به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، در این سال ها، کم نبوده مواردی که در رسانه ها مخابره شده و حاکی از رفتار نادرست نیروهای انتظامی حاضر در ورزشگاه ها و به خصوص آزادی تهران باشد. این موضوعی است که در سال های اخیر نیز ادامه داشته و تغییر چندانی در ان دیده نشده است. این مورد را می توان در جریان دیدار دیشب تیم ملی فوتبال برابر کره جنوبی نیز مشاهده کرد.
در دقایق میانی بود که شاهد ورود نیروهای یگان ویژه به اطراف زمین ورزشگاه بوده که دور تا دور زمین را احاطه کردند. آنها با لباس هایی که مخصوص مقابله با اوباش و ناآرامی ها است، به گونه ای وارد میدان شدند که تعجب تماشاگران و حاضران در ورزشگاه را موجب شد. این به علاوه نیروهایی بود که با لباس های مخصوص این نیرو و لباس هایی متفاوت تر در نقاط مختلفی از محل برگزاری این رقابت حاضر بودند.
* نگاهی نادرست به مقوله ای اجتماعی
واقعیت آن است که تمامی این برخورد پلیسی موجب شده تا همواره دیواری از بی اعتمادی بین طرفین باشد. البته، این رفتار گاها باعث انتقاداتی در رسانه های جمعی نیز شده که منجر به اصلاح رویه ای نشده است. این مورد در حالی روی می دهد که نمونه های موفقی در جهان وجود دارد که نشان می دهد می توان با سپردن امور به مردم و نهادهای غیر پلیسی، کار را به راحتی پیش برد و امنیت را نیز در ورزشگاه ها برقرار کرد.
در این موضوع نیز، نگاه امنیتی و پلیسی نیروی انتظامی باعث شده تا شاهد بروز چنین اتفاقاتی در ورزشگاه آزادی باشیم. نمایی از ورزشگاه در دقایق پایانی بازی روز قبل آنقدر گویا هست که نیازی به توضیح ندارد. پلیسی شدن ناگهانی فضای ورزشگاه را می توان دستاورد دیدگاهی نادرست از ورزش و هواداران آن دانست.
به نظر می رسد اکنون وقت آن رسیده تا نیروی انتظامی به بازنگری برداشت خود از چنین محیطی بپردازد. در همین دیدار، ورود ناگهانی حجم قابل توجهی از نیروهای ملبس که در ذهن فضایی بحرانی و ناامن را متبادر می کند، چه لزومی دارد؟ مگر قرار است چه اتفاقی روی دهد که چنین حجم نیرویی با لباس ضد شورش، مقابل مردم صف بندی می شوند؟ از سویی، چه آموزشی به چنین نیروهایی به صورت تخصصی داده شده تا بدانند در چه محیطی فعال هستند؟ در قبال یک پدیده اجتماعی، برخوردی چنین خشن و سخت، چه نتیجه و تاثیری می تواند داشته باشد؟ و پرسش هایی در این راستا که به نظر می رسد نیروی انتظامی بایستی بدان بپردازد.
* پلیس و حضوری صرف در ورزشگاه؟
در کنار بحث نحوه حضور در ورزشگاه آزادی که با انتقاداتی جدی مواجه است، مدیریت پیش و پس از بازی نیز با نقد همراه است. اگرچه در این زمینه، اصطلاح عدم حضور نیروهای راهنمایی و رانندگی صحیح تر به نظر می رسد چرا که در همین مورد، مدیریت خاصی دیده نشد.
در سال های اخیر و همین مورد که به تازگی روی داد، وقتی تماشاگر از محل برگزاری خارج می شود، با حجم ترافیکی مواجه می شود که مدیریتی بر آن صورت نمی گیرد. در حقیقت، این سال ها و تجربه آن موجب نشده تا ترفندی برای حل این معضل صورت گیرد. در نتیجه تا ساعت ها شاهد ترافیک سنگینی هستیم که عموما موجب می شود تا جعیت قابل توجهی پیاده در بزرگراه های اطراف حرکت کنند.
به نظر می رسد، این توجه و تاکیدی که بر حضور نیروهای انتظامی در داخل ورزشگاه و صف آرایی آنها باشد که عموما فاقد توجه به شمار می رود، بایستی به امور راهنمایی و رانندگی هم باشد که تدبیری شایسته برای آن نشده است.
در دقایق میانی بود که شاهد ورود نیروهای یگان ویژه به اطراف زمین ورزشگاه بوده که دور تا دور زمین را احاطه کردند. آنها با لباس هایی که مخصوص مقابله با اوباش و ناآرامی ها است، به گونه ای وارد میدان شدند که تعجب تماشاگران و حاضران در ورزشگاه را موجب شد. این به علاوه نیروهایی بود که با لباس های مخصوص این نیرو و لباس هایی متفاوت تر در نقاط مختلفی از محل برگزاری این رقابت حاضر بودند.
* نگاهی نادرست به مقوله ای اجتماعی
واقعیت آن است که تمامی این برخورد پلیسی موجب شده تا همواره دیواری از بی اعتمادی بین طرفین باشد. البته، این رفتار گاها باعث انتقاداتی در رسانه های جمعی نیز شده که منجر به اصلاح رویه ای نشده است. این مورد در حالی روی می دهد که نمونه های موفقی در جهان وجود دارد که نشان می دهد می توان با سپردن امور به مردم و نهادهای غیر پلیسی، کار را به راحتی پیش برد و امنیت را نیز در ورزشگاه ها برقرار کرد.
در این موضوع نیز، نگاه امنیتی و پلیسی نیروی انتظامی باعث شده تا شاهد بروز چنین اتفاقاتی در ورزشگاه آزادی باشیم. نمایی از ورزشگاه در دقایق پایانی بازی روز قبل آنقدر گویا هست که نیازی به توضیح ندارد. پلیسی شدن ناگهانی فضای ورزشگاه را می توان دستاورد دیدگاهی نادرست از ورزش و هواداران آن دانست.
به نظر می رسد اکنون وقت آن رسیده تا نیروی انتظامی به بازنگری برداشت خود از چنین محیطی بپردازد. در همین دیدار، ورود ناگهانی حجم قابل توجهی از نیروهای ملبس که در ذهن فضایی بحرانی و ناامن را متبادر می کند، چه لزومی دارد؟ مگر قرار است چه اتفاقی روی دهد که چنین حجم نیرویی با لباس ضد شورش، مقابل مردم صف بندی می شوند؟ از سویی، چه آموزشی به چنین نیروهایی به صورت تخصصی داده شده تا بدانند در چه محیطی فعال هستند؟ در قبال یک پدیده اجتماعی، برخوردی چنین خشن و سخت، چه نتیجه و تاثیری می تواند داشته باشد؟ و پرسش هایی در این راستا که به نظر می رسد نیروی انتظامی بایستی بدان بپردازد.
* پلیس و حضوری صرف در ورزشگاه؟
در کنار بحث نحوه حضور در ورزشگاه آزادی که با انتقاداتی جدی مواجه است، مدیریت پیش و پس از بازی نیز با نقد همراه است. اگرچه در این زمینه، اصطلاح عدم حضور نیروهای راهنمایی و رانندگی صحیح تر به نظر می رسد چرا که در همین مورد، مدیریت خاصی دیده نشد.
در سال های اخیر و همین مورد که به تازگی روی داد، وقتی تماشاگر از محل برگزاری خارج می شود، با حجم ترافیکی مواجه می شود که مدیریتی بر آن صورت نمی گیرد. در حقیقت، این سال ها و تجربه آن موجب نشده تا ترفندی برای حل این معضل صورت گیرد. در نتیجه تا ساعت ها شاهد ترافیک سنگینی هستیم که عموما موجب می شود تا جعیت قابل توجهی پیاده در بزرگراه های اطراف حرکت کنند.
به نظر می رسد، این توجه و تاکیدی که بر حضور نیروهای انتظامی در داخل ورزشگاه و صف آرایی آنها باشد که عموما فاقد توجه به شمار می رود، بایستی به امور راهنمایی و رانندگی هم باشد که تدبیری شایسته برای آن نشده است.
