انتخابات آزاد هم چنان راه حل است.» خبر اين جلسات به زندانيان هم رسيد. جلساتي كه گفته مي شود عبدالله نوري مبدع آن بوده. برخي زندانيان از زندان پيام فرستادند و درباره چرايي ماجرا از نوري پرسيدند. نوري اما گفت كه مقصودش از شركت در انتخابات، شركتي بوده كه نظام را در برابر خواسته هاي اصلاح طلبان به چالش بكشد نه شركتي كه تنها براي تائيد نظام باشد. نوري گفت كه موضوع شركت آن گونه كه او مي خواسته منتفي شده. ديگر اصلاح طلبان هم گفتند كه «عدم شركت فعال» گزينه نهايي است. آن هم آن گونه كه بايد پيش نرفت و سيدمحمد خاتمي در دماوند مهر انتخابات را به شناسنامه خود زد.

همكار فراري نشريات زنجيره اي با اشاره به اختلاف دو طيف قائل به تحريم انتخابات يا حضور در آن، مشكل ضمانت اجرايي و مشكل هر دو طيف عنوان كرده و افزود: مخالفان بازگشت به خيابان، هزينه هاي آن را در حالي كه حاكميت همچنان سرپاست و اينكه از 25 بهمن 89 اين رويكرد نمودي نداشته مطرح مي كنند. در مقابل طرفداران انتخابات، تجربه دوم خرداد و شكست اصلاحات را در كارنامه دارند و البته بحث تقلب كه مطرح كرده اند. گروه سوم هم دنبال كانديداي اجاره اي در ميان اصولگرايان هستند.

 

   

«نفوذ پهپاد حزب الله به منطقه نقب نشان داد ابزارهاي پيشرفته غرب و اسرائيل در مقابل تجربه نوپاي ايراني ها ناكارآمد است».

اين مطلب را روزنامه صهيونيستي يديعوت آحارونوت عنوان كرد. به گزارش ديپلماسي ايراني، روزنامه مذكور در تحليل خود نوشت: يك ربط روشن و بسيار نگران كننده ميان پرنده بدون سرنشين ايراني كه هفته گذشته از طريق لبنان وارد آسمان اسرائيل شد با مواضع كاخ سفيد وجود دارد و اين حقيقت را به ما ثابت مي كند كه كاخ سفيد نه مي فهمد و نه مي خواهد بفهمد و نه مي تواند خاورميانه را بفهمد و دريابد كه مفاهيم اسلامي تا چه اندازه بر آن حاكم هستند. آنها درباره قضاياي مربوط به جهان اسلام تجربه كمي دارند.

يديعوت آحارونوت مي افزايد: همه چيز متوجه آمريكا نيست، بخشي از نهادهاي امنيتي سياسي ما نيز خودشان كور شده اند. هنگامي كه هواپيماي بدون خلبان ايراني در 30كيلومتري ديمونا سقوط كرد اسرائيلي ها ذوق زده شدند كه توانستند يك حركت خصمانه را ناكام بگذارند. غافل از اين كه اين اتفاق شادي ندارد، چرا كه اين هواپيما همه اطلاعات سيستم دفاعي اسرائيل را عكسبرداري كرد و به تهران فرستاد در حالي كه اسرائيلي ها هيچ كاري نتوانستند از پيش ببرند. در حقيقت بايد گفت كه در اين عمليات اسرائيل نه برنده بلكه بازنده يكي از تلاش هاي بسيار ايران عليه اسرائيل شد.

اين روزنامه نوشت: نفس نفوذ اين هواپيماي بدون خلبان براي ايران و حزب الله دستاوردي استثنايي محسوب مي شود. ايراني ها و لبناني ها با اين هواپيما به هدف خود رسيدند، وقتي كه صحبت از يك هواپيماي بدون سرنشيني مي شود كه نه از سابق برنامه اي براي آن تعريف شده و نه از سوي يك ماهواره مورد رديابي و جهت يابي قرار مي گيرد اما در عين حال اطلاعات لازم را در اختيار ارسال كنندگان آن مي گذارد، طبيعي است كه دستاوردي بزرگ براي صاحبان آن محسوب مي شود. ابزاري كه به پرواز اين هواپيما كمك كرد، نشان مي دهد كه ابزارهاي پيشرفته غربي كه بيش از 30 سال در اين زمينه تجربه دارند در مقابل تجربه نوپاي ايراني ها در اين نوع از سيستم دفاعي ناكارآمد از كار درآمدند و واقعا با بحراني تازه مواجه شدند. سيد حسن نصرالله به روشني گفت: «قدرت ما ناشناخته است، ما را آزمايش نكنيد.»

الكس فيشمن در يديعوت آحارونوت تاكيد مي كند: همين ورود هواپيماي بدون سرنشين از سمت لبنان، براي ايراني ها كافي است كه بتوانند خاورميانه اي بسازند كه اسرائيل در آن جايي نداشته باشد و بسيار ضعيف باشد. ايران ثابت كرد رسيدن به اين هدف حتي بدون سلاح هسته اي ممكن است، اين نكته را آمريكايي ها نمي فهمند.

از سوي ديگر روزنامه آمريكايي واشنگتن پست در گزارش مشابهي نوشت: پهپادي كه در تاريخ 6 اكتبر توسط حزب الله به پرواز درآمد، تصاويري از آماده سازي براي مانور مشترك اسرائيل و آمريكا، سايت هاي موشكي و احتمالا راكتورهاي هسته اي فوق محرمانه اسرائيل نزديك به ديمونا را انتقال داده باشد. يك منبع نظامي در اسرائيل مي گويد «وقتي كه نمي توانيم يك پهپاد ايراني را مهار كنيم، چگونه مي خواهيم از خاك خود در مقابل هزاران موشك حفاظت كنيم؟»