امان از این روباه مکار خبیث

گزینه های زیر میزی هم فراموش نشود ایضا!!!!

اتفاقا من با حمله نظامی موافقم. مهم نیست چه قدر طول بکشه. چون اولا شر اسراییل کنده میشه. آمریکا تلفات سختی می ده و آبرو و اعتبارش نزد همه میره. کشورهای زیادی دل خوشی از آمریکا و انگلیس ندارند اما چون زور و قدرت ندارند و سمعا و طاعتا هستند. لذا با این جنگ دلها و قلبهای ملیونها ستمدیده با ایران خواهد شد. شر این تحریم ها و زورگویی ها از سوی ایادی کفر و کبر کنده میشه. بعد از پایان جنگ هم ایران ابرقدرت جهانی میشه ولی مهمترین بخش این حمله همان محو رژیم صهیونیستی است. این جنگ بالاخره انجام خواهد شد نه اینکه ایران میخواد بجنگه یا به سوی جنگ قدم برداره، همه میدونن ایران هیچ خلاف قانونی و بین المللی نکرده و نخواهد کرد اما خوب اسراییله که نمیتونه قدرت و پیشرفت ایران رو تحمل کنه و این مهمترین علت جنگه. کی میتونه ایرانی باشه و ادعای ایرانی بودن بکنه ولی زیر بار ظلم بره، کی ادعای ایرانی بودن داره و حاضره برای مطامع و خواست یک رژیم جعلی و غاصب دست از پیشرفت و ترقی خودش برداره. همان هایی که سق کوروش و داریوش و خشایار میزنن، جواب بدن آیا اگر کوروش زنده بود زورگویی آمریکا و اتحادیه اروپا را برمی تابید؟ یا میشدن ژاندارم آمریکا در منطقه؟ اسراییل یک کشور غاصبه، هم دولتش هم مردمانش، اینها نمیتونن قدرت بالاتر از خودشان را در منطقه ببینند. حال شما قضاوت کنید آیا ما به عنوان ایرانی باید درجا بمانیم و مثل قطر و اردن و عربستان و عرب های ریگ زاده به آنها عرض سلام و ادب کنیم تا بلکه برای مدتی زندگی بهتر و خوشتری داشته باشیم؟ تازه من از منظر ایرانی موضوع رو بررسی کردم و الا از منظر اسلامی خصوصا شیعه که خودتان واقف و مستحضرید. اگر بشه این بی عدالتی موجود در دنیا به دست ایران یا از طریق ایران(الهم عجل لولیک الفرج) از بین بره، مایه افتخار ما و آیندگان نخواهد بود؟آیا وقتی تاریخ ورق بخورد و همه بدانند که ما بودیم و شهامت ها و شهادت های ما بود که ظلم و جور را از میان برد، مایه مباهات و افتخار نیست؟ یا برخی را یارای جهاد و مبارزه نیست و زندگی چند ساعته دنیا را به همه چیز ترجیح میدهند؟