وی سپس مدعی یکی بودن انتقادات خودش و مقام معظم رهبری شد: " انتقادات من و مقام معظم رهبری برای تعالی است"! جالب است، این بزرگوار در حالیکه تنها به نوع هزینه کرد بودجه ها در سازمان تبلیغات، صدا وسیما و نهادهای فرهنگی و نه هیچ مرکز تحت مدیریت خودش حسابی تاخت، سپس مدعی شد:" از سوی دیگر نباید مباحث فرهنگی را به چماق سیاسی تبدیل کنیم. برخی اینطور هستند. تا تریبونی بدست می آورند، دیگران را تکفیر می کنند" بی شک ایشان اینجا تریبونی گیر نیاورده و قصد نداشته مباحث بودجه فرهنگی نهادها را به چماق سیاسی تبدیل کند.
این را از آن لحاظ گفتم که همین بزرگوار شاید فراموش کرده اند، چندی قبل برای افتتاح و رونمایی شبکه "پویا" و " کودک" به صدا و سیما رفتند. منظورم همان جلسه ای است که آن نکته گهر بار را در بحث فرهنگی جلسه به ملت ایران یادآوری کردند با این مضمون که "بدون عمو پورنگ و امیر حسین در دنیای امروز نمی توان زندگی کرد." آنجا کلی از فعالیت های صدا و سیما و اینکه هر دو ماه می شود یک شبکه راه اندخت و جلوی چشم میلیونها ایرانی، تعریف و تمجید کردند. حالا که بحث تکفیر و چماق سیاسی هم نیست، ناگهان و به یکباره چه شد از صدا وسیما و هزینه کردش ناراضی شده اند؟
اما اگر قرار به پاسخگویی درباره بودجه ها و پولهای دریافتی است و ایشان این مهم را مطرح کردند که 150 میلیارد تومان را سازمان تبلیغات چه کرده یا بودجه های فرهنگی نهادها که ده برابر شده، چگونه و کجا خرج شده است، خوب است فقط نهادهای فرهنگی پاسخگو نباشند. بلکه دستگاه های فرهنگی دولتی و اصولا چرا فقط فرهنگی،کل دولت و مدیریت ایشان بگوید اینهمه درآمد را چه کرده است؟ منظورم از اینهمه درآمد، نیمی از درآمد کل فروش نفت ایران، از ابتدای کشف آن در زمان قاجار تا امروز است. چرا که اگر پول فروش کل نفت در این صد سال به دو قسمت شود، نیمی از آن در هفت سال ریاست ایشان کسب شده و با مدیریت ایشان هزینه شده است. خوب است از چگونگی خرج این بودجه صد میلیارد دلاری هم در کنار 150 میلیارد تومان سازمان تبلیغات سوالاتی بپرسیم و ایشان هم جواب قانع کننده بدهند.
باری وظیفه سازمان برنامه و بودجه اصلا همین بود که حساب این پولها و برنامه خرج و هزینه آنها را در مملکت داشته باشد. با این اصرار درست و دقیق ایشان برای معلوم شدن هزینه کردن این پولها، کاش از همان آغاز این سازمان را منحل نمی کردند!
***محمدحسین جعفریان
