به گزارش مشرق، کانال تلگرامی نواصولگرا نوشت:

اصلاح‌طلبان اگر غیرت ملی ندارند، حداقل کمی نگاه استراتژیک داشته باشند

پس از بالا گرفتن احتمال پاسخ سخت نظامی ایران به رژیم صهیونیستی، بازهم رسانه‌های اصلاح‌طلب زبان به «جلوگیری از تنش» و دوگانه‌ی «جنگ-توسعه» باز کرده‌اند. شرق به نوشته آقای اشتریان مغالطه‌ای دوگانه مذکور را برجسته کرده و گفته اسرائیل به دنبال جنگ است و ما نباید توسعه خود را فدای وحشیگیری آن بکنیم. سازندگی هم تیتر کرده که «پرهیز از تنش» و بعد پیغام‌های غربی به وزیر خارجه را مرور کرده است.

اولا باید از این جماعت پرسید که نقطه‌ای که آنها حاضر به جنگ برای کشور خودشان هستند کجاست؟ حمله به کنسولگری ایران که به مثابه حمله به خاک کشور محسوب می‌شود و کشتن فرماندهان ارشد ایرانی، این نقطه نیست؟ پس چه باید بشود تا آنها حاضر باشند بجنگند؟ اما اگر این جماعت با تعابیر مختلف، از زیر مفهوم والای غیرت ملی و دینی فرار می‌کنند، انتظار آن است که حداقل فهم‌های استراتژیک را داشته باشند.

ثانیا باید مغالطات خود را به خوبی ببیند. اشتباه اصلی هر دو متن و تیتر این است که فکر می‌کنند ایران در لحظه‌ی اکنون، در آستانه‌ی جنگ است. حال اینکه وضعیت کنونی خود جنگ است. ضدوخورد شش ماه اخیر پلکانی از شرایط جنگی است که نفتالی بنت، نخست وزیر سابق رژیم، آن را به خوبی توضیح داده است. او چند روز پیش در گفتگو با سی‌ان‌ان گفت: «ایران از ضربه زدن به اسرائیل با سلاح‌های اختاپوس تروریستی خود بدون پرداخت بهایی لذت می‌برد. ایران در حال حاضر در جنگ تمام عیار علیه اسرائیل است. اما این یک مسابقه بوکس یک طرفه است. آنها در حال ضربه زدن به ما هستند و مشتی نمی‌خورند. آنها فقط با بازوهای هشت پا به ما ضربه زدند. بنابراین این نوع حرکت (هدف قراردادن نیروهای ایرانی) رویکرد درستی است، اما باید به روشی مداوم انجام شود، ضروری است که رهبران ایران بدانند که از مصونیت برخوردار نیستند.» پس ما تنش را تشدید نکردیم، بلکه قدم به قدم پیش آمدیم تا با این ضربات بوکس، اجازه ندهیم بیش از این به عقب پرت شویم.

ثالثا این دوستان باید فهم کنند که اتفاقا مراحل توسعه در ایرانِ اکنون، نیازمند تضعیف رقبای منطقه‌ای و مسیرها استراتژیک آنهاست. آنها در چابهار عملیات انجام می‌دهند که اصلی‌ترین پروژه‌های توسعه‌ای کشور را تضعیف کنند و اتفاقا برادران ما با اقدام خود در طوفان الاقصی، مسیر کریدوری آنها را تضعیف کرده‌اند. درواقع جنگ کنونی منطقه، جنگ جایگزینی آمریکا در منطقه است و هرکسی برنده آن باشد، برنده جریان توسعه کلان منطقه هم خواهد بود. لذا تفکیک این ضربات از امر توسعه، اشتباهی مهلک است.

رابعا باید دقت کنند که جریان درگیری جبهه مقاومت و آمریکا به همراهی رژیم، همیشه دارای معادلات بازندارندگی دوطرفه بوده است که هر کدام را از ضربات بعدی منصرف می‌ساخته. جنگ کشتی‌ها در 2022 نمونه‌ی قبل از طوفان الاقصی آن بود. اما بعد از هفت اکتبر همه‌ی معادلات سابق از بین رفت. وضعیت کنونی، وضعیت ترسیم مجدد خط قرمزهاست. این یعنی در صورت عدم پاسخ، باید انتظار ضربات بیشتر را داشت. لذا پاسخ جدی کنونی، اتفاقا جلوگیری از تشدید تنش در آینده است.

در پایان باید خطاب به مسئولین امر عرض کرد که تاخیر بیشتر در پاسخ، مشکلات بیشتری را برسرراه ایجاد خواهد کرد. تا یک هفته پس از حمله، طرف غربی منسجم نبود و این همه پیغام نمی‌فرستاد. آمریکایی‌ها هم در نوع دفاع از صهیونیست‌ها دچار چندگانگی داخلی بودند. اما تاخیر به وجود آمده باعث شد تا تصمیمات داخلی آمریکا و سپس دول غربی یکپارچه شود. بدون شک، ادامه این اطاله زمان موجب طراحی انواع جدیدی از بازی‌های سیاسی و رسانه‌ای خواهد شد. اولین بارقه‌های داخلی این بازی، همان چیزی است که تیتر سازندگی شده است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.