به گزارش مشرق، کانال تلگرامی اشراق مطلبی با عنوان ترامپ، نسخه دوم را که برگرفته از یادداشت پیتر فیور، استاد علوم سیاسی دانشگاه استنفورد است منتشر کرد:

پیتر فیور، استاد علوم سیاسی دانشگاه استنفورد، طی یادداشتی در «فارن‌افرز» به ارزیابی چالش‌های ریاست‌جمهوری دوباره ترامپ برای سیاست خارجی ایالات متحده پرداخته است.

وی با اشاره به اظهارات ترامپ در کمپین تبلیغاتی ایالت کارولینای جنوبی که پوتین را تشویق به نبرد با هر یک از اعضای اروپایی ناتو که می‌خواهد، نموده بود؛ بیان داشته که علی‌رغم تغییر محیط داخلی و خارجی آمریکا، دیدگاه‌های ترامپ نسبت به قبل تغییر چندانی نکرده است.

به نظر نویسنده «کشورهایی که در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ آماده تکمیل خلأ ژئوپلتیکی ناشی از انزواگرایی آمریکا خواهند بود، رقبا و دشمنان ایالات متحده مانند چین و روسیه هستند. ولی بازیگرانی که به احتمال زیاد آسیب خواهند دید، دوستان سنتی ایالات متحده مانند کشورهای اروپایی و شرکای نیم‌کره غربی هستند. بازگشت او منجر به ایالات متحده‌ای یک‌جانبه‌تر، منزوی‌تر و تهاجمی‌تر خواهد شد که تعهد کمتری به حمایت از ساختارهای ژئوپلیتیکی و ارزش‌های لیبرالی خواهد داشت».

طبق این یادداشت، ترامپ «شبکه متحدان آمریکا را نه یک دارایی بلکه یک مانع» می‌بیند که گسست آن موجب رشد تجارت خارجی و رفاه آمریکا خواهد شد. به ویژه که نویسنده گمان دارد این بار در دولت دوم ترامپ، جمهوری‌خواهان کمتر از قبل امکان تأثیرگذاری بر سیاست‌های وی را دارند.

بنابراین احتمالاً تنها مسیر مهار ترامپ، کنگره خواهد بود که اگر اکثریت آن نیز در انتخابات به کنترل جمهوری‌خواهان درآید، تنش کمتری با ترامپ خواهد داشت. مثلاً کنگره قانونی مصوب کرده که خروج آمریکا از ناتو را ممنوع نموده، ولی ترامپ می‌تواند با فرمان خروج نظامیان آمریکایی از اروپا، عملاً ناتو را تضعیف نماید.

به نظر فیور، ترامپ با تشدید رقابت اقتصادی با چین و افزایش بودجه دفاعی، رضایت هسته سخت جمهوری‌خواهان را کسب خواهد کرد و در عوض، با کاهش کمک‌های مالی به اوکراین، حامیانش در جناح راست رادیکال حزب را حفظ می‌کند. نویسنده برخورد ترامپ با چین را «سیاست کابویی» نامیده، به این معنا که با «لفاظی رادیکال و افزایش تنش، اما بدون سیاست منسجم یا هدف استراتژیک روشن، درصدد کسب یک معامله بزرگ خواهد بود».

در خاورمیانه، ترامپ به دنبال انعقاد سریع توافق عادی‌سازی ریاض و تل‌آویو خواهد بود. اما طرحی برای حل مسأله فلسطین که به هر حال بخشی از این معاهده خواهد بود، ندارد. به نظر نویسنده، در صورتی که نیروهای آمریکایی از سوی گروه‌های مقاومت هدف قرار بگیرند، ترامپ حملات هوایی و ترورهای هدف‌مند شدیدی علیه فرماندهان و رهبران این گروه‌ها به اجرا خواهد گذاشت.

طبق این یادداشت، ویکتور اوربان رییس‌جمهور مجارستان، اردوغان رییس‌جمهور ترکیه، بن‌سلمان رهبر عربستان سعودی و نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل، رهبرانی هستند که بیشترین دستاورد را از ریاست‌جمهوری دوباره ترامپ کسب خواهند کرد. چنان‌که در دوره اول او نیز روابط شخصی بسیار خوبی با وی داشته‌اند. در مقابل، ایران، کره شمالی و ونزوئلا بیشترین آسیب را خواهند دید.

نویسنده بیان داشته که کاهش همکاری آمریکا با شرکای سنتی نظم لیبرال، منجر به افزایش منطقه‌گرایی مثلا «بین ژاپن و استرالیا یا بین بریتانیا و کشورهای اروپایی» خواهد شد. روابط روسیه و چین با کشورهای خاورمیانه نیز در دوره ترامپ، رشد بیشتری را تجربه خواهد کرد.

در عین حال که سیاست خارجی ترامپ ویژگی‌هایی متمایز از ساختار رسمی دوحزبی آمریکا دارد ولی معطوف به ویژگی‌های شخصیتی او مانند تجارت‌مآبی و بی‌انضباطی کاری، احتمال جهت‌دهی به وی از سوی هسته سخت حزب جمهوری‌خواه، وجود دارد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.