به گزارش مشرق، امروز -سوم می- روز جهانی آزادی مطبوعات است و ایران به‌عنوان یکی از پرمطبوعه‌ترین کشورهای دنیا، اهمیت فراوانی برای این مقوله قائل است.

اینکه ایران، در طول دهه‌ها، همواره در زمره ۱۰ کشور پرمطبوعه جهان بوده، یکی از نخستین مصادیق آزادی رسانه‌ها و مطبوعات است زیرا یکی از ویژگی‌های این کثرت رسانه، وجود تریبون‌های متعددی برای اندیشه‌ها و عقاید مختلف است که گوناگونی آن، طی دهه‌ها، بر همه مبرهن شده است.

این جریان سیال گردش آزاد اخبار و اطلاعات در کشور، در طول سالیان اخیر، به شبکه‌های اجتماعی مجازی که برخی به عنوان انسان‌رسانه از آن یاد می‌کنند راه یافته و سبب شده حتی تا با وجود برخی محدودیت‌هایی که در مسیر دسترسی به انواع سکوها (پلتفرم‌ها) و نرم افزارهای (اپلیکیشن‌های) ارتباطی خارجی وجود دارد، اما شهروندان ایران به یکی از پرکاربرترین این رسانه‌های اجتماعی در سطح جهان تبدیل شوند.

بنابراین در نگاه نخست، گردش اخبار در رسانه‌های مکتوب و مجازی کشور، با قدرت و شتاب بالایی، همواره در جریان بوده است و محدودیتی از این بابت، در مسیر انتشار اخبار وجود ندارد.

ایران همواره از سوی هژمونی قدرت‌های جهانی به نقض آزادی مطبوعات متهم شده حال آن‌که این متولیان قدرت، هیچ‌گاه بر اساس ادله محکمه‌پسند، این ادعای خود را ثابت نکردند. آنها هیچ‌وقت پاسخ ندادند که چگونه گردش آزادانه اخبار در میان رسانه‌های فراوان مکتوب و مجازی، می‌تواند به تحدید آزادی بیان منجر شود؟

نکته مهم دیگر به گوناگونی مضامینی بازمی‌گردد که گردش اخبار در آن حوزه‌ها صورت می‌گیرد. اکنون ایران، تنوع بالایی در تنوع مضامین بر بستر رسانه‌های مکتوب و مجازی دارد. حتی با وجودی‌ که طی این سال‌ها، رسانه‌های مکتوب در سراسر جهان به‌واسطه جولان بی‌اندازه «رایانه سپهر» (فضای مجازی)، اقبال چندانی از سوی مخاطبان ندارد، اما باز می‌بینیم که درصد بالایی از برندهای رسانه‌های مکتوب، با وجود مشکلاتی بزرگی چون کمبود و گرانی کاغذ، اما همچنان منتشر می‌شوند و به روی دکه می‌روند.

در طول سالیان اخیر، ایران همواره از سوی هژمونی قدرت‌های جهانی به نقض آزادی مطبوعات متهم شده حال آن‌که این متولیان قدرت، هیچ‌گاه بر اساس ادله محکمه‌پسند، این ادعای خود را ثابت نکردند. آنها هیچ‌وقت پاسخ ندادند که چگونه گردش آزادانه اخبار در میان رسانه‌های فروان مکتوب و مجازی، می‌تواند به تحدید آزادی بیان منجر شود؟ چرا که اصولا نقض آزادی بیان همواره در یک فضای بسته و محدود صورت می‌گیرد نه در کشوری که یکی از بیشترین مطبوعه‌های کاغذی و برخط جهان را داراست و روزانه می‌توان اخبار مثبت و منفی بسیاری در نقد امور اجرایی کشور را مشاهده کرد.

فارغ از این، تعدد مجراهای ابراز عقاید در حوزه‌های مختلفی که تنها محدوده به دایره سیاست نیست، این گزاره را ثابت می‌کند که گردش آزادانه اخبار، در تمامی گونه‌های خبری صورت گرفته و مردم کشورمان، خیلی زود در جریان کم و کیف اخبار حوزه‌های مختلف قرار می‌گیرند. اما امپراتوری رسانه‌ای جهان برای سرپوش گذاشتن بر روی این جریان، همواره در مسیر تخطئه اذهان عمومی برآمده‌اند؛ مثلا محدودیت برخی نرم‌افزارهای شبکه اجتماعی مجازی را در راستای نقض آزادی بیان تفسیر می‌کنند که منجر به گردش آزادانه اخبار نمی‌شود، حال آن‌که اولا: تقریبا هیچ کشوری در جهان نیست که تمام سکوها، نرم افزارهای شبکه اجتماعی در آن به صورت آزادانه و بدون محدودیت صفر اجازه فعالیت داشته باشند،ثانیا: در ایران، مسیرهای موازی بسیاری برای گردش آزادانه اخبار وجود دارد که این مسیرها هیچ‌گاه بر اثر تحریم یک سکو یا نرم افزار و شبکه اجتماعی، کم‌رنگ نمی‌شود و باب گردش آزادانه اخبار و اطلاعات، همواره در ایران باز است.

در تمام این سال‌ها، تلاش‌های گسترده‌ای در مسیر رفاه اهالی مطبوعات صورت گرفته که طرح بیمه‌های اصلی و تکمیلی و ارائه یارانه‌های مختلف به نشریات، از جمله این تلاش‌های خوب به حساب می‌آید که بدون در نظر گرفتن هیچ گرایش فکری و سیاسی، در اختیار تمامی رسانه‌ها و فعالان آنها قرار گرفته است.

بنابراین ایران، یکی از کشورهایی است که در طول ۳۱ سالی که از تصویب عنوان این روز می‌گذرد، یکی از وفادارترین کشورها به این اصل بوده و همواره مسیر انتشار عقاید درست و به‌حق را باز گذاشته است؛ این مسیر، نقشه‌راهی است که بیش از ۴ دهه ترسیم شده و همچنان با قدرت به راه خود ادامه می‌دهد.