به گزارش مشرق به نقل از تابناک، محمدرضا رحیمی، معاون اول رئیس جمهور ایران، روز گذشته جهت دیدار و گفت و گو با مقامات عالیرتبه ترکیه سفر یک روزه ای را به این کشور داشت. وی که در این سفر با عبدالله گل، رئیس جمهور و رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه ملاقات کرده بود، در بازگشت به تهران، دستاوردهای این سفر را مثبت خواند.
فارغ از توافقات دوجانبه در حوزه همکاری های اقتصادی، مهمترین محور توافق مورد اشاره در سخنان رحیمی، موضوع سوریه بود. به گزارش خبرگزاری های داخلی، وی در ابتدای ورود خود به تهران اظهار داشت در این سفر بین ایران و ترکیه توافقات خوبی برای برداشتن گام های موثر در جهت بهبود اوضاع سوریه شکل گرفته است.
در این میان، هرچند وی به محتوا و جزئیات این توافقات اشاره نکرد، اما روزنامه ترکیه ای «صباح» ادعاهایی را در این زمینه مطرح کرده که بسیار تأمل برانگیز است.
به نوشته این روزنامه، در کنفرانس مطبوعاتی مشترک اردوغان و رحیمی که پس از گفت و گوهای آن ها برگزار شده، رحیمی حمایت خود را از سیاست ترکیه در قبال سوریه اعلام کرده است.
در سخنانی که روزنامه صباح به رحیمی منتسب دانسته، آمده: «ما در این موضوع پشتیبان ترکیه هستیم. ممکن است ما درباره برخی موضوعات سیاسی دیدگاه های متفاوتی داشته باشیم؛ اما حتی برادرانی که در یک خانه زندگی می کنند نیز ممکن است عقاید متفاوتی داشته باشند. ما به اینکه با کشوری همچون ترکیه همسایه هستیم، افتخار می کنیم».
هرچند این اظهارات تاکنون از منبع مهم دیگری به جز این روزنامه منتشر نشده، اما در صورت صحت، می تواند بیانگر تغییری آشکار نسبت به سیاستی باشد که تاکنون به طور آشکار از سوی همه مقامات عالیرتبه کشورمان اظهار و بر آن تأکید شده است.
بر کسی پوشیده نیست که موضع ترکیه نسبت به سوریه، از زمان آغاز و سپس اوج گیری ناآرامی ها در سوریه، همواره بر حمایت از گروه های مخالف دولت اسد استوار بوده و ضروت کناره گیری بدون قید و شرط اسد از قدرت بارها از سوی آن ها مطرح شده است. این سیاست آن ها تا جایی پیش رفته که حتی بر خلاف بسیاری از کشورهای غربی، گزینه مداخله نظامی در سوریه به طور جدی مورد توجه دولتمردان آنکارا قرار گرفته است.
حال پرسش اینجاست که اعلام «پشتیبانی از سیاست ترکیه در قبال سوریه» از سوی یکی از مقامات رسمی کشورمان به چه معنایی می تواند باشد؟
در این رابطه، آنچه از شواهد و همچنین اظهارات اردوغان همزمان و پس از نشست مطبوعاتی مذکور برمی آید، این است که در سیاست ترکیه نسبت به سوریه هیچ گونه تغییری – به ویژه تغییر به سمت ایران – به وجود نیامده تا بتوان این اظهارات را نشانه ای از یک توافق مرضی الطرفین در نظر گرفت.
از سوی دیگر، به جز رحیمی (در صورت صحت ادعای روزنامه صباح)، تاکنون هیچ مقام رسمی دیگر جمهوری اسلامی ایران اظهاراتی را مطرح نکرده که نشانگر تغییر سیاست رسمی کشور در قبال بحران سوریه باشد.
با این تفاسیر، در صورتی که این سخنان واقعاً از سوی رحیمی مطرح شده باشد، باید آن را در تناقضی آشکار با موضع رسمی جمهوری اسلامی دانست که تاکنون بیان شده است و لازم است درباره دلایل و زمینه های آن بررسی بیشتری صورت بگیرد.
فارغ از توافقات دوجانبه در حوزه همکاری های اقتصادی، مهمترین محور توافق مورد اشاره در سخنان رحیمی، موضوع سوریه بود. به گزارش خبرگزاری های داخلی، وی در ابتدای ورود خود به تهران اظهار داشت در این سفر بین ایران و ترکیه توافقات خوبی برای برداشتن گام های موثر در جهت بهبود اوضاع سوریه شکل گرفته است.
در این میان، هرچند وی به محتوا و جزئیات این توافقات اشاره نکرد، اما روزنامه ترکیه ای «صباح» ادعاهایی را در این زمینه مطرح کرده که بسیار تأمل برانگیز است.
به نوشته این روزنامه، در کنفرانس مطبوعاتی مشترک اردوغان و رحیمی که پس از گفت و گوهای آن ها برگزار شده، رحیمی حمایت خود را از سیاست ترکیه در قبال سوریه اعلام کرده است.
در سخنانی که روزنامه صباح به رحیمی منتسب دانسته، آمده: «ما در این موضوع پشتیبان ترکیه هستیم. ممکن است ما درباره برخی موضوعات سیاسی دیدگاه های متفاوتی داشته باشیم؛ اما حتی برادرانی که در یک خانه زندگی می کنند نیز ممکن است عقاید متفاوتی داشته باشند. ما به اینکه با کشوری همچون ترکیه همسایه هستیم، افتخار می کنیم».
هرچند این اظهارات تاکنون از منبع مهم دیگری به جز این روزنامه منتشر نشده، اما در صورت صحت، می تواند بیانگر تغییری آشکار نسبت به سیاستی باشد که تاکنون به طور آشکار از سوی همه مقامات عالیرتبه کشورمان اظهار و بر آن تأکید شده است.
بر کسی پوشیده نیست که موضع ترکیه نسبت به سوریه، از زمان آغاز و سپس اوج گیری ناآرامی ها در سوریه، همواره بر حمایت از گروه های مخالف دولت اسد استوار بوده و ضروت کناره گیری بدون قید و شرط اسد از قدرت بارها از سوی آن ها مطرح شده است. این سیاست آن ها تا جایی پیش رفته که حتی بر خلاف بسیاری از کشورهای غربی، گزینه مداخله نظامی در سوریه به طور جدی مورد توجه دولتمردان آنکارا قرار گرفته است.
حال پرسش اینجاست که اعلام «پشتیبانی از سیاست ترکیه در قبال سوریه» از سوی یکی از مقامات رسمی کشورمان به چه معنایی می تواند باشد؟
در این رابطه، آنچه از شواهد و همچنین اظهارات اردوغان همزمان و پس از نشست مطبوعاتی مذکور برمی آید، این است که در سیاست ترکیه نسبت به سوریه هیچ گونه تغییری – به ویژه تغییر به سمت ایران – به وجود نیامده تا بتوان این اظهارات را نشانه ای از یک توافق مرضی الطرفین در نظر گرفت.
از سوی دیگر، به جز رحیمی (در صورت صحت ادعای روزنامه صباح)، تاکنون هیچ مقام رسمی دیگر جمهوری اسلامی ایران اظهاراتی را مطرح نکرده که نشانگر تغییر سیاست رسمی کشور در قبال بحران سوریه باشد.
با این تفاسیر، در صورتی که این سخنان واقعاً از سوی رحیمی مطرح شده باشد، باید آن را در تناقضی آشکار با موضع رسمی جمهوری اسلامی دانست که تاکنون بیان شده است و لازم است درباره دلایل و زمینه های آن بررسی بیشتری صورت بگیرد.
