به گزارش مشرق، کانال یک حرف از هزاران یادداشتی از روزنامه عکاظ را به ترجمه سید قاسم ذاکری ارائه کرده است:

آیا راه حل دو دولتی به پایان رسیده است؟

نکته کلیدی: در جنگ غزه آبروی غرب رفت! ریشهٔ اصلی مسألهٔ فلسطین، اشغالگری است که تا برطرف نشود ثبات و امنیت در منطقه برقرار نخواهد شد. اسرائیل با کمک غرب و مثل سرطان، در راستای هدف ایجاد «اسرائیل بزرگ» و در پیِ تشدید و تداوم اشغالگری است.

⏹ نکات مهم:

۱. غرب [در جنگ غزه] از تمامی ارزشهای دموکراسی ، آزادی، حقوق بشر و آزادی بیان که منادی و ترویج دهندهٔ آنها بوده عبور کرده است و وجدانش در مقابل جنایاتی که اسرائیل علیه بشریت مرتکب شده است همچنین نقض قوانین بشر دوستانه بین المللی توسط اسرائیل تکان نخورده است! شایان ذکر است هنگامی که رسانه‌های عربی دربارهٔ چنین مسائلی با غربی ها یا اسرائیلی ها صحبت می کنند با ایشان از روی خجالت حرف می زنند گو اینکه می ترسند طرف مقابلشان از این حرفها و انتقادات ناراحت بشود در حالیکه غربی ها و اسرائیلی ها (در رویکردی نژاد پرستانه) با ما از موضع بالا صحبت می کنند و در جنگ تفاوتی میان نظامیان و غیر نظامیان قائل نمی‌شوند و به چشم بر هم زدنی، به راحتی جای جلاد و قربانی را عوض می کنند! در واقع، غرب در مواجهه با هر کسی که بر سر راهش قرار بگیرد حاضر نیست هیچگونه ارزش انسانی را رعایت کند.

۲. غرب در مسألهٔ فلسطین، در تلاش است تا موضوعی بسیار ساده یعنی آزادی سرزمینهای اشغالی را با افکار، مفاهیم و اصطلاحات عجیب و غریب ضایع نموده و این موضوع را از چارچوب خودش خارج نماید. اسرائیل نیز با آگاهی از این وارونه سازیِ غرب و با کمک غرب در صددِ بازی با مسأله فلسطین برآمده است. اسرائیل «صلح» را یک روند می داند! روندی که ادامهٔ آن به صلح منجر شود ! بدین ترتیب مسألهٔ فلسطین گرفتار بازیِ اتلاف وقت شده است و پایانی برای آن متصور نیست. مادامیکه در مسألهٔ فلسطین، به آزاد سازیِ سرزمینهای اشغالی توجه نشود هیچ راه حلی هم پیدا نخواهد شد.

۳. تا زمانیکه اشغالگری ادامه داشته باشد، خاورمیانه همچنان گرفتار تهدیدات امنیتی و راهبردی خواهد بود. تا زمانیکه اشغالگری ادامه داشته باشد، اسرائیل مثلِ سرطان، خطری علیه ثبات و امنیت در منطقه خواهد بود در نتیجه چاره‌ای جز از بین بردن این سرطان وجود ندارد زیرا هر داروی مُسَکِّنی برای سرطان فقط باعثِ فرصت بیشتری برای رشد سلول‌های سرطانی و وخامتِ این بیماری خطرناک خواهد شد .

۴. اسرائیل تاکنون از کاربرد اصطلاح «ملی» در نام بردن از دولت خودگردان فلسطینی (طبق توافقات اوسلو) پرهیز کرده است! در حالیکه در اعلامیهٔ بالفور از ایجاد وطن ملی برای یهودیان یاد شده است!

۵. اسرائیل، راه حل دو دولتی را مغایر با ایدهٔ «اسرائیل بزرگ» می داند لذا توافقات اوسلو را زیر پا گذارده است. جنگ اقتصادیِ [اسرائیل و غرب] علیه مصر همچنین جنگ علیه سوریه و دست اندازی به سرزمینهای سوریه همگی در راستای طرح و ایدهٔ «اسرائیل بزرگ» طراحی شده اند! حتی کشورهایی که با اسرائیل صلح کرده‌اند در امان نمانده اند و بخاطرِ طرح «خاورمیانه بزرگ»، در معرضِ آسیب پذیری قرار گرفتند. سودان، مثال بارزی از کشوری است که برای عادیسازیِ روابطش با اسرائیل زیر فشار قرار گرفت و البته عادیسازیِ روابط با اسرائیل باعثِ نجات سودان و پیشگیری از وقوع جنگ داخلی در این کشور نشد!

۶. اعراب تاکنون راههای زیادی برای صلح با اسرائیل را تجربه کرده اند؛ ایده هایی مثل صلح در مقابل زمین و یا عادیسازیِ روابط در مقابل صلح! که این ایدهٔ اخیر نتایج و پیامدهای بسیار خطرناکی داشته است چون معنایش تن دادن به امر واقع بوده است و امر واقع هم چیزی نیست جز پذیرش «اسرائیل بزرگ»! برای منطقه (در پرتو این مفاهیم غلط و درهم و برهم) تاکنون نتیجه‌ای جز تشدید ناامنی و به هم ریختن اوضاع عاید نشده است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.