به گزارش مشرق،ملي پوش دوچرخه سواري در گفت و گو با ايسنا، پس از چهارم شدن ايران در مسابقات 4 هزار متر تيمي از وضعيت حاکم بر دوچرخه سواري ابراز نارضايتي داشت و عنوان کرد: سال به سال پسرفت مي‌کنيم. ژاپن و کره پيست چوبي سربسته دارند در حالي که ما فقط يک پيست سيماني سر باز داريم. فقط سه، چهار روز در گوانگ جو تمرين کرديم، آن وقت از ما انتظار مدال دارند. در دوحه دوم شديم. چندين سال است که ايران اميد اصلي مدال در دوچرخه سواري آسياست اما، حالا چهارم مي‌شويم. به خاطر آن که آنها پيشرفت و ما پسرفت مي کنيم. آنها پيست دارند ولي ما چه؟ 13 سال است، عضو تيم ملي هستم. 13 سال است که از مشکل پيست دوچرخه سواري مي‌گويم، اما کو گوش شنوا؟ خودمان مي‌گوييم و خودمان هم مي‌شنويم و هيچ کس گوش نمي‌دهد. در اين شرايط ديگر نبايد از دوچرخه سواري انتظار مدال داشت. اگر اوضاع به همين صورت پيش برود، 4 سال ديگر هشتم هم نمي‌شويم.
نفر اول رنکينگ آسيا ادامه داد: مطمئن باشيد، اگر در پيست چوبي و در شرايط مسابقه تمرين مي‌کرديم، اوضاع صد درصد فرق مي‌کرد. هنگ‌کنگ تا پارسال کجا بود؟ اما امسال مي‌آيد و رکورد مي‌زند، چون برنامه دارد.
وي تاکيد کرد: بحث من فدراسيون نيست، کلي صحبت مي‌کنم. فدراسيون همه نوع امکانات را براي ما فراهم کرده است اما، در ايران چون پيست سرپوشيده نداريم، شش ماه تمرين تعطيل است. در فصل گرما و سرما کجا تمرين کنيم؟ تازه دو ماه مانده به مسابقات مربي مي‌آورند و بعد انتظار نتيجه دارند. همين مي‌شود که رقباي ما چندين برابر از ما بهتر تمرين مي‌کنند.
سهرابي خاطرنشان کرد: فقط بلديم، شعار بدهيم. 4 سال است که يک شعار را تکرار مي‌کنيم اما يکي، دو ماه مانده به مسابقات تازه مي‌ فهميم، دوچرخه سواري مربي و دوچرخه مي‌خواهد. اين نوش دارو بعد از مرگ سهراب است. با دو هفته که نمي توان با يک دوچرخه آشنا شد. بايد روي دوچرخه تمرين کنيم.
وي ادامه داد: مسوولان هيچ جوابي براي اين صحبت‌ها ندارند، فقط پيست آشغال مي‌سازند. پيست‌هاي سيماني که به درد دوچرخه سواري نمي‌خورد. ميلياردي هزينه مي‌کنند، در حالي که فايده‌اي ندارد. اصلا بهتر است، بروند رشته‌هاي ورزشي را جمع کنند. هم خيال خودشان را راحت کنند هم ورزشکاران را.